Morgunblaðið - 15.12.2009, Blaðsíða 18

18 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. DESEMBER 2009
Eftir Sigurð Sigmundsson
Skálholt | Eldri borgurum í upp-
sveitum Árnessýslu var nýlega boðið
í heimsókn í Skálholt. Tilefnið var að
skoða sýningu sem opnuð var í Skál-
holtsskóla 15. nóvember um viðreisn
Skálholtsstaðar. Þar má sjá bregða
fyrir draumum, hugsjónum og þrám
þeirra sem helguðu sig viðreisn
Skálholts með einu eða öðru móti.
Umfjöllunin fer fram í formi vegg-
spjalda sem fjalla um mismunandi
þætti endurreisnarinnar í máli og
myndum en einnig með gripum er
tengjast sögu staðarins svo sem
kirkjulíkönum, listaverkum og gjöf-
um til staðarins. Skúli Sæland sagn-
fræðingur og Kristinn Ólason rektor
höfðu veg og vanda af uppsetningu
sýningarinnar. Eftir að gestir höfðu
þegið veislukaffi var gengið í dóm-
kirkju en þar fór fram árlegur helgi-
leikur sem börn í 1.-4. bekk í Grunn-
skóla Bláskógabyggðar í Reykholti
sýndu undir leiðsögn sóknarprests,
organista og kennara. Hátíðleg sýn-
ing með fögrum söng þar sem börn-
in stóðu sig með ágætum, kirkjan
var nær fullskipuð. Að því loknu var
gengið aftur til skólastofu þar sem
séra Hjálmar Jónsson dómkirkju-
prestur las upp úr bók sinni Hjart-
sláttur. Fór hann á kostum að venju
með gamanmál sem vakti kátínu
meðal gesta. Sýningin í Skálholti er
einkar athyglisverð og sannarlega
óhætt að hvetja fólk til að koma í
Skálholtsstað og skoða þessa góðu
sýningu. Hún stendur fram í mars-
mánuð. Vegna mikillar starfsemi í
Skálholtsskóla er æskilegast er að
skoða sýninguna á sunnudögum á
milli kl. 13.00 og 16.00.
Aðventustund hjá eldri borgurum
Morgunblaðið/Sigurður Sigmundsson
Eftir Kristínu Heiðu Kristinsdóttur
khk@mbl.is
É
g trúi því að það sem
maður setur frá sér
hafi áhrif. Mér fannst
ekki veita af í þessu
ástandi sem nú ríkir í
þjóðfélaginu, að senda út til fólksins
englaveru sem boðar frið,“ segir El-
ísabet Ásberg listakona sem hefur
hannað sinn þriðja jólaóróa, engla-
vængi sem orðið friður stendur á
með rúnaletri. „Ég vildi að óróinn
minn fengi fólk til að hugsa eitthvað
fallegt, af því það smitar út frá sér.
Og þó þessi órói komi út núna um jól,
þá þarf hann ekkert endilega að vera
jólaórói, hann getur hangið uppi all-
an ársins hring og minnt á frið og fal-
lega hugsun. Okkur veitir ekki af
góðri orku núna.“
Mikil vatnsmanneskja
Elísabet man ekki eftir sér öðru-
vísi en að gera eitthvað í höndunum.
„Þegar ég var barn var ég alltaf að
mála styttur inni í bílskúr heima í
Keflavík, ætli það hafi ekki verið
fyrsta útrásin fyrir listræna sköpun.
En ég byrjaði að hanna fyrir alvöru
þegar ég flutti til Bandaríkjanna fyr-
ir um tuttugu árum. Þá bjó ég til
skartgripi úr silfurvír, svona nútíma
víravirki og seldi í galleríum þarna
úti. Þá blossaði upp þessi mikli áhugi
hjá mér og það varð ekki aftur snúið.
Ég vil ekki gera neitt annað,“ segir
Elísabet sem hefur farið sínar eigin
leiðir í listsköpuninni. „Þó ég hafi
byrjaði í skartgripahönnun og geng-
ið vel með það, þá hef ég fært mig
meira út í stærri veggskúlptúra.
