Hlín - 01.01.1955, Qupperneq 83

Hlin
81
utanheimilisstörf áður en þær giftust: Skrifstofustörf,
kenslustörf, verslunarstörf, hjúkrun o. fh, langar til að
halda áfram að stunda þessi hugðarefni sín, þó þær gil'ti
sig. Það víkkar sjóndeildarhringinn, segja þær, það er
'hægra að viðhalda gömlum kunningsskap o. s. frv.
En þegar konan er búin að binda sig við mann, heimili
og böm, þá sýnist það æði stórt verkefni, ef vel á að leys-
ast. — Það er óvinnnandi vegur fyrir eina manneskju að
stunda þetta alt svo vel sje. — Það er einni manneskju of-
vaxið. — Sumar konur taka það líka til bragðs að afneita
eðli sínu og neita að eiga börn.
En auk þess, sem áður er nefnt: Ánægjuna af að Iialda
áfram starl'i, lialda sínunr viða sjóndleildarhring, görnlu
kunningjunum o. s. frv., þá korna tekjurnar til greina, og
það mun nú oft verða þyngst á metunum. — Því dýrtíðin
er mikil og kröfurnar eru miklar, og maður er vanur að
■hafa þó nokkra peninga undir höndum og þurfa ekki að
sækja alt til bóndans, og þrátt fyrir margra ára hátt kaup,
er eikkent til að leggja í búið. — Já, það eru tekjurnar, sem
flestar segja að sje lífsnauðsyn.
Margar konur islleppa hjónabandi og barneignum,
stunda sín hugðarefni, hafa sitt heimili, lifa sínu lífi. Þær
um það, þær virðast ánægðar. — En þær, sem hafa kosið
sjer það hlutskifti að eignast mann, heimili og börn, þær
verða að fórna einhverju- — Fara ekki daglega burt,
hvernig sem á stendur. — Þær verða eins og gestir á sínu
eigin heinrili og ókunnugar manni og börnum.
Það er ekki af tilviljun, að þessi tvö mál: Vinna giftra
kvenna uitan heimilis og verslumarmál heimilanna eru sett
upp sameiginlega á nefndu kvennaþingi, það er nreð
ráðnum huga gert. — Þær vita lrvað þær syngja, konurnar.
Ætli það jeti sig ekki noikhuð upp kaup konunnar utan
heimilis meðfram vegna verslumarmála heinrilanna. —
Maður sjer það í lrendi sinni, að kona, sem ekki er heinra
nerna lítið á degi ihverjum, og er dauðþreytt, þegar lreinr
kenrur, getur ekki þjónað sjer og sínum nenra lítið eitt,
fi