Morgunblaðið - 24.09.2009, Blaðsíða 32
32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 2009
✝ Jón JóhannesÁrnason fæddist í
Reykjavík 19. sept-
ember 1934. Hann
lést á Landspítalanum
19. september sl.
Foreldrar hans
voru Árni Jóhann-
esson pípulagn-
ingamaður, f. 23.7.
1904, d. 23.8. 1954, og
kona hans Ingileif
Magnúsdóttir, f. 19.3.
1905, d. 13.11. 2004.
Systkini Jóns eru Jó-
hanna Kristín, f. 4.9.
1932, Friðrik Magnús, f. 28.8. 1938,
Ríkaður, f. 11.11. 1939, Ólafur
Brynjar, f. 27.10. 1941, og Hrönn, f.
27.2. 1945. Bróðir
samfeðra er Rafn
Vídalín, f. 2.6. 1930, d.
23.8. 2009.
Jón kvæntist hinn
7.10. 1961 Ragnhildi
Jónínu Sigurdórs-
dóttur, f. 8.12. 1942.
Jón lauk sveins-
prófi sem pípulagn-
ingamaður og starf-
aði við iðn sína allan
sinn starfsaldur og
flest árin hjá meistara
sínum Benóní Krist-
jánssyni.
Jón verður jarðsunginn frá Ár-
bæjarkirkju í dag, 24. september,
og hefst athöfnin klukkan 13.
Elskulegur bróðir minn og mág-
ur er fallinn frá. Það er alltaf erfitt
að sætta sig við það óhjákvæmilega
þegar skarð er höggvið í fjölskyldu
eða vinahóp en Jón var einmitt
hvort tveggja í senn, hluti af nán-
ustu fjölskyldu og góður vinur.
Hann var á uppvaxtarárum sínum
kallaður Jóndi af fjölskyldunni og
festist það í huga margra sem
þekktu hann frá þeim tíma.
Þótt aðstæður hafi hagað því
þannig að kynni okkar hafi ekki
orðið fyrr en við vorum komnir af
unglingsárunum vantaði ekkert á
bróðurþelið og þess naut ég alla tíð.
Við leiðarlok er dýrmætt að geta
ausið úr brunni góðra minninga um
liðnar stundir sem ekki hverfa þótt
komið sé að kveðjustund. Jóndi
lagði fyrir sig pípulagningar eins og
faðir okkar og starfaði við það alla
sína starfsævi sem lauk ekki fyrr en
heilsan varð honum Þrándur í Götu.
Meðal þeirra minninga sem koma
í hugann er þegar við Anna
ákváðum fyrir nokkrum árum að
ráðast í framkvæmdir við sumarhús
í Grímsnesi. Þá kom ekki annað til
greina hjá Jónda en að hann sæi
um allar pípulagnir í húsinu sem
hann og gerði. Einhverju sinni að
vetri til þurfti ég að fara austur til
þess að sinna einhverju aðkallandi
verkefni varðandi pípulagnirnar í
húsinu. Þótt Jóndi væri farinn að
finna til skertrar starfsgetu vegna
þess sjúkdóms sem hafði yfirhönd-
ina að lokum kom ekki annað til
mála en að hann færi með svo litli
bróðir gerði enga vitleysu. Það er
um klukkutíma akstur á staðinn og
hafði verið snjókoma dagana á und-
an. Engin fyrirstaða var á leiðinni
fyrr en við áttum stutt eftir og varð
þá mikill skafl á leið okkar sem
ómögulegt var að komast yfir án
þess að festa bílinn. Við vorum sam-
mála um að það væri okkur ekki í
blóð borið að gefast upp og eftir um
tveggja stunda mokstur komumst
við á leiðarenda. Oft hlógum við að
þessu litla ævintýri og þökkuðum
það þrjóskunni í „Háagerðisgeninu“
að hafa ekki snúið við.
