Sameiningin - 01.11.1891, Síða 21

149—
sem aS framan er tilfœrt. Og hvar finniS þér þessa þrjá
hina, sem aldrei lmfi um hana heyrt?
En þér mótmæliS sjálfum ySr. Samkvæmt röksemda-
leiSslu ySar minnist aS eins einn guSspjallamaSrinn á upp-
stigninguna; hinir segja ekkert um hana eSa hafa aldrei
um þann makalausa atburS heyrt. Ef nú aS eins einn af
fjórum vottum segir nokkuS, hvernig geta þeir þá mótmælt
hver öSrum? þaö er tii nokkuS, sem heitir aS hlaupa á
sig. þér ættuS ekki aS láta guSleysisákafa ySar taka frá
yður vitiS. NiSrstaSan, sem allt þetta leiSir til, er þaS, aS
guSspjallamennirnir mótmæla ekki hver öSrum og aS vitn-
isburSr þeirra uin uppstigninguna er samhljóSa.
Ingersoll: HefSi nokkuS látiS eftir sig stórkostleg áhrif
í huga lærisveinanna, þá hefði síSustu orð Krists hlotið aS
hafa gjört það.
Svar: Vafalaust. En hvað leiSir svo af því?
Ingersoll: Samkvæmt Matteusi eru síSustu orS Krists
þetta: „FariS og kenniS öllum þjóSum og skíriS þær í nafni
föSur, sonar og heilags anda, og bjóSið þeim aS gæta alls
þess, er eg hefi boðið yðr, og sjá, eg er með yðr alla daga
allt til veraldarinnar cnda“.
Svar: Nú, þetta er ekki síðustu orS Krists samkvæmt
Matteusi, og Matteus segir ekki, að þetta hafi veriö síðustu
orS hans. Hví smeygiS þér inn í guðspjall Matteusar því,
sem hann aldrei hetír sagt? Kemr þetta af heimsku eða
fávizku eða löngun til að villa fyrir mönnum? þér veröið
aS fórláta mér, en eg hlýt að tala samkvæmt því, sem fyrir
liggr: Staðhœfing yðar er alveg ósönn. Matteus gefr ekki
í skyn, aS hann hafi ætlaS aS koma meS síöustu orS Krists-
Orðin: „FariS og kennið öllum þjóSum“ o. s. frv. eru aS
eins síSustu orS þess, er Matteus segir frá.
Ingersoll: Síöustu orðin samkvæmt því innblásna vitni,
er Markús er nefndr, eru svo: „En þessar dásemdir skulu
fylgja þeim, er trúa: þeir skulu í inínu nafni djöfla út
reka“ o. s. frv.
Svar: það, sem þegar er sagt um hin síSustu orS hjá
Matteusi, gildir alveg eins hér. Markús kemr ekki með
þessi orð svo sem þaS, er Kristr hafi síðast sagt. þaS eru