Sólskin - 01.07.1935, Qupperneq 65

felur sig einhvers staðar í herberginu, en á meðan
snúa allir hinir sér upp að vegg, eru heima í greni
sínu. Undir eins og þeir eru búnir að telja upp að
50 eða 100, upphátt, dreifa þeir sér, til þess að
leita að Skakklappa. Sá ylfingur, sem fyrstur sér
hann, kallar: „Varið ykkur! Skakklappi!“, og all-
ir ylfingarnir hlaupa heim í greni sitt. Ef Skakk-
lappi nær í einhvern á hlaupunum, verða þeir að
tígrisdýrum. Því næst fela öll tígrisdýrin sig, og
þannig heldur leikurinn áfram, þangað til allir eru
orðnir að tígrisdýrum.
Sveifla.
Ylfingar standa í þéttum hring á krítarstriki.
Foringinn stendur í miðju og heldur í endann á
bandi, en í hinn enda þess er festur sandpoki, svo
að pokinn flýgur í kring laust frá jörðu. Hann teyg-
ir frá sér bandið, þar til það er nauðsynlegt fyrir
ylfingana að stökkva upp, til þess að forða fótum
sínum. Enginn má flýja, heldur stökkva beint í loft
upp. Sá er úr leik, sem snertur er með pokanum, eða
flýr, í stað þess að stökkva upp. Sá vinnur, sem
verst lengst og einn verður eftir að lokum.
6»