SunnudagsMogginn - 26.09.2010, Blaðsíða 20

20 26. september 2010
I
nnan í ofvöxnum, uppblásnum sundkútum kútveltast þeir um æfingagólfið, dansararnir í Ís-
lenska dansflokknum, þar sem þeir æfa fyrir frumsýningu á nýju verki eftir Ernu Ómars-
dóttur, Damien Jalet og Gabríelu Friðriksdóttur. Stundum liggja mannkúlurnar stakar hér og
þar en hrúgast svo saman í lifandi loftbólufjall, sem teygir mannlega anga sína í allar áttir.
Hvernig dansararnir fara að því að hreyfa sig er nokkur ráðgáta því engu líkara er en að kafloðnir
leggir þeirra hangi líflausir upp úr kúlunni, og því sennilega ónýtir til hreyfingar. Þegar betur er að
gáð eru hárugir strigaskrokkar dansfélagar sumra þeirra, svo allar áhyggjur af máttleysi lista-
mannanna reynast óþarfar. Eitthvað sem líkist gasgrímum er dregið fram og það gerir dansarana
svipmeiri en ella. Þetta er undarlegur dans með ennþá undarlegra nafn: Transaquania – Into Thin
Air.
Tónlistin er í höndum Bens Frosts og Valdimars Jóhanssonar en verkið er sjálfstætt framhald
verksins Transaquania – Out of the Blue, sem Íslenski dansflokkurinn sýndi í Bláa lóninu í apríl í
fyrra. Kynjaverurnar sem áhorfendur kynntust við það tækifæri halda áfram að þróast en eru að
þessu sinni með fast land undir fótum, nánar tiltekið stóra svið Borgarleikhússins.
Saga þeirra hófst „fyrir þúsundum ára þegar líf kviknaði undir silkimjúku vatni Bláa lónsins og
til varð nýr flokkur manna sem kenndur er við Transaquaniu, afsprengi móður jarðar og hins út-
dauða ættbálks vitiborinna manna“. Hópurinn lifir af hrikalegar náttúruhamfarir og tekst nú á við
taumlaus náttúruöflin í vatnslausri veröld.
Það þarf heilmikla samhæfingu þegar danslist, tónlist og myndlist er brædd saman með þessum
hætti. Um leið og dansararnir fóta sig áfram í furðulegum búningunum taka þeir við leiðbeiningum
frá höfundunum og fetta sig og bretta eftir kúnstarinnar reglum. Útkomuna verður svo hægt að
berja augum, frá og með 7. október þegar verkið verður frumsýnt.
Gjugg í borg! Horft innan úr uppblásinni kúlunni meðan félagarnir fetta sig og bretta.
Lifandi loftbólufjall teygir mann-
lega anga sína í allar áttir.
Afvelta og upp á tá.
Möguleikar ofvöxnu sund-
kútanna eru endalausir.
Í matarhlénu er tekið hraustlega til matar síns enda er glíman við loftbólurnar orkufrek iðja.
Í vatnslausri
veröld
Bak við tjöldin
Náttúruöflin eru í forgrunni í nýju dansverki eftir Ernu
Ómarsdóttur, Damien Jalet og Gabríelu Friðriksdóttur
sem Íslenski dansflokkurinn frumsýnir í október.
Ljósmyndir: Kjartan Þorbjörnsson golli@mbl.is Texti: Bergþóra Njála Guðmundsdóttir ben@mbl.is