Fréttablaðið - 06.03.2010, Blaðsíða 84

52 6. mars 2010 LAUGARDAGUR
utlit@frettabladid.is
DAÐRAÐ VIÐ TÍSKUNA
Anna Margrét Björnsson
OKKUR
LANGAR Í
…
Dásamlega fallega „Old Hollywood“-
augnskugga í nýju línunni frá Estée
Lauder sem er hönnuð af Michael Kors. > TOM FORD SKAPAR KVENLÍNU
Gucci-hönnuðurinn fyrrverandi, Tom Ford, er í óða
önn að skipuleggja sína fyrstu línu fyrir konur undir
eigin nafni. Ford segir að það hafi verið erfitt að
fjármagna merkið á krepputímum en nú líti út fyrir
að línan líti dagsins ljós eftir eitt og hálft ár.
Ítölsk hönnun einkennist af gæðum og
klassískri hönnun og á nýyfirstaðinni
tískuviku í Mílanó virtust hönnuðir ein-
mitt sækjast eftir að skapa klæðileg föt
sem kvenfólk vill ganga í. Dolce og Gabb-
ana voru með kynþokkafullar klassískar
línur sem minntu á ítalskar kynbombur
fyrri áratuga. Missoni var með skemmti-
leg mynstur að vana og sótti innblástur
víðs vegar að. Nýgræðingurinn Marco De
Vincenzo sýndi góða takta með sportleg-
um kasmírjökkum og þröngum kápum.
Hér gefur að líta helstu strauma Ítalíu
fyrir næsta haust og vetur. - amb
NÝ FORM Á TÍSKUVIKUNNI Í MÍLANÓ
FLOTT SNIÐ
Kasmírjakki frá
hönnuðinum
Marco De
Vincenzo.
GAMALDAGS Ekta
ítalskt „lúkk“ frá Dolce
& Gabbana.
TÖFF Fallegur
mynstraður
ullarkjóll frá
Missoni.
KVENLEGT
OG SEXÍ
SEXÍ
Flottur
sam-
festingur
með
stuttum
buxum og
hnésokk-
um frá
Dolce &
Gabbana.
KLASSÍSKT
Grá kápa,
ullarpeysa
og buxur frá
Iceberg.
Diorskin-bauga-
hyljara sem þekur
þreytulegar línur í
leiðinni og frískar
upp á augnsvæðið.
Wild Cherry Tree-ilminn frá
l‘Occitane sem vekur upp óljósar
æskuminningar um epli, nammi og
bakarí! Namm!
Íslendingar eru svo lítil þjóð að þeir sem vilja
ekki vera eins og allt liðið í Kringlunni sækj-
ast annað hvort eftir að vera hipsterar (og
verða þá eins og allir aðrir á Laugavegin-
um) nú eða þá flippsterar. Flippsterar eru
voðalega skemmtilegt íslenskt fyrirbæri og
frægasti íslenski flippsterinn er án efa söng-
konan Björk sem gerði það krúttlegt og töff
að vera í eins klikkuðum múnderingum og
mögulega er hægt að velja sér. Flippsterar
sjást iðulega á sömu börum og hipster-
arnir og fara þar vart fram hjá neinum
þar sem þeir eru iðulega mjög ýktir,
jú, flippaðir í klæðaburði. Ég sé til
dæmis iðulega fólk í skíðagöllum frá
áttunda áratugnum úti á lífinu. Ég
er alveg handviss um að þá var eng-
inn snjór í fjöllunum og að „Ég var að
mæta í bæinn eftir að hafa verið í Blá-
fjöllum í dag á skíðum“ var ekki útlitið sem
fólk var að sækjast eftir. Nei, það eftirsókn-
arverða við að vera flippster er að einhver
segi: „Nei sæll! Ertu bara í skíðagallanum
á sveittum bar á djamminu? Djöfull ertu
ógeðslega flippuð!“ Unaðshrollur fer um
flippstera við slík ummæli. Ég kann vel
að meta flippstera og dáist að hugrekki
þeirra. Þeir eru ekki haldnir því skelfi-
lega pjatti að finnast þeir ekki asnalegir
eða feitir í skíðagalla, víðum skræpóttum
arababuxum, með risastór glerlaus gleraugu
eða túrban á höfðinu. Þeir eru gersamlega
lausir við spéhræðsluna um að vera ekki töff
eða hreinlega finnst það ógeðslega töff að vera
flippaður. Það er kannski ekkert skrýtið að
nú þegar snjónum hefur kyngt niður og
allir eru á skíðum sést ekki einn einasti
flippster í skíðagalla á börum bæjarins.
Hinn eilífi flippster