Faxi - 01.12.1993, Síða 32

MINNING
Þorleifur Sigurþórsson
f. 26.september 1925
Þegar hringt var til mín og mér var
tilkynnt að vinur minn Þorleifur
Sigurþórsson væri búinn að kveðja
þennan heim þá fylltist ég söknuði
og trega.
Þorleifur var maður dagfarsprúður
og ákaflega ábyggilegur í orði og
verki.
Það var gaman að eiga orðastað
við Þorleif, það var sama hvar maður
bar niður, allstaðar var hann heima
hvort sem við ræddum um þá
umrótartíma sem við lifum á í dag
eða um fyrri tíð. Bónbetri manni hef
ég varla kynnst alltaf tilbúinn að rétta
fram hjálparhönd ef hann taldi sig
geta orðið að liði.
Þegar hann veiktist og honum var
orðin Ijós sú beiska staðreynd að
hann gengi með ólæknandi sjúkdóm
þá tók hann þessu öllu með
yfirvegun og rósemi enda var hann
ekki mikið fyrir að flíka tilfmningum
sínum. Eflaust, þótt það færi ffam hjá
mér sem og öðrum hefur Þorleifur átt
sínar erfiðu stundir eins og gefur að
skilja að ganga með ólæknandi
sjúkdóm, við sem heilbrigð erum
getum vart sett okkur í spor þess sem
það verður að gera.
Hann hafði orð á því að geta verið
d.26.nóvember 1993
í vinnunni innan um félaga sína væri
honum svo mikils virði að hann gæti
vart lýst því með orðum enda var
hann alltaf komin til vinnu sinnar
aftur um leið og hann stóð upp úr
hverri læknismeðferðinni af annari.
Þorleifur var lærður rafmagnsvirki,
stundaði þá iðju og rak sitt eigið
verkstæði lengst af, en þegar heilsan
fór að bila hætti hann sínum
einkarekstri og fór til
Rafmagnsverktaka á
Keflavíkurflugvelli, en hann var
meðeigandi þess fyrirtækis. Hann
var ákaflega vandvirkur og öruggur
iðnaðarmaður.
Þorleifur átti því láni að fagna að
eiga yndislega konu og mannvænleg
börn sem urðu til þess að skapa
honum gott og hlýlegt heimili og
þegar það fór að halla undan fæti hjá
honum, þá gerðu þau allt sem í
mannlegu valdi stóð, til þess að létta
honum stundimar.
Nú þegar líður að kveðjustund er
mér efst í huga þakklæti fyrir það að
hafa átt hann að vini öll þessi ár sem
við höfum þekkst, það eitt er stór
gjöf í bók minninganna sem ég mun
geyma og varðveita um ókomin ár.
Því þó að fundum fækki
er fortíð ekki gleymd
í mínum huga og hjarta
þín minning verður geymd
heima í húsi þínu
sig hvíldi sálin mín
ég kem nú kæri vinur
með kveðjuorð til þín.
Kæra Margrét, ég og konan mín
viljum votta þér og þinni fjölskyldu
okkar dýpstu samúð. Blessuð sé
minning Þorleifs Sigurþórssonar.
Magnús Þór Helgason
Óskum íbúum bœjarfélagsins
og öðrum Suðurnesjabúum
gleðilegra jóla
og farsœldar á komandi ári,
með þökk fyrir
samskiþtin
á liðnu ári.
Bæjarstjón
Sandgerðis
192 FAXI