Fréttablaðið - 05.08.2010, Page 21

FIMMTUDAGUR 5. ágúst 2010 21
Ferðaþjónusta
Magnea Þórey
Hjálmarsdóttir
framkvæmdastjóri
Icelandair-hótela
Tvískinnungur er aðalsmerki íslenzkra stjórnmála. Nei,
bíðum við, ég ætla að byrja aftur.
Tvískinnungur og fíflagangur eru
aðalsmerki íslenzkra stjórnmála.
Margir berjast enn af alefli gegn
innflutningi landbúnaðarafurða
og bera við heilbrigðisástæðum,
en ætlast samt til, að útlending-
ar kaupi íslenzkar búvörur. Aðrir
berjast gegn erlendri stóriðju og
bera við umhverfisverndarástæð-
um, en hafa samt aldrei lagzt á
sveif með þeim, sem vilja hefta
lausagöngu búfjár og hrossa til
að stöðva uppblástur landsins.
Vinstri hreyfingin – grænt fram-
boð (VG), umhverfisflokkurinn,
hefur nú stýrt bæði umhverfis-
ráðuneytinu og landbúnaðarráðu-
neytinu í hálft annað ár og lyftir
samt ekki litla fingri gegn gróð-
ureyðingunni. Þau virðast líta svo
á, að þjóðlegur uppblástur vegna
lausagöngu búfjár og hrossa sé í
góðu lagi.
Uppblásturinn heldur því áfram
í boði VG, sem styður einnig hval-
veiðar, einn evrópskra umhverfis-
flokka, og ber nú stjórnskipulega
ábyrgð á hvaladrápinu eins og til
að bíta höfuðið af skömminni.
Hraðfara eyðing í 103 ár
Landgræðsla ríkisins var stofn-
uð með lögum um „skógrækt og
varnir gegn uppblæstri lands“
1907 og hét þá Sandgræðsla eftir
endalausu moldroki úr rofa-
börðum. Hún mun vera ein elzta
stofnun sinnar tegundar í heim-
inum. „Enn á sér þó stað hrað-
fara eyðing gróðurs og jarðvegs
á Íslandi“, segir á vefsetri Land-
græðslunnar eftir 103 ára bar-
áttu. Stjórnmálaflokkarnir fást
ekki enn til að ráðast að rótum
vandans með því að skylda bænd-
ur að lögum til að loka sauðfé og
hross inni í beitarhólfum og bæta
skaðann af völdum lausgangandi
búfjár og hrossa utan girðing-
ar. Enginn umhverfisráðherra
hefur nokkru sinni í 17 ára sögu
ráðuneytisins þorað að stugga
við sauðkindinni og sendiherr-
um hennar. Stjórnmálaflokkarn-
ir kjósa allir sem einn að halda
áfram að brenna upp skattfé
almennings í vonlausri baráttu
við lausgangandi búpening og
hross, sem eira engum gróðri.
Nú hillir þó undir, að landbún-
aðarráðuneytið, taugamiðstöð
lausagöngunnar, verði lagt niður
og sameinað öðrum ráðuneytum
eins og ég lagði til í Morgunblað-
inu 31. ágúst 1993, en það mál
gæti þó enn siglt í strand.
Hernaðurinn gegn landinu
Fyrsti sandgræðslustjórinn,
Gunnlaugur Kristmundsson,
birti grein um ástandið 1923. Þar
stendur: „Landið ... talar allsstað-
ar sama ásökunarróminum. Rán-
búskapur eigingjarnra, þekking-
arsnauðra og hirðulausra manna,
sem landið hafa byggt.“ Annar
landgræðslustjóri, Runólfur
Sveinsson, sagði í útvarpserindi
1947: „Ef reka á sauðfjárrækt
hér á landi sem ræktunarbú-
skap og ekki sem rányrkju og
hálfgerðan hirðingjabúskap, þá
þarf að hafa sauðféð í girðing-
um og að einhverju leyti á rækt-
uðu landi.“ Margir aðrir hafa æ
síðan og ítrekað varað við áhrif-
um rányrkjunnar á gróður lands-
ins, þar á meðal Halldór Kiljan
Laxness á sinni tíð (Hernaður-
inn gegn landinu, Morgunblaðið,
31. desember 1970), Herdís Þor-
valdsdóttir leikkona í mörgum
blaðagreinum og bráðum einnig
á kvikmynd og Ingvi Þorsteins-
son náttúrufræðingur. En allt
kemur fyrir ekki: sauðkindin fer
sínu fram sem fyrr í boði stjórn-
málastéttarinnar.
Skammsýni og skeytingarleysi
Hvers vegna halda stjórnmála-
flokkarnir verndarhendi yfir
hernaðinum gegn landinu?