Í veikindum sínum var Jóndi allt-
af jafn æðrulaus og þótt undir niðri
Jón Jóhannes Árnason
✝ Elísabet HjördísHaraldsdóttir
fæddist á bænum
Bala við Barðavog í
Reykjavík 18. maí
1946. Hún lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans sunnu-
daginn 13. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sigurbjörg
Hjartardóttir, hús-
móðir, f. 30.1. 1910,
d. 17.4. 1972, og
Haraldur Loftsson,
beykir, f. 3.8. 1893,
d. 13.6. 1965. Þau bjuggu á
Kleppsmýrarvegi 2 í Reykjavík.
Systkini Hjördísar eru 1) Jón
Kristinn, f. 10.6. 1947, maki
Guðný Alfreðsdóttir, f. 17.1. 1948.
Börn þeirra eru Sigríður Lovísa,
Haraldur Rúnar, f. 5.10. 1954, og
Guðrún Jóna, f. 17.11. 1957.
Hjördís giftist Sigurði Inga
Tómassyni, vélstjóra, f. 1.3. 1945.
Börn þeirra eru 1) Orri, við-
skiptafræðingur, f. 3.3. 1979,
maki Saga Ýrr Jónsdóttir, lög-
fræðingur, f. 25.11. 1980. 2) Hild-
ur, háskólanemi, f. 13.6. 1984.
Börn Sigurðar af fyrra hjóna-
bandi eru 1) Agnar Þór, f. 22.1.
1964, dóttir Kristín Fanney, f.
5.12. 1982. 2) Unnur, f. 14.7. 1967,
maki Stefán Þórir Birgisson, f.
2.8. 1965.
Að loknu grunnskólanámi hóf
Hjördís störf í Iðunnarapóteki og
vann einnig um hríð hjá Félagi
farstöðvaeigenda. Lengstan hluta
starfsævinnar rak hún Ramma-
miðstöðina ásamt eiginmanni sín-
um. Síðustu árin vann Hjördís á
101 hóteli.
Útför Hjördísar fer fram frá
Dómkirkjunni í dag, 24. sept-
ember, kl. 15.
Meira: mbl.is/minningar
f. 27.2. 1968, Freydís
og Freyr, f. 19.9.
1971. 2) Jónína Guð-
rún, f. 24.5. 1949.
Börn hennar eru
Haraldur Þór Eg-
ilsson, f. 29.10. 1972,
og Ninja Sif Jón-
ínudóttir, f. 25.2.
1980. 3) Halla Vil-
borg, f. 3.9. 1951.
Systkini Hjördísar
samfeðra eru: 1) Sig-
ríður Lovísa, f. 15.9.
1916, d. 12.9. 2001,
maki Gísli Ragnar
Sigurðsson, f. 16. 9.
1916, d. 17.5. 1995. 2) Jón, f. 12.8.
1922, d. 29.7. 1942. 3) Guðrún, f.
4.7. 1923, maki Karl Óttar Guð-
brandsson, f. 16.10. 1919, d. 22.2.
1979. Börn þeirra eru Guð-
brandur Sævar, f. 26.12. 1949,
Nokkrar af mínum fyrstu minn-
ingum eru um mig sitjandi í kerru,
hér og þar um bæinn, dinglandi fót-
unum, með móður mína við stjórn-
völinn.
Um síðir kom að því að ég óx upp
úr kerrunni og lærði að feta mína
eigin leið í lífinu, þótt mamma hafi
alltaf verið tilbúin að ýta mér áfram
í rétta átt, ef með þurfti. Mamma
var nefnilega til taks ef þurfti á að
halda, meðbyr sem gott var að eiga.
Þegar ég hékk niður úr grindverki
á róló kom hún og losaði mig. Þegar
ég var búin að lofa að baka brún-
tertu og ég hafði ekki tíma (né
kunnáttu meistarans) bakaði hún.
