Búfræðingurinn - 01.01.1946, Blaðsíða 43

BÚFRÆÐINGURINN
41
3. Kalíáburður.
Tilraun gerð í gróðrarstöðinni í Reykjavík árin 1924 til ’29
með haustbreitt og vorbreitt kalí, gaf eftirfarandi niðurstöðu:
Haustbrcitt Vorbreitt
Taða ........ 5170 5200
Há........... 2500 2550
Alls 7670 7750
Vorbreiðslan hefur gefið ögn meira en haustbreiðslan, en
munurinn er afar lítill. Sumar plöntutegundir þola illa vor-
breiðslu með venjulegu kalí t. d. kartöflur, og stafar það af
þeim klórsamböndum, sem eru í því, en ef kalíið er borið á að
baustinu, þá skolast klórið burtu úr jarðveginum yfir veturinn,
því að það binzt ekki af jarðefnunum. Brennisteinssúrt kalí
rná bera í kartöflugarða á vorin, í því er ekkert klór.
í Danmörku hefir reynzt betur að dreifa kalíáburði á vorin,
°g er það talið stafa af því, að nokkuð af kalíáburðinum skolist
burtu yfir veturinn. Kalíáburð er sjálfsagt að bera á snemrna
vors.
Klemens Kristjánsson tilraunastjóri á Sámsstöðum telur
beppilegast að bera tilbúinn áburð í kornakra rétt áður eða um
leið og korninu er sáð.
Dreifing tilbúins áburðar.
Tilbúinn áburður er venjulega notaður á þann liátt, að hon-
utn er dreift yfir landið stuttu áður en vöxtur jurtanna byrjar,
eða honum er dreift yfir akurinn eða garðinn, áður en jarð-
vtnnslu er lokið fyrir sáningu, þá herfast áburðurinn saman við
utoldina.
I tilbúna áburðinum eru áburðarefnin í vatnsleysanlegum
samböndum. Það virðist því vera nægilegt, að áburðurinn sigi
Uiður í jarðveginn með rigningarvatninu, því að tæplega mun
Vera að ræða um notkun það rokkenndra tilbúinna áburðar-
eina, að hætta sé á, að frjóefni tapist af þeim ástæðum. En ný-
'ega hefur komið í ljós í tilraunum, að það getur haft mikla
þýðingu að blanda sumum tilbúnu áburðarefnunum saman við