Fréttablaðið - 06.03.2010, Síða 18

UMRÆÐAN
Skúli Guðbjarnason
skrifar um sameiningu
sveitarfélaga
Sameining Reykjavík-ur og Álftaness hefur
mikla kosti varðandi
atvinnuuppbyggingu og
tekju- og gjaldeyrisöfl-
un beggja sveitarfélaga.
Með bættum samgöngum sjóleið-
ina skapast spennandi kostir með
afar ódýrum og einföldum hætti.
Álftnesingar kæmust auðveldlega
í samband við almenningssam-
göngur og göngu-/hjólastíganet
höfuðborgarinnar. Reykvíking-
ar fengju aftur á móti aðgang að
útivistarperlu sem er einstæð á
Íslandi og það er góð sundlaug
þar líka. Skemmtilegir möguleik-
ar á að ferðast hringleið á hjóli um
höfuðborgarsvæðið opnast.
Það er álíka langt þessa leið til
miðbæjar Reykjavíkur og mið-
bæja nágrannabyggða Álftaness.
Sama vegalengd er milli Háskól-
anna í Reykjavík og miðbæj-
ar Álftaness, eins og vegalengd
Álftanessafleggjarans er. Þeir
Álftnesingar sem sækja atvinnu
og þjónustu miðsvæðis í Reykja-
vík ættu hægara um vik að nýta
almenningssamkomur. Þá gætu
Reykvíkingar sótt atvinnu til
Álftaness, en búast má við að
atvinnustarfsemi á Álftanesinu
myndi aukast talsvert við þessa
aðgerð.
Miðsvæðis í Reykjavík er mun
meira gistirými en afþreying
þess svæðis annar. Slík tenging
gæfi ferðaþjónustuaðilum gífur-
leg tækifæri til að veita þjónustu
og skapa aukna atvinnu á Álfta-
nesi, sem jafnframt eykur gjald-
eyristekjur stórlega.
Komið hefur í ljós að gistirými
á höfuðborgarsvæðinu er þegar
langt umfram framboð á afþrey-
ingu. Tenging við Álftanes styð-
ur við ferðaþjónustu miðsvæðis í
Reykjavík.
Fámenni sveitarfélagsins hefur
gert Álftnesingum erfitt um vik
að nýta augljósa kosti þess mikla
landsvæðis sem hér er. Við höfum
séð Reykvíkinga gera hagstæða
samninga við ríkið um jarðnæði
sem hefur síðan nýst til uppbygg-
ingar. Ljóst er að skilvirkara
stjórnkerfi stærsta sveitarfélags
landsins myndi áorka meiru en
okkur hefur tekist, hver
sem stefnan yrði varð-
andi landnýtingu.
Hægt er að byggja
upp aðstæður til að njóta
betur villtrar náttúru
Álftaness þar sem búið
væri í haginn fyrir nátt-
úruskoðun og menning-
arviðburði. Í árhundruð
hafa mörg inngrip verið
gerð í náttúru Álftaness
til hagsbóta fyrir land-
búnað og mannabyggð. Það má
hugsa sér að búið verði í haginn
fyrir þær fuglategundir sem nú
eiga undir högg að sækja vegna
þessa, samtímis því að okkur
verði gert betur kleift að njóta
nærveru þeirra án þess að valda
þeim ónæði.
Þörf miðbæjarbúa í Reykja-
vík fyrir rými til að njóta villtr-
ar náttúru innan áhrifasvæð-
is almenningssamgangna hefur
stóraukist undanfarið. Talsverð
umferð útivistarfólks er um frá-
bært göngustígakerfi höfuðborg-
arinnar á góðviðrisdögum. Ekki
síst við Skerjafjörð og Naut-
hólsvík. Þangað ganga strætis-
vagnar. Það þarf ekki mikið hug-
myndaflug til að sjá þá augljósu
kosti fyrir bæði sveitarfélögin,
sem samgöngur milli Álftaness og
þessa svæðis hefðu í för með sér.
Þegar horft er til sameiningar-
mála er afar mikilvægt að virða
fyrir sér hvaða kostir eru samfara
sameiningu. Þá er nauðsynlegt
að horfa til þess hvaða jákvæðu
breytingar myndu fylgja samein-
ingu Álftaness við annað sveitar-
félag, til skamms tíma. Einfald-
lega vegna þess að erfitt er að
segja með vissu hvað gerist þegar
til lengri tíma er litið. Erfitt er að
sjá að nokkuð annað sveitarfélag
á höfuðborgarsvæðinu en Reykja-
vík hafi tækifæri til eða áhuga á
að nýta möguleika á Álftanesi, til
góðs fyrir íbúana, í jafn miklum
mæli.