Þegar ég var að feta einhvers stað-
ar úti í hinum stóra heimi og villtist
af leið þá var hún hinum megin á
símalínunni að reyna að gera það
besta úr þeim vandræðum sem ég
hafði komið mér í. Þegar dagur var
kominn að kvöldi og tími til að hvíla
sig frá fetinu var mér oft kalt á tán-
um. Þá kom hún og hlýjaði mér,
vafði þétt um tærnar, spjallaði að-
eins, bauð góða nótt og bað Guð að
geyma mig. Þessu hélt hún senni-
lega áfram þar til ég fluttist að
heiman. Þá færði hún mér dún-
sokka, svo mér yrði nú örugglega
ekki kalt þar sem ég væri. Mamma
lét iðulega vita hversu ánægð hún
var með mann, þótt manni þætti at-
hafnir og verk þeirrar stundar
kannski ekki ýkja merkileg.
Valdabarátta var ekki algeng
milli okkar mæðgnanna, enda sagði
mamma sjaldan nei. Hlutirnir tóku
kannski lengri tíma en lagt var upp
með í byrjun en afgerandi nei var
sjaldgæft svar.
Enda kippti mamma sér lítið upp
við vini sem gistu hér og þar, langar
setur við eldhúsborðið, veisluhöld,
bekkjarpartí og annað sem fylgdi
uppvextinum.
Mamma hafði yfirleitt meiri
áhyggjur af hvort gestunum hefði
örugglega verið boðið upp á eitt-
hvað að bíta og brenna og séð væri
til þess að vel færi um þá. Enda ber
þess að geta að mamma var nokkuð
vinsæl hjá þeim vinum mínum sem
til hennar þekktu.
Þar sem ég sat til fóta í hjóna-
rúminu á Káró fyrir rúmum tuttugu
árum og hlustaði á mömmu lesa æv-
intýrið um bræðurna Ljónshjarta
grunaði mig aldrei að í okkar sögu
yrði mamma ljónshjartað. Hún með
sitt góða hjarta háði hetjulega bar-
áttu, gafst ekki upp, barðist af
krafti og lét aldrei bugast. Þannig
eru víst ljónshjörtu, hlý og góð en
miklu sterkari en mann grunar.
Ó, Drottinn, minnar sálar sól,
nú sezt í æginn ljóssins hjól,
en þegar birtan burtu fer,
þín blessuð ásján lýsi mér.
Gef hjarta mínu helgan frið,
gef hverri sálu líkn og grið,
ó, fyrirgef oss fall og synd,
ó, frelsa, Drottinn, þína mynd.
(Matthías Jochumsson)
Elsku mamma, ég vona að þú
hafir örlast frið í sálu þinni og þar
sé allt í rósum, voða krúttlegt eins
og þú sagðir. Ég vona að þú fetir
leiðina að þínu Nangijala. Ég held
áfram að feta leiðina hér með vega-
nestið og leiðbeiningarnar þínar í
farteskinu.
Hvíl í friði, mamma mín. Guð
geymi þig.
Þín Lilla Badda,
Hildur.
Elsku mamma mín. Það er svo
sárt að þurfa að kveðja þig svona
fljótt því það er svo margt sem þú
áttir eftir að gera og svo margt sem
við ætluðum að gera saman. Það er
erfitt til þess að hugsa að þú sért í
raun ekki hjá okkur lengur, að við
njótum ekki bross þíns og hlýju
lengur, að þú getir ekki glaðst og
hlegið með okkur, hughreyst okkur
og verið til staðar fyrir okkur eins
og þú varst alltaf þegar við þurftum
á að halda.
Það gerir sorgina þó léttari að
horfa til baka og rifja upp þær
minningar og tíma sem við áttum
saman. Ef þú værir hér enn veit ég
að þú mundir segja mér að ég ætti
ekki að vera sorgmæddur, takast að
sannfæra mig um að allt yrði í lagi
og ná að laða fram bros á varir mín-
ar á ný. Þannig varst þú, reyndir
alltaf að sjá til þess að öðrum liði
vel og hefðu það gott, umfram þínar
eigin þarfir og líðan. Þú passaðir
ávallt að við systkinin hefðum það
sem best, jafnvel eftir að við vorum
komin á fullorðinsár hélstu alltaf
verndarvæng yfir okkur eins og við
værum ennþá litlu ungarnir þínir.
