Búfræðingurinn - 01.01.1946, Blaðsíða 90

88
BÚFRÆÐINGURINN
milliliðurinn, sem annast viðskiptin, er heiðarlegur, eða slung-
inn, sem ef til vili væri réttara að segja. En tamda, reynda og
góða verkhesta er ekki liægt að seija fyrir meira en 12—1500
krónur. Slíkir hestar eru því sjaldan á boðstólum. Sannvirði
5 vetra gamals hests, sem er vel upp alinn og vel taminn, get-
ur þó varla verið undir 2000 krónum, miðað við meðalskilyrði
hér á landi til hrossauppeldis. Sumar sveitir geta þó komizt af
með talsvert minni kostnað, vegna svo sérlegra góðra náttúru-
skilyrða, og eðlilegast væri, að á slíkum stöðum gæti hrossa-
uppeldi og hrossasala verið blómlegur atvinnuvegur. En raunin
er sú, að þessi héruð með góðu skilyrðin eyðileggja algerlega
möguleika sjálfra sín og annarra á þessu sviði, með markmiðs-
lausri og ábyrgðarlítilli fjöldarækt hrossa. — Margar tillögur
hafa komið fram um lagfæringu á þessum málum, bæði frá
mér og öðrum. Ef til vill hafa þær allar verið of flóknar, og svo
hefir skort vilja manna til að gera nokkuð, sem að haldi gæti
komið, og líklega er það veigamesta ástæðan. En nú hefir mér
dottið í hug mjög auðveld aðferð, sem ég vil bera undir menn
og biðja þá að lmgleiða hana. En hún er sú, að skrásett verði
lágt hámarksverð á ótömdum hrossum, en hátt lágmarksverð
á tömdum hrossum. Það væri hægt að sernja langa greinargerð
um þessa tillögu og verkanir liennar, en ég vil láta hvern sernja
sína eigin greinargerð og fer því ekki nánar út í það.