Morgunblaðið - 04.04.2009, Blaðsíða 43

Það er þungbært að
kveðja þennan góða og
fallega dreng og óskilj-
anlegt að hann skuli
vera kvaddur í burt
svona fljótt. Kiddi er
búinn að vera hluti af okkar fjöl-
skyldu í tæp 7 ár. Við vorum nú
kannski ekkert alltof hrifin í fyrstu
því okkur fannst hann heldur gamall
fyrir dóttur okkar en hún var 16 ára
en hann 20. En það breyttist strax og
við fengum að kynnast honum því
Kiddi reyndist vera besti tengdason-
ur sem hægt er að hugsa sér. Það var
ekki bara ástin sem einkenndi sam-
band þeirra heldur ekki síður gagn-
kvæmt traust og djúp vinátta. Kiddi
Kristinn Guðbjartsson
✝ Kristinn Guð-bjartsson fæddist í
Reykjavík 25. sept-
ember 1982. Hann lést
á heimili sínu laug-
ardaginn 21. mars
2009 og var útför
hennar gerð frá Graf-
arvogskirkju 2. apríl.
gerði allt fyrir Írisi sína,
t.d. munum við eftir
skemmtilegri uppá-
komu á björtum vordegi
þegar Íris var heima að
lesa fyrir próf og hun-
angsfluga á stærð við
rúnnstykki að hennar
sögn flögraði inn um
gluggann. Íris flúði inn í
herbergi og læsti og
þökk sé gsm-tækninni
gat hún hringt í Kidda
sem var í vinnunni.
Hann kom heim í hend-
ingskasti á miðjum degi
til að bjarga henni frá ferlíkinu.
Á heimili þeirra gilti sú regla að
skordýr sem villtust inn í íbúðina voru
borin út í frelsið á nýjan leik, það
mátti ekki deyða dýrin. Svona var
Kiddi, mátti ekkert aumt sjá og bar
virðingu fyrir öllum, hvort sem um
var að ræða menn eða dýr. Hann var
alltaf einstaklega bóngóður og alltaf í
góðu skapi. Silja yngri systir Írisar og
Kiddi voru góðir vinir. Þau gátu alltaf
hlegið saman í sameiginlegum húmor
og fíflagangi. Það var líka fallegt að
sjá hve duglegur og natinn hann var
að hjálpa mömmu sinni og vitum við
að hann var henni mikil stoð og stytta
í hennar veikindum. Við eigum bara
ljúfar minningar um Kidda og kveðj-
um hann með trega í hjarta. Við send-
um fjölskyldu Kidda samúðarkveðj-
ur.
Árni og Bára.
Kiddi, þessi yndislegi ungi maður,
hefur skilið eftir sig meira en orð fá
lýst, meira en hundruð gera eftir
langa ævi. Hann var hófsamur, æðru-
laus, miklaðist ekki yfir neinu en lét
verkin tala, verk sem oftar en ekki
snerust um alla í kringum hann,
menn og málleysingja. Allir áttu skjól
hjá honum, hann var eins og sterkur
klettur sem allt steytti á, sem öllum
fannst gott að leita til og finna elsku
hans og traust.
Orðstír sá sem Kiddi skildi eftir,
fjársjóðurinn sem hann var svo ósínk-
ur að deila með öllum, deyr aldrei þó
að maðurinn deyi og mölur og ryð fái
grandað auri og auðæfum.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Gestaþætti Hávamála.)
Að vera vinur og kunna að rækta
vináttuna, án þess að hafa gífuryrði
eða hreykja sér af, er líka einn eig-
inleiki sem Kiddi hafði svo sannar-
lega. Hann gaf af auðlegð sinni án
skilyrða, hann vildi veg vina sinna
sem allra bestan.
Það voru sönn forréttindi að fá að
vera vinur þinn,
Skorri Rafn og Magnús.
