Árroði - 01.01.1938, Side 1

ARROÐI
ÚTGEFANDi: ÁSMUNDUR JÓNSSON frá lyngum
6. ár.
Reykjavík, 1938.
1.—5. tbl.
ÁRROÐI 1938. Auk inn og endurprentaður frá 1934.
Forspjall.
Heiðruðu landar, menn og kon-
ur, 8em kynnu að lesa eða yfir-
vega hið litla rit, sem eg að
þessu sinni tekst á hendur að
gefa út. Náð Guðs og friður og
hjástoð og líkn hans heilaga
anda veri með yður iillum.
Eins og ýmsum er kunnugt,
tókst ég á hendur að gefa út
lítilsháttar tímarit næstliðið ár,
með »Árroða«-nafni. Það þótti
sumum allvel valið nafn, og ef-
ast ég um, hvort ég á að fara
að gefa þessu litla riti annað
nafn, þótt nú sé farið að síga á
Beinni hluta yfirstandandi árs.
Ég hitti marga góða menn fyrir,
sem geðjaðist allvel að nefndu
riti, þó í því efni yrði cg að visu
var við alt of margar undan-
tekningar, min og málefnisins
vegna eða gagnvart mér og mál-
efninu. Held ég þó víst, að all-
mörgum hafi geðjast dável að
þvi, og Bumir hafa látið í ljós
við mig, að þeir hafi séð eftir,
að geta ekki séð framhald þess.
Það er þvi meðfram þess vegna,
að ég tekat á hendur að reyna
að koma út einu hefti nefnds
rits, áður en þetta ár er liðið.
Ástæður þess, að ég gat ekki
haldið því út, voru nú auðvitað
fyrst og fremst fjárhagsþröng,
eins og allir munu kannast við
á þessum tímum, ásamt fleiru,
eem ég ekki hirði um eða gef
raér tíma til að greina eða ræða
um. —
Allir vilja sitja við þann eld-
inn, er bezt brennur, er fornt
máltæki. Annars vegar.allir vilja
hið bezta fyrir sig kjósa, og nátt-
úrulíf8lögmál allrar lifstilveru
hefir víst frá upphafi verið, er
enn í dag og mun verða, með-
an heimurinn stendur, að vilja
láta sér liða sem bezt. En svo
er líka eitt okkar forna máltak,
að það er ekki ætíð bezt, sem
barninu þykir, og fáir kunna
öðrum mat að kjósa. Það sem
einum þykir sælgæti, þykir öðr-