Morgunblaðið - 09.08.2009, Side 38

38 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. ÁGÚST 2009
Afi, okkur systkinin
langar að minnast þess
góða tíma sem við átt-
um saman í nokkrum
orðum.
Þú varst alltaf svo jákvæður og
glaður og sýndir öllu í kringum þig
áhuga. Það var sama hvort það var
internetið, sem þú spurðir ófárra
spurninga um, snjóbretti eða bara
heimsmálin. Alltaf var jafn gaman
að tala við þig. Jákvæðari mann er
varla hægt að hugsa sér. Þú sást
bara það jákvæða, neikvæðni átti
aldrei upp pallborðið hjá þér. Það
var því alltaf einstaklega gott að
vera í kringum þig.
Öll minnumst við þess að það hafi
alltaf verið nóg um að vera heima
hjá ykkur ömmu, og aldrei var langt
í grínið og hláturinn. Sérstaklega
minnumst við þess með hlýju að
hafa spilað lönguvitleysu og olsen ol-
sen við þig í tíma og ótíma.
Í gegnum tíðina höfum við gert
svo margt saman í Hæðargarði.
Farið með þér upp á háaloft að
smíða, malað brauð til þess að gefa
fuglunum í garðinum eða leikið þar
badminton. Núna virðist þessi tími
vera töfrum gæddur.
Í lokin varstu orðinn þreyttur og
máttfarinn en samt var alltaf gott að
koma í heimsókn til þín, þú barst þig
alltaf vel þrátt fyrir veikindin. Þú
sagðist vera alveg sáttur við að fara
og að þú værir ánægður með lífið.
Þú sagðir að það hefði verið þín
gæfa að hafa alltaf tekið tillit til ann-
arra í lífinu. Í tengslum við það sagð-
ir þú sögu af því þegar þú hafðir eitt
sinn verið að kaupa efni í eldhúsið.
Þú varst að kaupa fyrir þónokkra
upphæð og þegar kom að því að
borga hafði afgreiðslumaðurinn gef-
ið þér óumbeðinn 10% afslátt. Þegar
þú spurðir hvers vegna sagði hann
að þú hefðir eitt sinn gefið sér afslátt
í Húsasmiðjunni. Þetta gladdi þig,
að góðvild skili sér að lokum.
Bjössafi, það voru forréttindi að
hafa þekkt þig, það var svo margt
sem þú kenndir okkur sem situr nú
eftir. Það var alltaf gaman að koma
og heimsækja ykkur ömmu í Hæð-
argarðinn sem hefur verið fjöl-
skylduathvarf eins lengi og við mun-
um eftir. Við erum sammála þér
hversu mikilvægt það er að fjöl-
skyldan standi saman. Þó að þú sért
nú farinn er gott til þess að vita að
þú lifir áfram í afkomendum þínum.
Með söknuði,
Þórarinn Örn, Halldór
Haukur, Andrés Ásgeir,
Jóhanna Kristín.
Það er þungbært að skrifa minn-
ingarorð um Björn Helgason, afa
okkar. Þó að við höfum vitað að
hverju stefndi í nokkurn tíma, þá er
ekki hægt að búa sig undir þann
söknuð sem upp kemur við andlátið.
Upp úr stendur hversu lánsamar við
Björn Helgason
✝ Björn Helgasonfæddist í Hnausa-
koti í Austurárdal í
Miðfirði í V-Hún., 4.
júlí 1921. Hann lést á
líknardeild Landspít-
alans, Landakoti, 25.
júlí síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Bústaðakirkju 31.
júlí.
höfum verið að eiga
slíkan afa. Við vorum
elstar í hópi barna-
barnanna sem bless-
unarlega urðu mörg
og hafa nú einnig eign-
ast góðan hóp barna.
Afi naut þess mjög
að vera í félagsskap
barna, okkar þegar
við vorum ungar,
hinna barnabarnanna
og síðar langafabarn-
anna sinna. Hann var
tillitssamur og
skemmtilegur félagi
okkar allra, sagði sögur, fór með
kvæði og gaf sér tíma til að hlusta vel
á það sem hvert og eitt barn hafði að
segja. Hann hafði áhuga á fólki og
menningu þess og lífi, hvað fólk gerði
og hvers það naut. Hann sjálfur kaus
fyrst og fremst einfaldleika og virð-
ingu við fólk. Hann naut tónlistar,
sögu, sköpunar við smíði og sauma
og tengdi þá iðju við menningararf-
leið okkar Íslendinga og æskuár sín í
Miðfirðinum, tíma sem var. Hann
lifði mestu þjóðfélagsbreytingar sem
hafa orðið á Íslandi á einni manns-
ævi.
