Fréttablaðið - 20.03.2010, Side 46

4 FERÐALÖG
fjölbreytilegum arkitektúr. Þessi
síðasta staðhæfing mín er enn þá
merkilegri í ljósi þess að það er
leitun að því mannvirki í þýskri
borg sem hefur ekki verið sprengt
alla vega einu sinni.
Svo er yfirleitt vit í borgar-
skipulaginu, eitthvað sem Reyk-
víkingur eins og ég er óvanur en
kann vel að meta. Við stöldruðum
reyndar örstutt við á hverjum stað
og náðum þar af leiðandi ekki að
taka inn nema lítið brot af mannlífi
borganna. Hér er það helsta sem
sem stendur upp úr í minningunni:
Í Hamburg var farið á Bítlaslóðir,
í Hannover fékk ég kvef, það var
mikið af fólki í Prag, kalt í Vín, í
Berlín var ég við skál og ég man
eiginlega ekkert eftir Duisburg.
Sú borg sem er mér aftur á móti
eftirminnilegust, og jafnframt
sú borg sem ég þekkti minnst, er
Leipzig sem er að finna í Saxlandi
Þýskalands.
Menningarmiðstöð
Það verður ekki um það villst að
Leipzig er mikil menningarborg.
Mannlífið á götum úti sem og
byggingarnar hrópa það. Þegar við
keyrðum inn í hjarta borgarinnar
ókum við fram hjá gríðarstórri
byggingu sem reyndist vera aðal-
lestarstöðin. Einn förunauta minna
hvíslaði því ofurlágt að mér að lest-
arstöðin væri sú stærsta í Evrópu
og að fermetrafjöldinn væri hátt
í hundrað þúsund. Lestarstöðin
er vissulega glæsileg bygging og
stærð hennar endurspeglar það
mikilvæga hlutverk sem Leipzig
gegndi fyrr á tímum, ekki aðeins
fyrir Þýskaland heldur Evrópu
gervalla. Þarna mættust austur
og vestur, norður og suður. Þarna
var allt að gerast og menningin
blómstraði eftir því.
Og ef við viljum tala um arki-
tektúr þá er Leipzig botnlaus upp-
spretta slíkrar umræðu. Þarna
hafa risið, og endurrisið, hvers
kyns húsasmíðar eftir ólíkum
straumum, stefnum og yfirvaldi
sérhvers tíma og bera alls konar
fjölbreytilegar spírur sem standa
upp úr borgarlandslaginu því vitni.
Önnur eins fjölbreytni í húsagerð-
arlist er vandfundin en þarna getur
til dæmis að líta fjölda húsa frá
Gründerzeit-tímabilinu, tíma mik-
ils efnahagslegs uppgangs í kjölfar
iðnbyltingarinnar um miðja þar-
síðustu öld, og jafnframt geymir
borgin stærsta safn húsa í art nou-
veau-stílnum í Þýskalandi. Og þá
hefur ekki verið minnst á gríðar-
stóru og hálftómu íbúðarblokkirnar
sem risu á tímum kalda stríðsins.
Þær hafa verið vandlega húðað-
ar vegglist ýmiskonar um árin og
flestar rúðurnar brotnar.
Þeir segja að Leipzig sé hin nýja
Berlín, það er staðurinn til að vera
á til að innbyrða ferska strauma í
menningu og listum. Samkvæmt
því sem ég sá og upplifði í Leipzig
get ég verið sammála þeim. Þarna
er kraumandi „kúltúr“ og lista-
senan svo sannarlega spennandi.
Menning og listir hafa reyndar
löngum blómstrað í borginni og
það þarf lítið annað en að nefna
nöfn eins og Johann Sebastian
Bach og Till Lindeman, söngvara
Rammstein, til að færa rök fyrir
slíkri staðhæfingu en þeir eru víst
báðir þaðan. Sá síðarnefndi er guð í
augum barþjóns sem skenkti mér í
krús á einhverri fallegustu knæpu
sem ég hef heimsótt. Knæpuna er
að finna í miðborginni, djúpt ofan
í jörðinni, í fornu klaustri þar sem
munkar unnu hörðum höndum við
að fullkomna bruggið sitt fyrir
föstuna. Síðan, þegar fastan hófst,
var afraksturinn drukkinn eins og
enginn væri morgundagurinn og
einskis annars neytt. Barþjónn-
inn sagði mér ýmislegt um munk-
ana og subbulegar sögur af sumbli
þeirra. Hann sagði mér líka ýmis-
legt um Till Lindeman.
Berlín orðin „mainstream“
Ég spurði barþjóninn út í listasen-
una og hvort Leipzig væri raun-
verulega að taka við af Berlín
sem miðstöð lista í Þýskalandi.
Hann vildi heldur betur meina að
svo væri og æstist við. Síðan hóf
hann að útskýra þessa þróun. Við
fall múrsins, rúmum tuttugu árum
fyrr, hafi austurhluti Berlínar verið
eins konar fyrsta vígi framsækinna
Flott hönnun Aðallestarstöðin í Leipzig er sú stærsta í Evrópu. FRÉTTABLAÐIÐ/GETTY IMAGES
Falleg Leipzig geymir ríkulega flóru húsagerðarlistar.Nikolai kirkja Stórfengleg kirkja með fallegu altari.
Skemmtilegt mannlíf Leipzig geymir fj0lda
art nouveau húsa.
Sjarmerandi Miðborg Leipzig.
FRAMHALD AF FORSÍÐU