Morgunn - 01.12.1945, Qupperneq 66

MORGUNN
144
að búa við þessa óljósu martröð öldum saman. Þá fyrst
vaknar skilningurinn, en þegar hann er vaknaður eru
möguleikar fyrir endurfæðingu. Þeir, sem lesið hafa hin
ósjálfráðu skrif, sem borizt hafa frá hinum frægu rit-
höfundum, Oscar Wilde og Jack London, eftir að þeir voru
farnir af jörðunni, munu skilja ástand og kenndir þeirra
sálna, sem er það ljóst, að þær eru jai'ðbundnar.
Tilvera hinna jarðbundnu sálna hefir sannazt af reynslu
kynslóðanna á öllum öldum og ,með öllum þjóðum, en auk
þeirra er oss einnig sagt frá annari tegund sálna, en það
eru þær sem komnar eru inn í andaheiminn, en eru sér
meðvitandi um ófullkomleika sinn í jarðlífinu og sinni
jarðnesku breytni. Vér höfum enn ekki fengið fullnægjandi
skýringar á því, hve djúpt þessar sálir kunni að falla,
eða hve hörð refsing kunni að hitta þær. Það er ástæða til
að ætla, að ástand þeiri'a, sem á lægstu sviðunum dvelja,
sé ekki alveg ólíkt því, sem er oss sagt um helvíti í Ritn-
ingunni. Að því þó greinilega fráskildu, að það er aldrei
vonlaust um nokkra sál. Ofar þessu sviði eru önnur svið,
sem vér vitum meira um. Þeir, sem þar dvelja, eru daprir
í huga yfir syndum sínum og afbrotum, og hið ytra um-
hverfi þeirra samsvarar hinu innra hugarástandi þeirra,
svo að þeir eru á dimmum stöðum, með dapurlegu um-
hverfi, eins og hugarfar þeirra er dimmt og dapurlegt.
Þar dvelja þeir, þangað til sál þeirra vaknar, eða einhverjir
þjónandi englar koma til þeirra og hjálpa þeim til þess
að stíga fyrstu sporin á endurfæðingarbrautinni. Þetta
kann oss að sýnast sorglegt á,stand, að þurfa að búa við,
en hreinsunin fæst aðeins í gegn um sorg og þjáningu,
eins og vér sjáum svo oft í jarðlífinu. Hversu samúðar-
laus er ekki oft sá maður, sem aldrei hefir kynnzt sorg-
inni? Aðeins hún getur kennt oss vísdóm samúðarinnar
og skilningsins.
Allt þetta er oss sagt um næsta tilverusviðið, og ég
spyr í annað sinn: Er þetta ótrúlegt? Er þetta óskynsam-
legt? Er þetta ekki skynsamlegra, t. d., en gamla hug-