Hann ólst upp fyrstu árin í torfbæ
í Miðfirðinum, gekk í sauðskinns-
skóm, vann sem vinnumaður, fór til
mennta til Reykjavíkur og réðst til
skrifstofustarfa hjá Brynju en varð
síðar einn allra fyrsti starfsmaður
Húsasmiðjunnar við stofnun hennar.
Þar lauk hann starfsævi sinni á
tölvuöld. Varla má búast við viðlíka
breytingum á þjóðfélagsháttum á
ævi okkar barnabarnanna. Það er þó
okkar einlæga von að við getum
nálgast lífið á jafn rólegan og áhuga-
saman hátt og afi okkar gerði svo fal-
lega. Það var einstakt að fá að njóta
samverunnar með honum, væntum-
þykjunnar sem hann lét í té, gam-
anseminnar og góðmennskunnar.
Söknuður okkar er og verður mikill.
Þar sem blóm í laufalautum
ljúfu máli saman tala
sem að ást og angur skilja, –
blágresi og burknar grannir,
brönugrös og músareyra,
ljósberi og lækjarstjarna,
litlar fjólur, æruprísar,
gullmura og gleym-mér-eigi?
vildi ég mega minnast þín.
Hulda (Unnur B. Bjarklind.)
Inga Björg Hjaltadóttir
og Ása Guðrún
Kristjánsdóttir.
Fyrir nokkrum dögum hlustaði ég
á afa minn fara með ljóðabálk af inn-
lifun, með hrifningu og eftir minni.
Þrátt fyrir að líkamlegt þrek væri að
þrotum komið var afi sjálfum sér lík-
ur: glaðlegur, áhugasamur, fróður,
umhyggjusamur, minnugur og ræð-
inn.
Samtöl við afa einkenndust af ein-
lægum áhuga hans á öllu mögulegu,
gamansemi og miðlun á hans miklu
reynslu og þekkingu. Ég er stolt af
og þakklát fyrir að tilheyra stórri og
samheldinni fjölskyldu þeirra Björns
Helgasonar og eiginkonu hans, Jó-
hönnu Bjargar Hjaltadóttur. Minn-
ing hans lifir.
Orka þér entist
aldur tveggja manna
að vinna stórt og vinna rétt.
Vitur og vinsæll
varstu til heiðurs
í þinni byggð og þinni stétt.
Höfðingi héraðs,
hátt þín minning standi,
ávaxtist hjá oss þitt ævistarf.
Þjóðrækni, manndáð,
þol og tryggð í raunum
þitt dæmi gefi oss í arf.
(Einar Benediktsson.)
Ólöf Birna Kristjánsdóttir.
Fyrir nokkrum árum þegar ég og
frændur mínir lögðum hellur í garð-
inum hjá ömmu og afa í Hæðó gat afi
ekki hjálpað okkur eins mikið og
hann vildi. Hann var orðinn of gamall
til þess. Við frændurnir höfðum gam-
an af framkvæmdinni og því að geta
endurbætt garðinn sem við höfðum
allir leikið okkur í síðan við vorum
smástrákar. Þegar hellulögnin var
tilbúin sagði afi að sér hefðu fundist
það forréttindi að fá að fylgjast með
okkur ungu mönnunum vinna.
Sjálfur lít ég á það sem forréttindi
að hafa átt afa sem var svo jákvæður
og þakklátur fyrir það sem lífið hafði
gefið honum. Bjössi afi er og verður
mín fyrirmynd.
Matthías Kristjánsson.
Ferð þín er hafin.
Fjarlægjast heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða.
Og sjónhringar nýir
sindra þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson.)
Kær frændi, Björn föðurbróðir
minn, hefur nú kvatt þetta tilveru-
stig.
Það var alltaf góð tilfinning að
svara símanum og heyra rödd hans
djúpa og hljómmikla segja „Guðný
mín“ með þessum sérstaka tóni sem
bar með sér svo mikla hlýju og um-
hyggju. Minnti mig alltaf á rödd föð-
ur míns.
Björn var 12 árum yngri en pabbi
en á milli þeirra var alla tíð náið sam-
band. Þeir bræður höfðu alltaf gaman
af að hittast og spjalla um alla heima
og geima, gamla tíma og nýja. Voru
svo heppnir að halda einstöku minni
til æviloka. Nú hafa orðið fagnaðar-
fundir og ég sé þá fyrir mér rölta
saman um
grænar grundir himnaríkis.
