Fréttablaðið - 20.03.2010, Blaðsíða 18

Fréttablaðið - 20.03.2010, Blaðsíða 18
18 20. mars 2010 LAUGARDAGUR UMRÆÐAN Anna Sigríður Pálsdóttir, Arn- fríður Guðmundsdóttir, Bald- ur Kristjánsson, Hjalti Huga- son, Pétur Pétursson, Sigrún Óskarsdóttir, Sigurður Árni Þórðarson og Sólveig Anna Bóasdóttir skrifa um hrunið Langt er liðið frá hruninu haust-ið 2008 – meira en heilt ár. Tími frjórrar umræðu er liðinn. Í staðinn hefur komið endalaus bið. Tveir þröskuldar hamla frekari úrvinnslu. Eftirmál Icesave-klúð- urs Landsbankans gamla stöðva efnahagslega uppbyggingu. Ítrek- uð seinkun á skýrslu Rannsóknar- nefndar Alþingis stöðvar á hinn bóginn það fjölþætta uppgjör sem fara verður fram í samfélaginu áður en sátt og eining getur komist á að nýju. Þetta má þó ekki verða til þess að ryk falli yfir slóð þeirra sem ábyrgð bera. Á meðan við bíðum er mikilvægt að við hugleiðum á hvern hátt við viljum halda umræðunni um hrunið áfram. Tæknileg lagahyggja Hvert sem litið er virðist lögfræði- leg orðræða um hrunið drottnandi. Allt snýst um hugsanleg lögbrot og refsingar. Ef ekki hafa verið fram- in lögbrot liggur í loftinu að málið sé dautt. Fari svo að Rannsókn- arnefnd Alþingis komist að nið- urstöðu í þá veru virðist með öllu óljóst hvernig sáttum verður náð í samfélaginu. Mun hefndin þá taka við? Reglur og lög eru vissulega mik- ilvæg tæki til að halda uppi rétt- arríki. En hversu langt nær lög- fræðileg nálgun í uppgjöri eftir atburðarás á borð við hrunið? Samfélagssáttmálinn verður ekki endurnýjaður á grundvelli tækni- legrar lagahyggju. Viðurkenningu á því má vissulega finna í lögum um Rannsóknarnefndina en þar segir m.a. að leitað skuli sann- leikans um aðdraganda og orsök hrunsins, lagt mat á hvort um mistök eða vanrækslu hafi verið að ræða og hverjir kunni að bera ábyrgð á því. Þá skal kannað hvort skýringa hrunsins sé að einhverju leyti að finna í siðferði þeirra sem ábyrgð bera. Hér mælir margt gegn of mikilli tæknihyggju. Siðfræðileg tæknihyggja? Reglu- og lögmálsnálgun er að einhverju leyti einnig ráðandi í siðfræðilegri umræðu. Siðferði er gjarnan skilið svo að það fjalli um lögmál sem séu ofar aðstæðu- bundnu samhengi. Innan siðfræð- innar eru svo gjarnan þróaðar boð- andi reglukenningar á grundvelli nytjahyggju eða skyldusiðfræði eins og greinilega má sjá í ýmiss konar siðareglum og siðanefndum hjá hinu opinbera. Ýmsir siðfræðingar bera þó brigður á gagnsemi þessarar nálg- unar og benda á að til sé önnur leið til að lýsa því hvað það sé að vera siðferðilega ábyrg manneskja. Siðferði má t.a.m. lýsa svo að það byggist á skilyrðislausu og gagn- kvæmu trausti. Þegar manneskja mætir okkur á opinn hátt liggur sú skylda á herðum okkar að axla það traust sem hún sýnir okkur. Hin siðferðilega krafa er þá ekki afleiðing neinnar ytri reglu eða lögmáls. Spyrja má hvort forstöðu- menn fjármálastofnana breyttu í þessum anda fyrir hrun eða hvort öðru vísi hefði farið hefðu þeir gert það. Ábyrgð er málið Ef okkur á að takast að endur- nýja samfélagssáttmálann sem var rofinn í aðdraganda hrunsins er ábyrgð lykilhugtak. Flestir eru sammála um að þau sem brugðust trausti verði að axla ábyrgð, ekki aðeins í lagatæknilegri merkingu heldur ekki síður siðferðilegri og jafnvel guðfræðilegri. Ábyrgðarhugtakið er lagt til grundvallar þegar rætt skal um siðferðilegt líf, siðferðilega sjálfsmynd, það sem okkur ber að gera í lífinu eða einstakar gjörð- ir okkar. Í siðfræðilegri umræðu nú á dögum er gjarnan talað um ábyrgð okkar allra gagnvart helgi og heilindum lífsins í víðasta skiln- ingi. Út frá þeim bæjardyrum séð er okkur öllum falin ábyrgð á að tengslum alls sem lifir sé viðhald- ið. Ábyrgð okkar allra á að við- halda lífinu – þar með talið lífinu í samfélaginu í sínum margbreyti- legu myndum – einskorðast því ekki við lagalega ábyrgð. Mann- leg ábyrgð felst sjaldnast í því einu að breyta lögfræðilega rétt. Að því verður að huga í uppgjöri hrunsins. Hvernig ræðum við um hrunið? Erfitt er að greina orðræðuna hér á landi um hrunið. Orðaval okkar og sá skilningur sem við leggjum í orð og hugtök hefur hins vegar áhrif á þau viðbrögð sem gripið verður til. Við munum aldrei ná að skilja til fulls þann harmleik – eða hvað við viljum kalla hrunið – með því að einblína á lögfræði- legar hliðar málsins. Þær eru nauðsynlegar en ekki nægjanleg- ar. Sá skilningur sem við leggjum í hrunið mun ákvarða hverjir bera ábyrgðina og í hverju hún felst. Höfundar eru guðfræðingar. Á meðan við bíðum SIGURÐUR ÁRNI ÞÓRÐARSON SIGRÚN ÓSKARSDÓTTIR JÓNA INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR PÉTUR PÉTURSSONHJALTI HUGASON ARNFRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR ANNA SIGRÍUR PÁLSDÓTTIR BALDUR KRISTJÁNSSON SEND IÐ OKK UR LÍNU Fréttablaðið og Vísir hvetja lesendur til að senda línu og leggja orð í belg um málefni líðandi stundar. Greinar og bréf skulu vera stutt og gagnorð. Tekið er á móti efni á netfanginu greinar@frettabladid.is eða á vefsíðu Vísis, þar sem finna má nánari leiðbeiningar. Ritstjórn ákveður hvort efni birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í báðum miðlunum að hluta eða í heild. Áskilinn er réttur til leiðréttinga og til að stytta efni.                              ! "#   $   %" &   '$(      #   $   (    $    $  ) %*"+   ,    -       --     .                /01 * (  -'                . '                 $ $ "  1 2 3    .   %%     ."     --  4                    (--               "   --         &$  %           11    "            . "       2 -"  5  6   --                     $   777    0   1  '    '11  1   8 --  & &  '     -  ' "/99922 '4-$    ;     Hringdu í síma ef blaðið berst ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.