Löngunin til að gera eitthvað stærra
í sniðum hafði blundað lengi með
mér, ég sá mig alltaf fyrir mér eins
og járnsmið að hamra málm með
þungum verkfærum. Það fylgir
meiri tilfinning þessari grófu vinnu.
Ég er heilluð af hverskonar málmum
og blanda þeim mikið saman í verk-
unum mínum. Málmarnir eru vissu-
lega kaldir en ég legg mig fram um
að mýkja þá með bylgjulaga formi og
gef þeim þannig meira líf. Mér finnst
gaman að láta kalda málmplötu lifna
við í höndum mínum með mjúkum
hreyfingum,“ segir Elísabet sem
notar líka ýmis náttúruefni með
málminum. „Ég vil færa náttúruna
inn í hús til fólks, til dæmis með því
að nota sand, hraun og Djúpalón-
sperlur. Ég er í fiskamerkinu og er
mikil vatnsmanneskja. Vatn er
grunnhugsunin í öllum mínum verk-
um, þetta flæði og líf. Vatnið flæðir
innra með okkur og í kringum okkur
og það leiðir okkur þangað sem
hjartað vill fara. Ég syndi líka móti
straumnum, vil fara mínar eigin leið-
ir.“
Í húsi Ásbergs langafa
Elísabet hefur unnið fyrir arki-
tekta erlendis sem og fyrir hótel hér
heima, meðal annars er stór vegg-
skúlptúr eftir hana á Hótel Borg.
Henni var líka boðið til Japan á sýn-
ingu þar sem hún var með glasa-
mottur og servíettuhringi úr leðri
með silfurmunum á, en þá för til Asíu
segir hún hafa verið mikið ævintýr.
Fyrir fimm árum opnaði Elísabet
sína eigin verslun og vinnustofu á
Hverfisgötu 52 sem heitir Ásberg-
design.
„Á síðustu Ljósanótt í Keflavík
var mér boðið að halda sýningu í húsi
langafa míns við Hafnargötu, en þar
ólst ég upp til fimm ára aldurs. Núna
er kaffihús þarna en þessi langafi
minn tók upp ættarnafnið Ásberg.
Þessi sýning var eins og hvert annað
ættarmót, ég kannaðist við alla gest-
ina og það var frábært að hitta allt
þetta fólk frá bernskudögunum. Mér
þykir sérstaklega vænt um hversu
margt fólk frá Keflavík sýnir mér
mikla tryggð og gerir sér reglulega
ferð hingað til mín í verslunina til að
kaupa vörur hjá mér. Maður öðlast
svo mikinn kraft við það að fá jákvæð
viðbrögð. Þannig hefur fólkið sem
sýnir hlutunum mínum áhuga, komið
mér hingað sem ég er í dag,“ segir
Elísabet sem leggur sig fram um að
styrkja íslenska framleiðslu og hún
leitar eingöngu til íslenskra fyr-
irtækja þegar hún þarf að láta vinna
fyrir sig, til dæmis sér fyrirtækið
Tækniskurður um að leysiskera jóla-
óróann.
www.asberg-design.com
Friður svífur á englavængjum
Þessi fínlega kona sá
sig alltaf fyrir sér sem
járnsmið í smiðju að
hamra járn. Hún er
heilluð af köldum
málmum sem hún
sveigir og beygir til
mýktar með grófum
verkfærum.
Morunblaðið/RAXJólalegt Elísabet kann því vel að vinna með málma og hér hengir hún upp jólaóróa á snæviþakið tré í verslun sinni.
Jólaóróinn Friður sé með yður.
Veggskúlptúr Túlkun Elísabetar á leit okkar allra eftir jafnvægi.
0000
Jólagjöf
veiðimannsins
www.veidikortid.is
32 vatnasvæði á aðeins kr. 6.000
Fæst hjá N1, veiðivöruverslunum, www.veidikortid.is og víðar