Sameiningin - 01.11.1891, Síða 11

—139—
fjölguðu, því fleiri maunshjörtu og mannslíf, sem þeir lögðu
undir frelsarann meS hans eigin orSi, því meiri þrá hjá
þeim sjálfum að frelsa æ fleiri og fleiri. þeir heyra sjálf-
an drottin sinn, sem þá og alla þessa hafði frelsað, hrópa
til sín: „þeir eru enn of fáir“. Og svo unnu þeir því betr
og báðu því heitar tyrir sáluhjálparmálefnið drottins, unnu
og báðu, þangað til þeir voru af frelsaranum sjálfum leidd-
ir í gegn um hið þrönga hlið dauöans upp í guðs dýrð-
arhimin, til þess svo þar í hópi hinna útvöldu að verða
eilíföarstjörnur af fyrstu stœrð og senda þaöan frá sér
himneska birtu niðr á jörðina. „Munu þeir ekki verða
tair, sem hólpnir verða?“ heyrist spurt úr öllum áttum,
hetír stöðugt heyrzt spurt gegn um alla sögu kristilegrar
kirkju. Yantrúin spurði svo í háði, en trúin tók það upp
í alvöru og sagði með sjálfri sér, því hún heyrði drottin
sjálfan hrópa það út yfir gjörvalla kristnina: Jú, vissulega,
þeir eru enn of fáir. Og svo höfðu þeir, sem í trúnui
lifðu, stöðugt nj^ja himinhrópandi hvöt til þess að vinna
að útbreiöslu hins kristilega sáluhjálparsannleika biðjandi,
fullir af alvöru, brennandi í andanum, eins og lítíð lægi
við. Og svo var unnið, og svo vann kristindómrinn æ
meiri og meiri fótfestu, hreiddist meira og meira út um
heiminn, náði æ fleiri og fleiiá sálum. Og svo rœttist
meir og meir fyrir þá vinnu og bœn og alvöru þessi spá-
dómr frelsarans í texta vorum: „þá munu þeir koma frá
austri og vestri, norðri og suðri og sitja til borðs í guðs
ríki‘\
í dag er sá kirkjulegi merkidagr, sem frá gamalli tíð
hefir verið nefndr allra-heilagra-messa. Hann var forðum
til settr, sá hátíðisdagr, til þess meðal kirkjulýðsins hér
niðri á jöi'ðunni að halda á lofti endrminning hinna trúu
votta hins guðlega sáluhjálparorðs, sem lokið hafa hinni
jarðnesku haráttu, og eru sælir og sigri hrósandi komnir
heim til drottins síns á himnum. Hún átti, þessi allra-
heilngra-messa, að gefa hinum þreyttu, stríðandi pílagrím-
um kristinna.r trúar og kristilegrar kirkju hvöt til þess
að líta til himins, renna trúarauga smu yfir hinn frelsaða
guðsbarna-skara umhverfis hásæti hins alvalda, íhuga ei-