Morgunn - 01.06.1971, Qupperneq 22

16
MORGUNN
margir eru þeir sem trúa á dauðann! Óhappaverk þeirra hrópa
til himins og eyðilegging af þeirra völdum breiðist út um jörð-
ina! Gæti það þá verið hættulegt að trúa meira á lífið og reyna
að sanna mönnum það?
Enn gerist hið sama og í Aþenu forðum, þegar Páll talaði
fyrir lýðnum á Aresarhæð. Þeir hlustuðu á Pál góða stund af
forvitni um það, hvað skraffinnur sá hefði að segja. En er þeir
heyrðu nefnda upprisu dauðra, gerðu sumir gys að, en aðrir
ypptu öxlum, gengu burt og sögðu: Vér munum hlusta á þetta
hjá þér öðru sinni. Þeir héldu að maðurinn væri geggjaður.
Hið sama héldu margir, er þeir heyrðu fyrst þessa sögu, að
Jesús væri upprisinn. Þeir hlógu og sögðu, að lærisveinarnir
hefðu bara stolið líkamanum og búið síðan söguna til.
Trúin á dauðann hefur löngum verið sterk, þess vegna hef-
ur veldi hans í hugum og hjörtum mannanna ávallt verið mikið.
En ef takast mætti að sýna mönnum og sanna, án alls efa, að
þeir lifi, þótt þeir dejd, þá mundu þeir koma öðru sinni, fylla
kirkjurnar og hrópa eins og Tómas:
Drottinn minn og Guð minn!
Á þeim degi, sem mannkynið sannfærist um ódauðleikann,
mun verða gerbylting á jörðunni og mennirnir hætta að þjóna
dauðanum.
Djöflafræðin.
Prófessor Jóhann kvartar sáran undan því, að
engin skuli vera til Demonologia Islandica í
bókmenntum landsins, en dáist hins vegar að Þjóðverjum, sem
með sinni alkunnu vísindalegu natni hafi tekið saman slíka bók
hjá sér í 10 bindum. Hverjum stæði nú einmitt nær en honum
að taka saman slíkt rit?
Rétt-trúnaðarguðfræðin, sem hann er einn helzti málsvari
fyrir, byggist framar öllu á djöflafræðinni. Sú vizka er komin
frá Gyðingum, að mannkynið væri eitt sinn orðið svo gerspillt
af syndum, að skaparinn hafi orðið að grípa til þess óyndisúr-
ræðis að drekkja öllu illþýðingu nema Nóa og hyski hans. En
þessar kynbætur mislukkuðust og sótti brátt í sama horfið.
Djöflarnir lifðu af og menguðu svo alla veröldina með starf-
semi sinni, að sjálfur himinninn sortnaði af þvi að horfa niður