Dvöl - 01.01.1943, Blaðsíða 70
68
D VÖL
Bræður iiiiiiiu lierjast
l'iftir Arniilf tívcrland
Ilelgi Sæmundason þýddi
"TT IÐ GERÐUM HJÓNASKILN-
* AÐI að umræðuefni. Loks
mælti málaflutningsmaðurinn:
„Öll slík mál eiga sér athyglis-
verðar orsakir; um það verður
ekki efazt. Þegar fólk hefir gert
sér allt far um að temja sér við-
og báðu um fyrirgefningu synöa
sinna af mestum innileik, fór allt
í einu dularfullur þytur yfir dal-
inn og vellina: hinn dularfulli
hvirfilvindur Arafatvalla.
Hundruð þúsund manna sá hann
koma. Dökkir rykmekkir þyrluðust
upp, er hann fór yfir dalinn. Allir
höfðu vænzt hans. Hann hafði
farið yfir þenna dal fyrir þrettán
hundruð árum, og hann hafði
komið á hverju ári síðan — ávallt
á sama degi og sómu stundu.
Og hann kom enn. Þegar hvirfil-
bylurinn nálgaðist mannfjöldann,
lutu allir- höfði. í sama bili svipt-
ust skikkjurnar til, tjaldsúlur
brustu, tjöld rifnuðu og féllu,
hestar og úlfaldar fældust, asnar
skutu höminni í sandhríðina og
kindur, sem ætlaðar voru til fórna,
hlupu undan veðrinu. Allt komst
á ringulreið.
Þrívegis fór hvirfilvindurinn yf-
ir vellina. Svo datt á dúnalogn sem
kvæmni og blíðu hvert við annað
án árangurs, þá hefnir það sín
ævinlega. Fái það ekki vexti, sem
nema að minnsta kosti sex af
hundraði, þá borgar þetta sig alls
ekki. Þegar því verður um það
hugsað, hvílíka umhyggju og nær-
áður. Fáein augnablik var dauða-
þögn, en aðeins fáein augnablik.
Þá rufu pílagrímarnir þögnina og
lofuðu guð sinn hástöfum fyrir
gæzku hans og mildi. Þeir höfðu
orðið náðar hans aðnjótandi. Með
hvirfilbylnum höfðu þyrlazt brott
syndir þrjú hundruð þúsund
manna. Guð hélt enn hönd sinni
yfir sanntrúuðum og réttlátum.
Brátt fóru pílagrímarnir að tína
saman pjönkur sínar, er lágu tvist
og bast eftir átök hvirfilvindsins.
Þröng gerðist á vegum, því að nú
lágu leiðir allra til borgarinnar.
En þrátt fyrir þröngina ríkti
máttugur og annarlegur friður yf-
ir öllu.
Fólkið, sem nú bjóst til heim-
ferðar um óravíð höf og lönd, eða
máske til nýrrar pílagrímsgöngu
til Mdínu að gröf Múhameðs, spá-
manns Guðs, hafði komið til heil-
ags staðar og fundið nálægð hins
alls valdanda.
J