Búfræðingurinn - 01.01.1946, Blaðsíða 109
BÚFRÆÐINGURINN
107
Um ýms atriði þar að lútandi þyrfti að gera tilraunir, svo
sem sláttutíma, þurrkunar- og geymsluaðferðir á heyi, hlöður,
niismunandi innlátningu, o. II. Það er gamalla manna mál, að
einn baggi af snemmslegnu heyi sé á við tvo bagga af síðslægju.
T ilraunir, senr gerðar hafa verið erlendis um þetta atriði,
sanna að snemmslegið liey er miklu kjarnmeira fóður en hey,
sem slegið er seint, ennfremur er miklu meira af meltanlegri
eggjahvítu og verðmætum steinefnum í snennnslegnu heyi en
1 síðslægjunni. Það verður því aldrei of oft brýnt fyrir þeirn,
sem þurfa að heyja, að byrja það eins fljótt og frekast er unnt
°g Ijúka heyskap snemma. En hér er margt sem verður til tafar,
því oft er það veðráttan sem ræður, hvenær hægt er að byrja
beyskap og enda. En stundum er það líka vöntun á verkhyggni
eða skipulagsgáfu, sem veldur því að ekki er byrjað á slætti,
þegar gras er nóg vaxið til þess.
í norskum tilraunum hafa fengist flestar F. E. og mest af
tneltanlegri eggjahvítu, þegar grasið hefur verið slegið um það
leyti, sem vallarfoxgrasið byrjar að blómstra.
Norskir fræðimenn ráðleggja, að þegar gera má ráð fyrir
að fyrri slátturinn standi yfir í þrjár vikur, að þá sé hæfilegt
að byrja að slá viku áður en búast má við að vallarfoxgrasið
blómstri.
Á þeim bæjum, sem hafa slétt tún og geta notað sláttuvélar,
er hægt að slá mikið á skömmum tíma. Ég tala ekki um ef sleg-
ið er með Farmall A mótorsláttuvél. Er hún stórvirk og slær á-
gætlega, el landið er vel slétt. Það er oft til mikils hagnaðar,
að geta slegið mikið á stuttum tíma í byrjun þurrka.
Það sem nrest er kvartað undan viðvíkjandi heyvinnunni, er
snúningurinn á lieyinu. Það er bæði tímafrekt og erfitt verk
ef snúið er með hrífu, sérstaklega þegar breiðir þykkt á sig.
Snúningsvélar hafa ekki verið til nema fáar hér á landi, og er
það að snmu leyti vegna þess, að það var erfitt að fá snúnings-
v'élar stríðsárin. Áður þóttu þetta nokkuð dýr tæki, og treystust
bændur ekki almennt til að kaupa þær, með því líka að þær
verða ekki notaðar nema á vel sléttu landi. En þar sem það er,
eru þetta hin þörfustu tæki, og engu síður nauðsynleg en
sláttu- og rakstrarvélar.