Eini raunhæfi kosturinn er
varðar sameiningu er sá kost-
ur sem er báðum sveitarfélögun-
um sem sameinast til góðs. Sama
hvernig málið er skoðað er erf-
itt að sjá sameiningarkost sem
kemst nálægt því að jafnast á við
þá kosti sem sameining Álfta-
ness og Reykjavíkur myndi færa
íbúum og gestum þessara sveitar-
félaga.
Höfundur er náttúrufræðingur.
Kostir sameiningar
UMRÆÐAN
Ásdís Ólafsdóttir skrif-
ar um íþróttakennslu
barna
Sundkennsla hefur verið í góðum farvegi
hér á landi í mörg ár og
eru flestir Íslendingar vel
syndir. En nú á aldeilis að
spara og skera niður hér í Kópa-
vogi eins og annars staðar, líka í
sundkennslu.
Það á að setja heilu árgangana
saman í sund til að spara rútu-
kostnað og setja fleiri kennara í
kennsluna. Allt í góðu með það,
en það gleymist margt , t.d. fjöldi
nemenda í búningsklefunum í
einni þvögu, öryggi barnanna og
síðan plássið í sundlauginni þar
sem margir skólar eru með sund-
kennslu á sama tíma.
Eins er það í bígerð að lengja
sundtímana úr 40 mínútum í 60 til
þess að fækka ferðum með nem-
enda í sundlaugina. Það er það
ekki rétt ákvörðun að mínu mati.
Ég hef kennt sund samfleytt í
yfir 30 ár og veit því hvert úthald-
ið er hjá krökkunum. Unglingar
í kennslu hjá mér geta synt allt
að 1.000 metra í einum sundtíma
og eru c.a. 25-30 mínútur að því.
Hvað er hægt að leggja meira á
þau? Jú, „láta þau bara leika sér“.
Ég var á sundnámskeiði í Noregi
29.-31. janúar sl., þar voru
fyrirlesarar frá Noregi og
Bandaríkjunum og þeir
telja 30 mínútur í sundlaug
hæfilegan tíma varðandi
álag fyrir börnin þannig
að athyglin sé í lagi.
Nú eru sumir skólar
farnir að skella saman
tveimur íþróttatímum til
þess að hagræða stunda-
töflu. Þar með hreyfa
krakkar sig aðeins einu sinni í
viku í stað tvisvar. Að sögn kenn-
ara sem ég hef rætt við þýðir það
að tíminn er í rauninni aðeins
60 mín í stað 80, því úthaldið hjá
mörgum börnum er ekki meira.
Rannsóknir hafa leitt í ljós að
hreyfing oftar í viku í styttri tíma
sé mun betri en einu sinni í viku í
langan tíma. Nú er verið að tala
um að fara í þveröfuga átt með
sundkennsluna og vil ég segja nei.
Þetta verður ekki kennsla eins og
skyldi. Síðan gleyma þeir því, sem
eru að spara, að fólk sem sækir
sundlaugarnar og greiðir aðgangs-
eyri, nennir ekki að koma í þetta
arg og þvarg og minnka því tekjur
til sundlaugarinnar.
Ég vil benda ykkur foreldrum
á að vera vel á verði, því þetta er
tvímælalaust skerðing á kennslu
og hreyfingu sem svo mikið er
talað um í dag að þurfi að efla.
Höfundur er íþróttakennari við
Snælandsskóla í Kópavogi.
Foreldrar, lesið þetta
Dagskrá
13.50 Afhending aðalfundargagna
14.00 Setning fundar
14.05 Annáll SVÞ 2009
Andrés Magnússon,
framkvæmdastjóri SVÞ
14.25 Hefðbundin aðalfundarstörf
skv. 13. og 20. gr. samþykkta SVÞ
14.35 Kaffihlé
15.00 Ávarp
Gylfi Magnússon,
efnahags- og viðskiptaráðherra
15.10 Ræða formanns
Margrét Kristmannsdóttir,
formaður stjórnar SVÞ
15.20 Mikilvægi verslunar og þjónustu fyrir hagkerfið
Ásta Dís Óladóttir,
deildarforseti viðskiptadeildar Háskólans á Bifröst
15.50 Vika verslunar og þjónustu
Hallur A. Baldursson,
stjórnarformaður ENNEMM auglýsingastofu
16.10 Léttar veitingar í boði SVÞ á Grand Hóteli
Spilum saman
Aðalfundur SVÞ - Samtaka verslunar og þjónustu,
verður haldinn fimmtudaginn 11. mars kl. 14.00 í
Hvammi, Grand Hóteli Reykjavík.
