Búfræðingurinn - 01.01.1946, Blaðsíða 125

BÚI'RÆÐINGURINN
123
sem venjulega tíðkast, skýri frá reynslu sinni á breytingunum.
A Hólum í Hjaltadal var byggt síðastliðið sumar fjárliús fyr-
lr U1T> 200 sauðfjár. Fjárhúsið er 10 m langt og 20 m breitt. í
því eru 4 garðar og 8 krær. Króarbreiddin er rúmir 2 m. Allir
veggir hússins eru steyptir, einnig garðar og milligerðir. Það
eru kerrufærar dyr í allar krærnar, og er þeim að hálfu lokað
með fleka, en hinum hlutanum með 2 hurðum og er hægt að
hafa efri hurðina opna þegar vill. Steinsteypt hlaða er við hús-
jafnlöng breidd þess. Veggur er á milli húss og hlöðu með
°Pnum dyrum í hvern garða. Þakið er úr bárujárni í tveimur
Fisum og eru mænarnir opnir að endilöngu. Vegghæðin er 2.3
m og rishæð 1.9 m.
Sú reynsla, sem fengizt hefur af notkun jressara húsa í vetur,
hendir til, að þau hafi marga ágæta kosti en fáa galla.
Því hafði verið spáð, að járnþakið myndi héla í frostum, og
siðan verða mikill leki af hélunni þegar þiðnaði. Reynslan hef-
Ur aftur orðið sú, að járnþakið hefur aldrei hélað, þó að frostið
hafi orðið 16° og haídizt nokkra daga.
Hitamunur úti og í húsunum hefur venjulega verið 4 til 9°
°S hefur hann orðið mestur þegar frostið hefur stigið hæst. í
húsinu er hitinn mestur niður undir gólfi, en uppi undir þaki
er hitamunurinn lítill inni og úti.
Húsin blotna ekki þó að gefið sé gott hey og kjarnfóður og
hati sé í fénu. Það þakka ég þeim öru loftskiptum, sem eru
þarna og þar af leiðandi mikilli uppgufun. Stækjulykt finnst
aldrei. Fénu virðist líða vel.
Þess skal getið þeim til leiðbeiningar, sem reyna þessa húsa-
gerð, að innibrynning í þeim er ekki framkvæmanleg þegar
mikil frost eru, því að þá frýs vatnið í leiðslum og ílátum.
'F-g tel þetta ekki galla við húsin, því að brynning úti er án
e*a miklu heilsusamlegri fyrir féð en innibrynning.
K. Karlsson.