Sólskin - 01.07.1935, Blaðsíða 59

Ef veiðiþjófurinn kemst undan, má hann vera
veiðiþjófur aftur í næsta leik og áfram, þangað til
hann næst. Þegar hann næst, á hann að fara aftur
í hringinn, og þá verður skógarvörðurinn (sem
náði honum) veiðiþjófur. Velur þá ylfingaforing-
inn nýjan skógarvörð.
1 hvert skipti, sem veiðiþjófurinn er farinn út,
ætti hringurinn að snúa sér dálítið, til þess að
breyta afstöðu trjánna. — Nýr skógarvörður er
kosinn í hverjum ieik, hvort sem veiðiþjófurinn
næst eða ekki.
Jarðgöngin.
Ylfingarnir raða sér niður eftir hópum (hver hópur
í eina röð), og standa eins gleiðir og þeir geta.
Þegar merki er gefið, verður aftasti ylfingurinn í
hverri röð að „járnbrautarlest“, það er að segja,
hann kastar sér á fjóra fætur og skríður eins hratt
og hann getur í gegnum jarðgöngin. Þegar hann
kemst jarðgöngin á enda, stendur hann upp, og
verður þannig fremstur í röðinni.
Undir eins og hann er staðinn upp, leggur aftasti
ylfingurinn af stað á sömu leið. Þannig er haldið
áfram, þangað til allir ylfingarnir hafa farið í
gegnum jarðgöngin. Sá hópur, sem er fljótastur að
komast í sömu röð og upphaflega, vinnur.
Athugið. Aftasti ylfingurinn má aldrei leggja af
stað fyrr en sá, sem ,er í jarðgöngunum, er staðinn
upp. Ef hann gerir það, er hans hópur úr leik.
57