Árroði - 01.01.1938, Qupperneq 27

Á E, R 0 Ð I
27
HEILRÆÐ A VÍSA
Lærðu gott á meðan mátt,
máttur þinn kann dvina brátt,
brátt at láta illu átt
átt guð biðja dag aem nótt.
(Eignað Haligr. Pétursiyni).
alvalda andanna föður jafn kær-
komnir, nær þeir vinna verk
aítt með alúð og koatgæfni, með
kærleikaríku hjarta, aem hon-
um er þóknanlegt, því hjá Guði
er ekkert manngreinarálit. Hann
er 8á æðsti, besti og kærleiks-
rikasti kennifaðir vor allra.
Elakum hann og gjörnm að dæmi
han8, eftir megni, þvi hann
elskaði osa að fyrra bragði:
Sankti Páll segir: »Eg reyni
i Bannleika, að guð fer ekki í
manngreinarálit, heldur er hver,
sem óttaat og elskar hann, hon-
um þóknanlegur, hverrar þjóðar
sem hann er. Og okkar ódauð-
legi kennimaður, Jón biskup
Vidalín, talar eins i sínum ræð-
um, er hann segir, að Quði sé
jafn-þóknanlegur presturinn fyr-
ir altarinu,* bóndinn á akrinum
og dómarinn i sæti sinu, nær
þessir aJlir gjöra verk sinnar
köllunar trúlega, þvi Guð litur
á hjartað. Ó, að við gætum öll
gjört öll vor verk með gleði, en
ekki andvörpum, í JeBÚ nafni.
Lítil frásaga.
( S a m a e f n i).
Þegar ég var ungur, talaði ég
sem barn, hegðaði mér Bem barn.
Okkur verður á að hegða okkur,
því miður, ver sem skyldi, i um-
gengni við aðra menn, og auð-
vitað þá ekki síður gagnvart
skaparanum, alföðurnum vor
allra, sem vér öll eignm að bera
kristilega lotningu fyrir. Sankti
Páll segir: »Ég beygi þessvegna
mín knó fyrir föður drottins vors,
Je8Ú Kristi, af hverjum alt fað-
erni nefnist á himni og jörðu*.
(Efus, 3, 14.—15.).
0, að vér, ungir og gamlir,
myndum eftir að gæta þess bet-
ur enn almennt gjörist á þess-
um timum. En þvi miður skortir
oss það tilfinnanlega. Einn stór-
merkur islenzkur mentamaður,
sem hefir víða farið, sagði við
mig, að það, sem íalendinga
EITT FORNT VERS
Blessa oss blessun þinni,
blessaður, nótt sem dag,
í vöku úti og inni
eins vorn svefnværðar hag,
svo vér, þá heimsvist hættum,
halda þitt sabbat mættum
með himneskt hörpulag.