Elskulegur vinur okkar, Kiddi. Það
er erfitt að sætta sig við að þú ert far-
inn en við trúum því að þér hafi verið
ætlað annað hlutverk hjá Guði. Þú
elskaðir Írisi okkar svo mikið og varst
alltaf til staðar fyrir hana eins og alla
aðra. Okkur þótti vænt um samband
ykkar og hversu einstakt það var. Við
minnumst þín brosandi og í kringum
þig var alltaf stutt í hláturinn hvort
sem það var með þér eða að þér. Við
erum þakklátar fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman og
öll ferðalögin sem við fórum í, sem
hefðu ekki verið eins án þín og þinna
skemmtilegu uppátækja. Það var allt-
af jafn gaman að koma til ykkar Ír-
isar upp í Flétturima og nóg um að
vera. Ekki nóg með það að sykurp-
úðarnir komu sér ósjaldan vel fyrir í
stofunni heldur voru líka öll dýr
hverfisins velkomin í heimsókn og
fóru allir saddir og sælir heim. Alveg
sama hversu upptekinn þú varst, þá
var aldrei neitt tiltökumál að fá þig til
að skutla eða sækja okkur hvenær
sem var sólarhrings og oft með ótal
viðkomustöðum. Fáir hefðu gert það
með jafn glöðu geði og þú.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Við munum alltaf minnast þín með
bros í hjarta og megir þú hvíla í friði,
kæri vinur.
Elsku Íris og aðrir ástvinir, megi
góður Guð og hans englar veita ykkur
styrk í sorginni.
Þínir sykurpúðar,
Auður, Halla, Kristjana,
Valgerður (Vala) og Þóra.
Minningar 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. APRÍL 2009
Auðun Hlíðar
Einarsson
✝
Auðun Hlíðar
Einarsson fædd-
ist á Hallgeirsstöðum
í Jökulsárhlíð 4. júlí
1941. Hann lést á
dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu Grund
19. mars sl. og var út-
för hans gerð frá Neskirkju 26. mars.
Meira: mbl.is/minningar
✝ Valdimar Þórð-arson fæddist á
Ásmundarstöðum í
Holtum, Rang-
árvallasýslu 19. mars
1918. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Fossheimum á Selfossi
17. mars sl. Foreldrar
hans voru Guðbjörg
Pálsdóttir frá Ártúna-
koti, f. 1884, d. 1964,
og Þórður Brandsson
frá Markhóli, f. 1873,
d. 1971. Systkini
Valdimars voru: 1)
Páll, f. 1915, d. 1997, 2) Steinn, f.
1916, d. 1999, 3) Sigurjón, f. 1920, d.
1924, og 4) tvíburarnir Kristgerður,
f. 1922, d. 2005, og Geir, f. 1922.
Valdimar kvæntist 15. ágúst 1953
Helgu Jóhannesdóttur, f. 25. júní
1926. Þau eignuðust fimm börn sam-
an, en fyrir átti Helga dóttur sem
Marta, f. 2008. c) Guðbjörg Þóra, f.
1979, í sambúð með Oddgeiri Þor-
geirssyni, f. 1978. Synir þeirra eru
Margeir Sigurberg, f. 2001, og Þor-
geir Guðmundur, f. 2003. d) Finnur
Torfi, f. 1990. 3) Björgvin Þór, f.
1956, kvæntur Sigríði Magneu Njáls-
dóttur, f. 1955. Dætur þeirra eru a)
Sigrún Ósk, f. 1980, og b) Helga
Þóra, f. 1984. 4) Guðrún, f. 1957, gift
Sigurði Bragasyni, f. 1954. Sonur
þeirra er Valdimar, f. 1978, kvæntur
Höllu Hjördísi Eyjólfsdóttur, f. 1980.
Synir þeirra eru Alexander, f. 2002,
og Viktor, f. 2006. 5) Magnea Kristín,
f. 1964, í sambúð með Sigurði Rúnari
Sigurðssyni, f. 1962. Börn þeirra eru
a) Kristrún Ásta, f. 1988, b) Helga
Valdís, f. 1995, og c) Jón Rúnar, f.
1996. 6) Björk, f. 1968.
Valdimar var húsasmíðameistari
og starfaði alla sína starfsævi við tré-
smíðar. Helga og Valdimar bjuggu
lengst af á Eyrarvegi 12 á Selfossi.
Síðustu árin var heimili þeirra á
Heiðarvegi 4 á Selfossi.
