Embla - 01.01.1949, Síða 108

LJÓÐALJÓÐ
Nú þenkja stóru skdldin iog yrkja d öllum torgum
sin ástarljóð um guð og pólitik,
en veika kynið situr heima i sorgum,
sýður mat og bœtir gat d flík.
Þeir una þar og yrkja þar,
en einkanlega á nœturnar
yrkja þeir kvœði um konurnar,
sem kveikja upp eld og spinna.
Já, það er ekki þœgilegt að vinna.
En göfugt er það góða fljóð
að gefa skáldi efni i Ijóð,
þó að það kosti þrek og blóð
þitt, er litilsvirði
móts við það, ef skáldið alsœlt yrði.
Svo skaltu fá söng um þig
sunginn á meðal þjóða.
Ekkert litið er það, sem þeir bjóða.
Svifnir yfir sundin blá
sœlir i vissu um kvennaþrá
eftir þvi, sem þcer aldrei ná,
þótt cepi þœr og kalli
úti á skeri eftir gufudalli.
Eigum að baki íslandsmið
alltaf lengra höldum við
lengra út og upp á við,
unz allir mega þar lita
prinsa hvíta
prinsana þeirra lwita.
106
EMBLA