Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1890, Blaðsíða 13

11
Sönnun þessarar greinar er sagan af Jósef og bræðrum
hanl, par sem illvirki þeirra bræðra hans varð til þess,
að halda Egyftalandsþjóð og GjTðingaþjóðinni við lííið,
skapa sögu þeirra í Egyftalandi, eyðimörkinni og Kan-
aan; ritningargreinin bendir og til þess. Annað dæmi
er Júdas frá Kariot, sent sveik meistara sinn, enn það
níðingsverk vyrð einmitt til þess að koma endrlausnar-
verkinu áleiðis. Dæmi ltans sannar og vel enda grein-
arinnar; það bætti ekki málstað hans, þó að mannvonzka
hans yrði verkfæri í guðs hendi, óafvitandi, til þess að
framkvæma hans mesta kærleiksverk; þess vegna urðu
líka afdrif Júdasar eins og þau urðu. Setn dætni upp
á 97. gr. er dæmissagan um inn glataða son; artnars
eru dæmissögur Jesú svo góð og fögur sönnunarefni
margra trúarlærdóma, að eg sakna þess, að ekki er vís-
að til nokkurra enna helztu þeirra í barnalærdómnum,
eins og gert er í Balslev. Eg hefði óskað t,. d. við 22.
gr., síðari hlutann, væri vísað til dæmisögunnar um
verkatnenn í Yíngarði, við 23. gt-., síðasta liðinn, til
dæmissögunnar um fíkjutrjeð, við 159. gr. til sögunnar
um inar forsjálu og óforsjálu meyjar, og við 203. gr.
til sögunnar um ltinn miskunnsama Samverja. Yið
103. gr. er gott að benda til dæmissögunnar um ena
miklti kvöldmáltíð og dæmissögunnar um sáðmanninn.
Eg tek að eins þessi dæmi til sýnis. það er að sönnu
erigum presti né fræðara ætlanda, að hann finni ekki
og þekki ekki samband ennar heilögu sögu og dæmis-
sagna Jesú við euar helztu atriðisgreinar í kverinu, og
veki eklci athygli barnanna á þeirn, enn sarnt hefði það
verið æskilegt, að börnin hefði fundið það sjálf og séð.
Eg veit það vel, að sutn af dæntum þessum, sem eg
hefi tekið fram, og því síðr íleiri, sem þó má finna og
heimfæra svo mörg, lientug til samanburðar, finnast
ekki í biflíusögum Balslevs; enn eg ætlast til að börn