Faxi - 01.12.1990, Qupperneq 91

Sigtryggur Árnason
In Memoriam
Nýlega var til moldar borinn
Sigtryggur Árnason, fyrrverandi
yfirlögregluþjónn í Keflavík. Síð-
ustu vakt hans þessa heims var
lokið og aðrar, óræðari skyldur
kölluðu.
I raun er það alls ekki létt verk
að skrifa um Sigtrygg Árnason fá-
einum orðum. Óhætt er að segja
um hann að hann hafi verið litrík
persóna — einn þeirra manna sem
marka spor. Skal svo sem engan
furða þegar saman fara sérstæðir
persónueiginleikar annars vegar
og stórbrotnar samfélagsbreyting-
ar hins vegar.
Sigtryggur Árnason var af þeirri
kynslóð Islendinga sem upplifði
kyngimagnaðri framfarastökk en
þekkst hafa í sögu landsins. Þann-
ig var hann sjálfur fæddur og upp-
alinn í sveit, mótaður af einföldum
samhljóm við íslenska náttúru og
ungmennafélagsandann í sinni
mestu reisn. Með þetta vegarnesti
kom sveitapilturinn, stóri og
vörpulegi, á mölina hér syðra. Það
voru sviptingaár á fimmta ára-
tugnum þegar upp úr sauð af vaxt-
arverkjum hersetu og útgerðar.
Keflavík var í hröðum vexti og í
þeirri hringiðu sló oft í brýnu milli
dugandi landnema. Mál voru oftar
en ekki afgreidd með hnefarétti
fremur en fyrir dómstólum. Og
það kom í hlut Húnvetningsins
Sigtryggs að koma lögum og reglu
á þetta sérkennilega samfélag. Til
þess var honum í upphafi ekki bú-
inn annar kostur en gamall og af-
lóga braggi og tveir jafnfljótir sem
farartæki. Sem nærri má geta var
hér um erfitt og vandasamt verk
að ræða. Kom Sigtryggi þar vel að
hafa gengið í smiðju til hins kunna
íþróttagarps, Sigurðar Greipsson-
ar í Haukadal. Furðar engan þótt
á stundum stæði styrr um þennan
frumherja í löggæslu í Keflavík.
Þar reyndi á festu og ákveðni en
skylduræknin og trúfestan við
starfið var Sigtryggi mikilvægur
eiginleiki í þeirri þolraun. Ekki er
ólíklegt að sá tími hafi mótað við-

mót hans þegar skilningur ann-
arra á vandasömu verki gat verið
í hæpnara lagi. Eða hversu oft
hættir okkur ekki til að dæma á
grundvelli takmarkaðrar þekking-
ar? Er fram liðu stundir færðist
smám saman meiri festa yfir sam-
félagið og löggæslan tók mið af
því. Nærri hálfrar aldar löggæsla á
Suðurnesjum hvíldi að verulegu
leyti á breiðum herðum Sigtryggs.
Æviverki sínu skilaði hann með
sóma.
Svo sem nærri má geta þurfa
lögreglumenn oft að taka miður
vinsælar ákvarðanir í starfi sínu.
Ýmsum kann að hafa þótt yfirlög-
regluþjónninn hrjúfur og kaldur.
Hitt leyndist ekki þeim sem með
honum störfuðu að undir ákveðnu
yfirborðinu bjó blíðlyndur og um-
hyggjusamur einstaklingur. Engu
er líkara en í Sigtryggi hafi togast
á annars vegar bóndinn og hesta-
maðurinn en hins vegar lögreglu-
maðurinn, sem átti svo í vök að
verjast á frumbýlingsárunum. Ný-
liðum, sem reyndari starfsfélög-
um, reyndist hann hjálpsamur og
örlátur á ráð. Hinn sérstæði frá-
sagnarmáti létti oft erfiðar vaktir
og má segja að sumar sagna Sig-
tryggs séu sígildar. Þar birtist hin
sanna, íslenska frásagnarhefð í
allri sinni dýrð.
Með Sigtryggi Árnasyni lýkur
ákveðnum kapítula í löggæslu
Suðurnesja og hlýtur hann að telj-
ast til merkilegra einstaklinga í
sögu okkar hér syðra. Með þess-
um orðum kveðja lögreglumenn
fyrrur félaga sinn og yfirmann.
Blessuð sé minning hans.
Þórir Maronsson,
yfirlögregluþjónn.
Bæjarstjórn
Keflavíkur
óskar starfsmönnum
sínum svo og öllum
Keflvíkingum
gleðilegra jóla og
farsældar á komandi
ári, og þakkar liðið ár.
Bæjarstjórn Keflavíkur
FAXI 283