Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1890, Qupperneq 52

50
premur eða fjórum; hjá þeim má pó ávallt finna eitt
lundarlag, sem er upprunalegt og sem mest ber á.
|>essi talna hlutföil eiga við börn almennt, án til-
lits til pess, hvort piltar eru eða stúlkur. Af piltum
eingöngu mundi sönnu nær að telja 12 af hundraði
liverju kóleriska, en einungis 18 sangvinska. Af stúlk-
um einum mundi sanni næst að telja hjer um bil 28
sangvinskar, 7 melankólskar, 3 kóleriskar og 2 flegma-
tiskar af hundraði hverju. J>ess verður pó ávallt að
gæta, að lundarlag lijá stúlkum lcemur nokkuð mismun-
andi fram eptir náttúrufari peirra. Piltur og stúlka
geta bæði verið kólerisk; en iundarlag piltsins pó allt
öðru vísi en stúlkunnar. Kólerisk stúlka er líkari í
lund sangvinskum pilti en kóleriskum.
I barnæsku, t. d. til 4. eða 6. aldursárs verður
varla gerður neinn greinarmunur á stúlkum og piltum
í pessu tilliti. Hvormntveggja þykir gaman að sömu
barnaleikjum og piltinum pykir eins gaman að leika
sjer að brúðutn, og fer eins með pær og systir hans.
En eptir pann aldur verður greinilegur mismunur á pví,
hvernig lundarlagið kernur fram hjá piltinum og stúlk-
unni. Bæði fara að skoða lífið frá mismunandl sjónar-
sviði. Opt kemst pilturinn undir umsjón kennara, en
stúlkan uudir handleiðslu kennarakonu. Pilturinn tek-
ur sjer föður sinn til fyrirmyndar, stúlkan móður sína.
Pilturinn vill vera úti og hreyfa sig; honum pykir nú
ekki skemmtun að neinum leik, nema hann megi hafa
liátt um sig. Hann vill ólmast af alefli, og til pess er
ekki nóg rúm inni. þessu er öðruvísi varið með stúlk-
una. Hana langar reyndar stundum líka til að lilaupa
og ólmast eins og piltinn, en pessi löngun kemur sjaldn-
ar í ljós hjá henni en piltinum og ávallt á lægra stigi.
Hún hoppar og hleypur að eins stutta stuud i einu;
svo vill hún hvíla sig, og er pað eðlileg afleiðing af