Björn og Jóhanna í Hæðargarði
áttu að baki 65 ára hjónaband. Sam-
hent og samrýnd leiddust þau lífsins
veg. Það var eftirsóknarvert að koma
í Hæðargarð. Hægt að loka úti ys og
þys hversdagsins og njóta augna-
bliksins í návist þeirra hjóna, ræða
málefni líðandi stundar eða fá sögur
af liðnum tíma, um ætt okkar og upp-
runa úr Miðfirði og Borgarfirði. Þar
miðlaði Björn úr óþrjótandi fræðslu-
brunni. Hafði upplifað tímana tvenna
frá því að systkinin átta voru að alast
upp í Hnausakoti. Síðan var sest að
kaffiborði og ævinlega boðið upp á
heimabakaðar kræsingar. Í hverri
heimsókn var líka hægt að skoða nýtt
handverk og á sumrin garðinn sem
benti frekar til suðrænni landa en Ís-
lands. Á þessu heimili var efnis-
hyggja nútímans, græðgi og auðsöfn-
un ekki mikils metin.
Heimasætunum í Birkigrund sýndi
Björn einlægan áhuga og fagnaði
með okkur öllum þeirra áföngum.
Hann náði vel til barna og unglinga,
talaði við þau með virðingu sem væru
þau fullorðin.
Eitt er víst í þessum heimi að ævin
tekur enda og nú er komið að leið-
arlokum. Í lífinu ferðast þær saman
sorgin og gleðin. Þegar náinn ættingi
deyr fyllist hugur okkar af gleðileg-
um minningum sem verða með tím-
anum sorginni yfirsterkari.
Björn tók veikindum sínum af full-
komnu æðruleysi. Hélt sínum sér-
staka persónuleika og ekki síst
kímnigáfunni til síðasta dags. Umvaf-
inn fjölskyldunni allan tímann á spít-
alanum.
Samtöl okkar verða ekki fleiri.
Röddin er þögnuð. Ég vil þakka alúð
og hlýhug sem Björn frændi sýndi
mér og minni fjölskyldu alla tíð. Við
kveðjum með söknuði og hryggð í
huga en jafnframt þakklæti fyrir all-
ar samverustundirnar. Vottum Jó-
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is
Vaktsími: 565 5892 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Elskulegur eiginmaður minn, fósturfaðir, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRGVIN LEONARDSSON,
Völvufelli 29,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
11. ágúst kl. 15.00.
Natasha Jefimova,
Dmitrij Devjatov, Natalía Lea Georgsdóttir,
Ásta Hrönn Björgvinsdóttir, Guðjón Steindórsson,
Jóhann Björgvinsson, Ásthildur Sverrisdóttir,
Erla Björg B. Þorkelsson,
Halla B. Þorkelsson, Sigurður G. Sigurðarson,
Emma Agneta Björgvinsdóttir,
afa- og langafabörnin.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir og afi,
FRIÐRIK PÉTURSSON
fyrrv. kennari,
Borgarholtsbraut 20,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum Fossvogi fimmtudaginn
30. júlí.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn
14. ágúst kl. 15.00.
Jóhanna Herdís Sveinbjörnsdóttir,
Ríkharður H. Friðriksson,
Jóhanna Vigdís Ríkharðsdóttir,
Kristín Helga Ríkharðsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og systir,
MARTA JÓNSDÓTTIR,
Möðruvallastræti 4,
Akureyri,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir aðfaranótt föstu-
dagsins 31. júlí, verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
miðvikudaginn 12. ágúst kl. 13.30.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Kristín Huld Harðardóttir,
Egill Eðvarðsson,
Elsa Friðrika Eðvarðsdóttir,
Jón Guðlaugsson,
Hjörleifur Einarsson,
Unnur Jónsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
ÓLAFUR JÚLÍUSSON,
Hávegi 3,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju þriðju-
daginn 11. ágúst kl. 13.00.
Sigrún Jónsdóttir,
Júlíus Ólafsson, Lillian Óskarsdóttir,
Guðrún Ólafsdóttir,
Sólveig Ólafsdóttir, Oddbjörn Friðvinsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar ástkæra
föður, tengdaföður og afa,
SIGURÐAR M. KRISTJÁNSSONAR
fyrrv. skólastjóra og bónda
frá Brautarhóli í Svarfaðardal.
Kristján Tryggvi Sigurðsson,
Gunnar Þór Sigurðsson,
Sólveig Lilja Sigurðardóttir, Friðrik Arnarson,
Sigurður Bjarni Sigurðsson, Þórunn Jónsdóttir
og barnabörn.