Kannski stjórnast þeir af ótt-
anum við að missa atkvæði til
sveita, væri hróflað við rán-
yrkjunni, og velta því síauknum
vanda á herðar komandi kyn-
slóða. Við bætist þjappaður hagur
bænda og búaliðs gegn dreifð-
um hag almennings. Kannski er
vandinn þó meiri en svo. Kannski
vill meiri hluti þjóðarinnar í raun
og veru ganga á gróður lands-
ins. Sé svo, og þetta vitum við
ekki enn, hvaða von er þá til þess,
að umgengni útgerðarinnar um
fiskimiðin vitni um meiri virð-
ingu fyrir sameignarauðlind-
inni til sjós? Hví skyldi þjóð, sem
rýrir gæði landsins vitandi vits
ár fram af ári, dembir úrgangi
á götur Reykjavíkur um hverja
helgi, misþyrmir saklausum veg-
farendum í stórum stíl og heldur
samt lögreglunni í fjársvelti, hví
skyldi hún ekki með líku lagi níða
niður fiskimiðin? Fiskstofnar á
Íslandsmiðum hafa rýrnað um
helming eða tvo þriðju, sumpart
vegna ofveiði. Margir sjómenn
vitna í einkasamtölum um miklu
meira brottkast til sjós gegnum
tíðina en stjórnvöld hafa feng-
izt til að viðurkenna. Undirrót-
in virðist í báðum dæmum vera
skeytingarleysi um almannahag
og framtíðina. Í þessu ljósi þarf
einnig að skoða óstjórnina í efna-
hagsmálum langt aftur í tímann
og afleiðingar hennar, nú síðast
bankahrunið. Uppblástur lands-
ins, rýrnun fiskstofna, tíðar lík-
amsárásir og ástand efnahags-
lífsins eru kannski angar á einum
og sama meiði.
Þjóðlegur uppblástur
Þorvaldur Gylfason
prófessor
Í DAG
Frá hausti og fram á vor eru verðmætustu ferðamennirnir
á kreiki. Þetta er fólkið sem sækir
fundi, ráðstefnur og sýningar víðs
vegar um heim. Þessir ferðamenn
skila tvöfalt meiri tekjum en „venju-
legir“ túristar.
Það er hörku slagur um þennan
markað. Íslenska ferðaþjónustan
fær pínulítinn skerf af honum, en
það er hægt að stækka þá köku ef
allir leggja hönd á plóginn.
Flestir erum við Íslendingar í
einhverjum tengslum við vini, við-
skiptavini, samstarfsmenn eða
vandamenn erlendis. Hvert einasta
okkar hefur beinan möguleika á
að auka tekjur okkar af erlendum
ferðamönnum – og það utan háanna-
tímans.
Aðferðin er einföld
Vekjum athygli erlendra vina okkar
og samstarfsfélaga á hvað Ísland er
góður staður fyrir næsta fund eða
ráðstefnu. Stingum upp á að hittast
hér á landi. Það þarf ekki að vera
stór viðburður. Tíu manna fundur er
góð búbót yfir vetrartímann. Sama
er að segja um tólf manna dansæf-
ingu eða tuttugu manna námskeið.
Allt telur.
Mjög auðvelt er að færa sterk
rök fyrir því að hittast hér á landi.
Ísland þykir spennandi áfanga-
staður, ekkert síður að vetri til
en að sumarlagi. Sjaldan eða
aldrei hefur ferðafólk fengið jafn
mikið fyrir peninginn hér á landi
og einmitt núna. Þetta tvennt
er það sem mestu máli skipt-
ir þegar fundarstaðir „erlendis“
eru ákveðnir: spennandi áfanga-
staður og „value for money“. Við
erum að tala um Ísland.
Það er ekki eftir neinu að bíða.
Sendum tölvupóst á þá sem við
þekkjum erlendis. Kveikjum
áhuga þeirra á Íslandi og komum
þeim í samband við aðila í ferða-
þjónustu sem geta séð um hóp-
inn.
Náum sjálf í fundatekjurnar AF NETINUFrekar aðgerðir en umboðsmann
Þetta eru þeim mun meiri vonbrigði þegar horft er til þess að málefni skuld-
ara og húsnæðislán voru alltaf sterkasta hlið Jóhönnu Sigurðardóttur. Kannski
er ekki of seint að setja hana í málið – þá mætti jafnvel gera uppstokkun á
ríkisstjórn, Steingrímur gæti orðið forsætisráðherra og Jóhanna færi í félags-
málin. Það væri í raun miklu eðlilegri verkaskipting í ríkisstjórninni.
blog.eyjan.is/silfuregils
Egill Helgason
Viðskiptasiðfræðingurinn Runólfur Árnason
Ef Runólfur kynni karlmannlega framkomu hefði hann fallið á vopn sín, og
fórnað sér í þessu máli fyrir Árna Pál félaga sinn – mann sem er ekki bara
ráðherra, heldur framtíðarleiðtogi í öðrum stærsta stjórnmálaflokki landsins.
Með því hefði Runólfur verndað velgjörðarmann sinn og vin, sýnt drengskap
og hollustu, sem honum hefði vafalaust verið hægt að launa síðar.
En þess í stað finnst honum viðeigandi að væla.
blog.eyjan.is/freedomfries
Magnús Sveinn Helgason
MAGNI
dúnúlpa
DUNLOP
Fóðruð og heilsteypt með grófum sóla.
Létt og hlý. Þola -20°C.
Klassísk dúnúlpa fyrir börnin.
70/30 gæsadúnn. Létt og hlý.
thermal lined stígvél
Verð: 6.800 kr.
(Stærð: 19-28)
Verð: 7.800 kr.
(Stærð: 29-37)
Verð: 18.000 kr.
(2-4 ára)
Verð: 21.000 kr.
(6-14 ára)
Verð: 23.800 kr.
(4-14 ára)
HE IÐRÚN
úlpa
Vatnsfráhrindandi, einangruð með PrimaLoft®.
Lipur og hlý.
Einnig
fáanleg í
svörtu.
Einnig
fáanleg í
rauðu.