Morgunn - 01.06.1971, Blaðsíða 52
Framvegis er ætlunin að hafa í Morgni fastan þátt um bækur, sem berast
timaritinu. Umsagnir um þær munu svo birtast undir þessari fyrirsögn.
Verður nú nánar vikiS hér að tveim bókum.
Paramahansa Yogananda:
SJÁLFSÆVISAGA YOGA.
Formáli: W. Y. Evans-Wentz í Oxford.
Þýðandi: Ingibjörg Thorarensen.
Útgefandi: Prentsmiðjan Leiftur, Reykjavik.
Ríkjandi tízka í bókmenntum Vesturlanda undanfarna ára-
tugi hefur einkennzt af svartsýninni. Þetta hefur leitt til þess,
að höfundar hafa keppzt við að sýna dýrið i manninum. Lögð
er sérstök áherzla á allt það versta og viðbjóðslegasta í fari hans
undir yfirskyni hreinskilni. Þessi magnaði áróður hefur vafa-
laust átt sinn þátt í dvínandi trausti á hið góða í fari mannsins.
Sá, sem þessar línur skrifar er þeirrar skoðunar, að miklu sé
það heillavænlegra framförum mannsins og þróun, að minna
á guðdómsneistann, sem í honum býr, og hvemig hlúa megi
að honum, heldur en hitt, að undirstrika í sífellu dýrseðlið, sem
manninum ber að vaxa frá.
1 annari bók sinni Spakmœli Yogananda segir höfundur of-
annefndrar bókar eftirfarandi dæmisögu:
Lærisveinn sem fann, að honum hafði mistekizt erfið andleg
prófraun, ásakaði sjálfan sig.
Meistarinn sagði:
„Hugsaðu ekki um sjálfan þig sem syndara. Að gjöra svo er
vanhelgun á hinni guðdómlegu mynd, sem innra með þér býr.