Útför Valdimars verður gerð frá
Selfosskirkju í dag, 4. apríl, kl. 13.30.
Valdimar gekk í föð-
urstað. Þau eru 1)
Oddný Magnúsdóttir,
f. 1947, gift Emil Guð-
jónssyni, f. 1947. Synir
þeirra eru a) Guðjón,
f. 1979, í sambúð með
Kristínu Theodóru
Þórarinsdóttur, f.
1980. Dóttir þeirra er
Emilía Ólöf, f. 2007. b)
Magnús, f. 1986. 2)
Jónína, f. 1954, gift
Guðmundi Bjarnasyni
Baldurssyni, f. 1952.
Börn þeirra eru a)
Dagbjört Helga, f. 1974, gift Jóhanni
Gunnlaugssyni, f. 1969. Dætur
þeirra eru Linda Björk, f. 1995, og
Margrét Ágústa, f. 2002. b) Baldur,
f. 1975, kvæntur Sigríði Sigfúsdótt-
ur, f. 1974. Dætur þeirra eru Vigdís
Þóra, f. 2000, Jónína, f. 2002, Helga
Guðrún, f. 2006, og Sigurbjörg
Tengdafaðir minn Valdimar Þórð-
arson er látinn. Hann varð 90 ára
gamall, en aðeins munaði tveimur
dögum að hann næði 91 ári.
Valdimar var mjög lífsglaður mað-
ur og smitaði umhverfi sitt af glað-
værð og jákvæðni. Hann hafði mjög
gaman af að segja sögur og ekki síst
skemmtisögur í góðra manna hópi.
Valdimar var með afbrigðum vinnu-
samur maður og sat aldrei auðum
höndum. Hann var menntaður húsa-
smiður og starfaði við trésmíði alla
sína starfsævi og lengst af á Tré-
smíðaverkstæði Kaupfélags Árnes-
inga á Selfossi. Þrátt fyrir langan
vinnudag gaf hann sér alltaf tíma til
að sinna börnunum á heimilinu, sem
voru sex talsins, einn sonur og fimm
dætur.
Kynni mín af Valdimari, Helgu og
fjölskyldu hófust fyrir um 33 árum
þegar ég og Björgvin Þór fórum að
vera saman. Frá fyrstu fundum var
mér mjög vel tekið og tel ég það hafa
verið forréttindi fyrir mig að eignast
þau hjón fyrir tengdaforeldra. Í raun-
inni er ekki hægt að tala um Valdimar
án þess að minnast á Helgu. Helga,
tengdamóðir mín, sá um heimilið af
miklum myndarbrag og gerir enn.
Þau hjón voru alla tíð mjög samstiga
varðandi heimilið og uppeldi
barnanna. Mjög gestkvæmt var á
heimilinu, bæði á Eyrarveginum og
síðar á Heiðarveginum, og segir það
sína sögu.
Valdimar var með eindæmum ósér-
hlífinn og greiðvikinn. Hann hjálpaði
börnum sínum mikið við hvers konar
smíðar, húsbyggingar, innréttinga-
smíði og var einnig óspar á góð ráð.
Hann hjálpaði okkur Björgvini þegar
við byggðum sumarhús okkar fyrir
tæplega tuttugu árum og þar áttu
feðgarnir Valdimar og Björgvin eð-
alstundir saman án afskipta kven-
þjóðarinnar. Samskipti þeirra styrkt-
ust á þessum tíma og voru þeir mjög
nánir alla tíð. Hin síðari ár ræddu þeir
nær daglega saman í síma.
Valdimar var góður og skemmti-
legur afi og hafði lag á að laða yngri
kynslóðina til sín. Hann sýndi dætr-
um okkar Björgvins mikinn áhuga og
fylgdist vel með námi þeirra og starfi.
Hann treysti sér ekki til að mæta á
tónleika hjá yngri dóttur okkar í lok
janúar sl., en hann hlustaði á flutning-
inn í útvarpinu, þar sem tónleikunum
var útvarpað beint.
