Morgunn - 01.06.1971, Blaðsíða 48

42
MORGUNN
búin að skrá allt sem gerðist. Miðillinn lokaði augunum og
hélt áfram að geyspa. Likami hennar virtist falla saman. Hún
andaði djúpt og virtist hún falla í eins konar hryggðarmók,
tár runnu niður kinnar hennar . . . Hún var fallin í trans
. . . Þá tók hún allt í einu að tala undarlegri röddu. Stjórn-
andi hennar Uvani talaði gegn um miðilinn, en það sem fór á
eftir voru ekki boð frá Conan Doyle, heldur æst rödd H. G.
Irwins flugliðsforingja, flugstjórans á R-101, sem hrópaði:
„Hinn mikli búkur loftfarsins varð vélum þess ofurefli . . .
Gagnlegt uppstreymi of lítið . . . Lyftan föst . . . Olíuleiðslan
stífluð . . .“ Og þannig hélt rödd hins látna Irwins flugstjóra
áfram að lýsa hinum fjölbreytilegustu tækniatriðum. Og allt
var þetta orðrétt skráð niður af ungfrú Beenham. Þegar Irwins
loks þagnaði, kom fram rödd Conans Doyles. Sérfræðingar við
konunglegu flugvélaverksmiðjurnar í Bedford, sem síðar lásu
það sem ungfrú Beenham hafði skrifað, voru furðu lostnir yfir
þessu „dularfulla skjali“, sem var fullt af nákvæmum tækni-
legum atriðum, sem voru algjört leyndarmál. Þetta gekk svo
langt, að þær raddir heyrðust jafnvel i Englandi, að handtaka
bæri frá Garrett fyrir grun um njósnir, svo ótrúlega nákvæm-
ar voru þær tæknilegu upplýsingar, sem frú Garrett gaf í
transinum um byggingu þessa nýja loftfars. En sannleikurinn
var vitanlega sá, að frú Garrett hefur aldrei haft minnstu þekk-
ingu á tækni flugvéla eða loftfara.
Harry Price hafði valið hana úr liópi allra miðla Englands,
sökum þess, eins og hann komst að orði: „Hún kemst ekki í
lilfinnanlegt uppnám. Hún hefur vísindalegan áhuga á hæfi-
leikum sínum, en telur sig ekki hafa á reiðum liöndum neinar
útskýringar á þeim. Ekki loðir allra minnsti grunur við nafn
hennar eða heiðarleika sem miðils, og hún hefur sýnt framúr-
skarandi árangur.“
Hvað viðvíkur kraftaverkum þeim, sem lienni hafa verið til-
einkuð, þá hefur svar hennar ævinlega verið hið sama: „Rann-
sókn mín á fyrirbrigðum miðilshæfileikans, hafa sannfært mig
um það, að hér er ekki um neitt nýtt eða utanaðkomandi næmi
að ræða, heldur öllu fremur fágun þeirra líkamlegu skilningar-