19. júní - 19.06.1987, Qupperneq 29

□ □ □ □ OG KEPPNISÍÞRÓTTIR
LÆT KÖRFUNA GANGA FYRIR ÖÐRU
Astandið hcfur verið að
skána undanfarin tvö ár.
Við æfum 3svar í viku og
getum fengið annan tíma
að auki. Við erum þó oft látnar sitja á
hakanum. Einn tíminn byrjar t.d. kl.
21.45. Mótanefnd KKÍ ákveður líka
keppnistíma, og við höfum oft lent í
því að spila á eftir karlaleik, byrjað
hálf tíu eða seinna og verið að spila til
tólf, og stundum verið á sunnudög-
um. En þetta hefur skánað í vetur.
Pað virðist vera betri stjórnun núna.
Svo er þjálfarinn okkar áhugasam-
- Hvað finnst þér um umfjöllun
fjölmiðla á kvennakörfunni?
„Hún er nánast engin. En mér
finnst að það hljóti að glæða áhuga
fólks að sjá skrifað um íþróttina í
blöðum.“
- Ilvaö með áhorfendur?
„Þeir sjást sárasjaldan."
- Spilið þið mikið við erlend lið?
„Það er örsjaldan. Viö í KR fórum
til Skotlands og lékum tvo leiki, og
það gekk ágætlega. Unnum annan,
töpuðum hinum.
- Nú hefur þú kynnst boltanum í
Svíþjóð. Hvernig er þetta þar?
„Þar er ntiklu almennari þátttaka
kvenna í boltanum og markvissari
þjálfun. Það er lögð áætlun 1-3 ár
fram í tímann. Ekki eins og hér. Að
brjósthæö. Mjúka vörnin og harða
sóknin eru ljóslifandi í nákvæmum,
snöggum hreyfingunum. Hún hefur
vald í röddinni, sem virðist segja:
„Ég geri það sem ég geri, ég þoli það
sem ég þoli vegna þess að ég hef
skapað mér innra frelsi með ögun á
líkamanum, á önduninni, á hugan-
um.“
Jónína er ekki fullkomin. En
karate hefur flutt hana úr sársauka
harðræðis í æsku, úr hættum óregl-
unnar á unglingsárum, í talsvert
styrka stööu sem ung kona, sem hún
vafalaust styrkir enn írekar undir
handleiðslu meistara síns á komandi
segir Linda Jónsdóttir,
körf uknattlei kskona
og íþróttakennari
vísu höfunt við fengið markvissari
þjálfun í vetur, en það er ekki stefnt
að því að gera okkur að toppliði sern
getur sigrað erlend lið. Og þá staðnar
maður bara. Þetta er að vísu erfitt
l'yrir þjálfarann því að konur hætta og
þá þarf hann að koma nýliðununt í
sömu þjálfun og hinum sem fyrir eru.
En fyrir vikið verður æfingasóknin
lakari hjá þeim reyndari.
- Nú erum við að tala um hugarfar.
„Já. Það verður að breytast hjá
konum. Það verður að byrja strax á
yngstu flokkunum, að gera eitthvað
fyrir þá; æfa markvisst, stefna að ein-
hverju. í Svíþjóð er svo ntikill metn-
aður að í úrvalsdeild kvenna eru leik-
menn keyptir og seldir, sem sé algjör
atvinnumennska. Það var verið að
kaupa konur úr erlendum liðum til að
hafa liðin nógu sterk. En kannski
stendur þetta til bóta núna hjá okkur.
Það er komin kvennanefnd hjá KKÍ,
sem er að velja unglingalandslið."
- Hvenœr byrja stelpur oftast í
boltanum?
„Of seint. Og þær hætta of fljótt.
Það er svo margt sent glepur, þær
vantar metnað. Þjálfararnir verða
líka að skána. Þeir eru feimnir við
stelpurnar, þora ekki að gera sömu
kröfur til þeirra og til strákanna, sem
eru reginmistök. Það er tóm vitleysa
að konur þoli ekki sama þjálfunar-
álag og karlar. En þær verða að geta
stefnt að einhverju. Nú, sumar hætta
þegar þær eignast börn, en það er
hægt að halda áfram og margar gera
það. Það fer eftir aðstæðum á heimil-
inu.
Ég er búin að vera 15-20 ár í körf-
unni. Enda geri ég ekkert annað en
kenna á daginn, æfa á kvöldin. En ég
læt körfuna ganga fyrir öðru. S.H.
Linda Jónsdóttir cr ■ KR og var fyrir skömmu kjörin íþróttamaöur félagsins. Hún er
fyrsta konan scm hlýtur þá nafnbót. Linda er margfaldur íslands- og bikar- og Kcykja-
víkurmcistari og cr jafnan stigahæst á mótum. Með henni á myndinni cr Sveinn Jóns-
son formaöur KR. (Ljósmynd Guöm. Kr. Jóhannesson)
29