Síðustu þrjár vikur lífs síns dvaldi
Valdimar á hjúkrunarheimilinu Foss-
heimum á Selfossi, en þar var hann í
hvíldarinnlögn. Fyrir hönd fjölskyld-
unnar langar mig að þakka af heilum
hug öllu því góða fólki, hjúkrunarfólki
og læknum, sem hlúðu að Valdimari
heima á Heiðarvegi og á hjúkrunar-
heimilinu Fossheimum.
Að kvöldi 17. mars sl. kvaddi Valdi-
mar þennan heim og var Helga, öll
börnin og stór hópur fjölskyldunnar
hjá honum. Við Björgvin og dætur
okkar erum þakklát fyrir að hafa geta
dvalið hjá honum síðustu augnablikin.
Það verður okkar styrkur.
Að leiðarlokum langar mig sérstak-
lega til að þakka tengdaföður mínum
fyrir hlýjuna, einlægnina, hreinskiln-
ina og fyrir það hve fallega hann tal-
aði alltaf til mín. Ég gleymi því aldrei!
Þín tengdadóttir,
Sigríður Magnea Njálsdóttir.
Okkur systkinin langar til þess að
minnast hans afa okkar með örfáum
orðum. Við eigum margar skemmti-
legar minningar um hann. Það sem
fyrst kemur upp í hugann er afi að
smíða í kjallaranum.
Afi að laga, gera og græja. Og finna
upp hina ýmsu hluti, t.d. bjó hann til
sög úr gamalli þvottavél. En þótt það
væri alltaf nóg að gera hjá honum gat
hann alltaf gefið sér tíma fyrir okkur,
t.d. farið með okkur í göngutúra, og
þá var oftast farinn „litli eða stóri
hringurinn“.
Það var líka ómissandi að fara með
afa í skrúðgöngu 17. júní. Fyrsta
ferðalagið sem við fórum í var með afa
og ömmu norður í land. Það er mjög
eftirminnilegt því við sváfum átta í
pínulitlu tjaldi. Oft þurfti að smíða
mikið í sveitinni og þá var afi manna
fyrstur á staðinn. Það var alltaf allt í
röð og reglu hjá honum og mikið
skipulag á verkfærakistunni hans.
Allir hlutir áttu sinn stað hjá afa.
Hann hafði alveg sérstaklega gaman
af því að segja sögur og var góð eft-
irherma. Hann hefur alla tíð fylgst vel
með okkur og sýnt því mikinn áhuga
sem við vorum að gera, sama hversu
gáfulegt það var.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Elsku amma, megi Guð vera með
þér og veita þér styrk.
Systkinin Kirkjuferju,
Dagbjört, Baldur, Guðbjörg
og Finnur.
Valdimar Þórðarson
✝
Innilegar þakkir til ykkar allra sem auðsýnduð
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÁSTU MARGRÉTAR SIGURÐARDÓTTUR,
Sæunnargötu 12,
Borgarnesi.
Guð blessi ykkur öll.
Svandís Anna Jónsdóttir, Birgir Vigfússon,
Björn Rúnar Jónsson, Anna Ólafsdóttir,
Árni Rafn Jónsson, Steinunn Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu við andlát og útför elskulegrar
móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SVANHILDAR ÓLAFAR EGGERTSDÓTTUR,
Skálarhlíð,
Siglufirði.
Elsa Guðmundsdóttir, Þórsteinn Ragnarsson,
Guðný Guðmundsdóttir, Sveinn Björnsson,
Jóna Sigríður Guðmundsdóttir, Bjarni Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát hjartkærs föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SVEINS ÞORBJÖRNS GÍSLASONAR
frá Frostastöðum,
Víðigrund 28,
Sauðárkróki.
Sveinn Sveinsson, Anna Dóra Antonsdóttir,
Pálmi Sveinsson, Lilja Ruth Berg,
Sigurður Sveinsson, Jóhanna Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar elskulega systir, mágkona og frænka,
SVALA KALMANSDÓTTIR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Bólstaðarhlíð 40,
Reykjavík,
sem lést sunnudaginn 29. mars, verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 7. apríl kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Hjartavernd.
Anna Kalmansdóttir,
Kristín Kalmansdóttir, Hólmar B. Pálsson,
Dröfn Kalmansdóttir, Leif Nielsen,
systrabörn og
þeirra fjölskyldur.