Þrátt fyrir erfið veikindi bugaðist
þú aldrei og tókst lífinu með já-
kvæðni og brosi á vör eins og áður.
Til að forða okkur hinum frá því að
hafa áhyggjur reyndirðu að leyna
okkur líðan þinni og tilfinningum og
lést vera mun hressari en þú varst í
raun. Þetta gerðirðu allt fram á síð-
ustu stundu og þegar við hin vorum
alveg að því komin að brotna saman
náðirðu að hughreysta okkur og
sannfæra um að þetta yrði allt í
lagi. Fékkst okkur með einskærum
hlýhug og nærveru þinni til að líða
betur og fyllast von að nýju. Þú
lagðir alltaf svo mikið upp úr því að
líta vel út og koma vel fyrir enda
tókst þér það með eindæmum vel.
Það kom reyndar ekki alltaf án fyr-
Hjördís Haraldsdóttir
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir og afi,
GUÐLAUGUR JÓNSSON,
Gulli,
hárgreiðslumeistari,
Seljavegi 19,
Reykjavík,
er látinn.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn
25. september kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
Svan Gunnar Guðlaugsson, Inese Babre,
Alísa Svansdóttir,
Alda Svansdóttir,
Tinna Svansdóttir,
Mikella Rós Svansdóttir.
✝
Ástkær frændi okkar,
ÚLFUR FRIÐRIKSSON
garðyrkjumaður og rithöfundur,
Hrafnistu,
áður Austurbrún 2,
Reykjavík,
lést laugardaginn 19. september.
Útförin fer fram frá Áskirkju mánudaginn
28. september kl. 15.00.
Guðrún Schmidt, Cornelie Seefeld og ættingjar.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSLAUG KRISTÍN SIGURÐARDÓTTIR,
Nesvegi 45,
Reykjavík,
sem lést á Landspítala Landakoti þriðjudaginn
15. september, verður jarðsungin frá Neskirkju
föstudaginn 25. september kl. 15.00.
Jón Eiríksson,
Björn Baldursson,
Hrafnhildur Baldursdóttir, Sigurður Kristjánsson,
Bergljót Baldursdóttir, Stefán Jökulsson,
Kolbrún Baldursdóttir, Jón Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir, mágur, afi og langafi,
SIGURÞÓR SIGURÐSSON,
Skriðustekk 17,
Reykjavík,
lést á Landspítala Landakoti mánudaginn
21. september.
Hallveig Ólafsdóttir,
Einar Sigurþórsson, Edda Runólfsdóttir,
Kristín Sigurþórsdóttir, Pétur Einarsson,
Sigríður Sigurþórsdóttir, Eyjólfur Steinn Ágústsson,
Sólveig Sigurþórsdóttir, Eggert Elfar Jónsson,
Birgir Sigurþórsson, Elva Björk Garðarsdóttir,
Þór Sigurþórsson,
Sigurður Gunnar Sigurðsson, Arndís Guðnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
tengdafaðir, afi og bróðir,
ÓLAFUR ÞÓR GUNNLAUGSSON
sundþjálfari,
ungbarna- og barnasundþjálfari,
Búagrund 4,
Kjalarnesi,
Reykjavík,
andaðist á krabbameinsdeild Landspítalans þriðjudaginn 22. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Svanhvít Guðrún Jóhannsdóttir,
Ólafur Páll Ólafsson,
Ingunn María Ólafsdóttir,
Halldóra Jóhanna Arnarsdóttir, Geir Arnöy,
Leon Jóhann Fallay
og systkini hins látna.