Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1890, Síða 104

Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1890, Síða 104
102 indadaga, seni hún vildi helzt gleytna? Hvaða bönd tengdu unga prestinn við leiðindasveitina hennar fornu? í>ví gat hún ehlti komið fyrir sig. Eigi varð hún að fróðari fyrir pað, að dag einn var henni færður heint- sóknarmiði með nafni pessu á. Hún kannaðist ekki heldur við háa manninn, sem heilsaði henni, þegar liún kont inn í stofuna. J>ó var þar kominn Davíð Holtnan gamli lærisveinninn hennar, og hann var kominn til þess að finna hana. «Eyrir tíu árum síðan las jeg um gipting yðar», sagði hann, "Og ásetti jeg mjer pá að heimsækja yður, en jeg hef dregið pað, til pess að geta sagt yður pví meira í frjettuin. pjer frelsuðuð mig, frú KeltOn, storm- daginn forðum, pegar jeg var eini lærisveinninn yðar. Jeg var einfaldur, en pó eigi svo, að jeg sæi eigi að yður langaði til að fara burt frá mjer. En pólt skóla- stofan væri ekki skemmtileg, pá var pó enn leiðinlegra heima hjá mjer, og pað voru gleðistundir minar, pegar jeg fjekk að vera í skólanum. Ejórtán ár eru liðin síðan hinn hungraði, fákunnandi sveinn skildi við yður. Brött og erfið hefur brekkan verið, sem jeg hef orðið að klifa npp, og yður á jeg pað að þakka, að jeg komst upp hana. J>ann dag, er pjer kennduð mjer einum, sá jeg fyrst, hvílíkur jeg var, jeg fann hvílíkur munur var á okkur tveimur; jeg skammaðist mín fyrir, hve Ijótar hendur mínar voru, það vaknaði hjá mjer löng- un til að vera hreinn og pokkalega til fara, og til að geta talað eins og þjer töluðuð. Erú Kelton, jeg aumkva slíka drengi sem jeg var. J>að er hægðarleik- ur að vera ópægur óhreinn og fákunnatuli, en framfara- vegurinn er hrattur og torfær. Fáir skipta sjer tnikið af mínum likum, og opt á tíðum gjöra jafnvel ekki ættingjar þeirra pað. Hjá slíknm börnum gefst kenn- urum kostur á að koma ósegjanlega tniklu góðu til
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114

x

Tímarit um uppeldi og menntamál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit um uppeldi og menntamál
https://timarit.is/publication/134

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.