Sameiningin - 01.11.1891, Side 15

—143—
ritgjörð hans gegn Mr. Black nákvæmlega eins og þau standa þar og svarar
svo upp á staShœfingar hans bókstaflega orði til orSs eSa málsgrein fyrir máls-
grein. J>aS er 18. kapítulinn af bók Lamberts og ofr-lítiS brot af 17. kapí-
tulanum, sem vér leggjum hér fyrir lesendr ,,Sam.“ í íslenzkri þýSing.
Ingersoll: Er þaS elcki undarlegra en allt annaS, aS
Kristr sjálfr skyldi láta þeim Matteusi, Markúsi og Lúk-
asi hulinn trúarlærdóminn um friðþæginguna, nauðsyn trú-
arinnar og leyndardóm endrfœðingarinnar?
Svar: í í'yrsta máta. Friðþæging er synda-afplánan
fyrir hlýðni Krists og það, er hann tók út á persónu
sinni — endrlausn. í guðspjalli Matteusar (20, 28) stendr
þá svo: „Eins og mannsins sonr kom ekki til þess, að
aðrir skyldi honum þjóna, heldr til að þjóna öðrum og
láta líf sitt til lausnargjalds fyrir marga“. í Markúsar
guðspjalli stendr þetta saina orði til orðs (10, 4f>). Og
hjá Lúkasi (Pg. 3, 18) segir svo: „En guð lét þannig rœt-
ast það, sem hann hafði fyrir sagt fyrir munn allra sinna
spámanna, að Kristr skyldi pínast". Hvernig getið þér sagt
ot'an í þetta allt, að Kristr hafi látið þessum guðspjalla-
mönnum hulinn þennan trúarlærdóm?
í öðru lagi. Nauðsyn trúarinnar. Um hana stendr
svo hjá Markúsi (16, 16): „Sá, sem ekki trúir, mun for-
dœmast“. Hjá Lúkasi í riti lians, er heitir Postulanna
gjörningar, stendr svo (16, 31): „Trúðu á drottin Jesúm
Krist, þá veiðr þú hólpinn og þitt hús“. Hvernig gátuð
þér sagt, að Kristr hafi látið nauðsyn trúarinnar hulda
fyrir þeim Markúsi og Lúkasi?
í þriðja lagi. Leyndardómr endrfœðingarinnar. Um
það mál segir svo hjá Matteusi (28, 19): „Farið og kenn-
ið öllum þjóðum, og skírið þær í nafni föður, sonar og
heilags anda“. Hjá Markúsi (16, 16) stendr svo: „Sá, sem
trúir og verðr skírðr, mun hólpinn verða". það lítr ekki
út fyrir að þessi lærdómr liafi verið hulinn þessum guð-
spjallamönnum.
Ingersoll: þegar vér minnumst þess, að fyrir 1800 ár-
um voru að eins fáir menn, er kunnu að skrifa, og að
handrit af þeirri eða þeirri oók eigi gat orðið geíið út i