Fundarstjóri
Rakel Sveinsdóttir, framkvæmdastjóri Creditinfo
Skráning á svth@svth.is eða í síma 511 3000.
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
4
11
2
8
ÁSDÍS
ÓLAFSDÓTTIR
SKÚLI
GUÐBJARNASON
Dómnefndin víki
UMRÆÐAN
Baldur Arnarson skrifar um
Íslensku blaðamannaverð-
launin
Um síðustu helgi var tilkynnt um tilnefningar til blaða-
mannaverðlauna. Margir áttu von
á því að Morgunblaðið yrði til-
nefnt fyrir umfjöllun um Evrópu-
mál. Svo varð ekki. Sú ákvörðun
er hvorki fagleg né til vitnis um góð vinnubrögð.
Færi ég nú fyrir því rök.
Greinarflokkurinn er sá umfangsmesti sem nokk-
urt íslenskt dagblað hefur ráðist í fyrr og síðar.
Þegar upp var staðið fyllti hann 46 síður, heilar 23
opnur. Viðtökurnar voru afar góðar og var efnið
notað til kennslu í skólum. Um tíma stóð til að gefa
það út sem bók, hugmynd sem horfið var frá vegna
ytri aðstæðna.
Leitað var andstæðra sjónarmiða við vinnslu
greinanna og má nefna að Heimssýn, hreyfing sjálf-
stæðissinna í Evrópumálum, var höfð með í ráðum
þegar leitað var að viðmælendum í Finnlandi. Þrír
blaðamenn komu að verkinu, Pétur Blöndal, Rúnar
Pálmason og undirritaður. Að auki sá Kristinn Garð-
arsson um uppsetningu vefhluta greinarflokksins,
auk þess sem Elín Esther Magnúsdóttir vann mjög
vandaða grafík fyrir hann. Pétur og Rúnar fóru til
Brussel en undirritaður til Helsinki og síðar Kaup-
mannahafnar vegna umfjöllunar um evruna.
Greinarflokkurinn braut blað í íslenskri blaða-
mennsku. Sérstakt vefsvæði var stofnað innan
fréttavefs Morgunblaðsins þar sem boðið var upp á
texta og viðtöl sem tekin voru upp erlendis. Enginn
íslenskur fjölmiðill hefur boðið upp á jafn yfirgrips-
mikla umfjöllun um Evrópumál.
Undirritaður leyfir sér að telja afurð þessa hóps,
sem Ólafur Þ. Stephensen, þáverandi ritstjóri Morg-
unblaðsins, setti saman um miðjan desember 2008,
einhverja þá vönduðustu í sögu blaðsins og þar með
í sögu íslenskra fjölmiðla.
Vandséð er hvers vegna þessi mikli greinarflokk-
ur var ekki álitinn eiga skilið tilnefningu í flokknum
Besta umfjöllun ársins. Það er satt að segja óskilj-
anlegt.
Ákvörðun dómnefndar Blaðamannafélags Íslands
skilur fyrst og fremst eftir undrun í huga undirrit-
aðs. Svar við fyrirspurn til Birgis Guðmundssonar,
formanns dómnefndar, um ástæður valsins bættu
lítið úr skák. Birgir gat ekki útskýrt valið með fag-
legum rökum eins og honum ætti að vera í lófa lagið.
Tekið skal fram að um trúnaðarsamskipti var að
ræða og verður því ekki frekar vísað til þeirra hér
eða síðar.
Framkoma dómnefndar er gróf móðgun sem ekki
verður komist hjá því að mótmæla. Kemur undir-
ritaður því á framfæri að hann segi sig úr Blaða-
mannafélagi Íslands. Dómnefndin starfar ekki fag-
lega og ber því að víkja. Ákvörðunin er hneyksli og
Blaðamannafélagi Íslands til háborinnar skammar.
Höfundur er blaðamaður á Morgunblaðinu. Undir-
ritaður tekur fram að hópfélagarnir voru ekki hafð-
ir með í ráðum við ritun þessarar greinar.
BALDUR
ARNARSSON
Svar við fyrirspurn til Birgis Guðmundssonar,
formanns dómnefndar, um ástæður valsins
bættu lítið úr skák. Birgir gat ekki útskýrt valið
með faglegum rökum eins og honum ætti að
vera í lófa lagið.
18 6. mars 2010 LAUGARDAGUR