Dvöl - 01.10.1939, Side 49

Hnlda:
Slcegjusöngur
(Úr óprentuðu leikriti).
Syngjum sumar úr garði.
Syngjum vetur í bœ.
Gleðjumst af gullnum aröi,
glatt sé um strönd og sœ.
Vorið gaf humla, björk og blóm,
blikandi vœngi, kvak og hljóm.
— Syngjum sumar úr garöi.
Syngjum vetur í bœ. —
Sumar bar angan, grösin grœn,
glaöan þerri og heyin vœn.
HaustiÖ gaf hlöður og garöa
hlaöin meö gœðum jarða.
Syngjum haustiö úr hlaöi,
hyllum uppskerudís.
Úr mánaljóss björtu baði
hvert bláfell og tindur rís.
Um slegnar grundir og grœnbleik tún
glitrar hin fegursta tunglskinsrún.
— Syngjum haustiö úr hlaöi,
hyllum uppskerudís. —
Flogiö er sumar, nú flýgur haust.
En fögnum vetrinum óttalaust.
Hann styrkir og stœlir arminn
og stórhuga fyllir barminn.
Syngjum snœinn í sveitir.
Syngjum brimið að strönd.
Kuldinn karlmennsku veitir,
kólgan ráösnara hönd.