Morgunblaðið - 06.03.2010, Blaðsíða 39

Minningar 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. MARS 2010
mínu uppeldi ásamt afa.
Alltaf var gott að fá jólakökur og
nýsteiktar kleinur hjá ömmu og á
mínum yngri árum var fátt jafn
skemmtilegt og að hoppa upp í rúm
til ömmu og afa áður en ég fór að
sofa. Afi las þá iðulega fyrir mig
bókina Palli var einn í heiminum og
amma brosti út í annað. Eftir að ég
flutti frá ömmu var ég samt sem áð-
ur tíður gestur því heimili hennar og
afa var við hlið grunnskólans. Fátt
var eins þægilegt og að kíkja yfir í
eitthvert bakkelsi eftir skóla.
Ég er svo þakklátur fyrir að þú
hafir fengið að kynnast syni mínum
honum Hinriki Val og að þú hafir
verið viðstödd brúðkaup mitt. Þetta
voru merkisatburðir í mínu lífi og
þar mættir þú hress og kát að vanda
þrátt fyrir háan aldur. Eins gladdi
það mig mjög að hafa heimsótt þig
nokkuð oft rétt áður en þú kvaddir,
fékk að heyra hláturinn og gleðina
sem einkenndi líf þitt. Já, hjá ömmu
var alltaf gott að vera og hláturinn
hennar er minningin sem ég ber
með mér um aldur og ævi.
Kærar þakkir fyrir allt, amma
mín.
Hlynur Lind.
Elsku amma, ótal minningar
streyma um huga minn á þessari
stundu. Fyrstu ferðina niður í Kaup-
félag fór ég fyrir þig þegar ég var
þriggja ára. Þá varstu að passa mig
og fannst ég tala svo mikið að þú
taldir mig fullfæra um að ná í mjólk
niður í búð. Eftir þessa ferð fór ég
óteljandi ferðir fyrir þig niður í
Kaupfélag og svo frábærlega sem
það kann að hljóma sendir þú mig
alltaf eftir því sama, danskt marmel-
aði, þriggjakornabrauð, maltbrauð,
te-kex, tvö rauð epli og nýjasta
danska blaðið um konungsfjölskyld-
una. Svo kom ég með allt heim til
þín og þá sagðir þú svo skemmtilega
með þínum frábæra færeyska
hreim: „skjóstu nú fyrir mig og
keyptu tvær mjólk“. Þetta gerðir þú
alltaf því þér fannst of mikið að láta
litlar hendur bera bæði epli og
mjólk heim í sama pokanum. Svo fór
ég alltaf og endurnýjaði miðann
þinn í happdrætti Das og keypti
brjóstsykur í apótekinu. Eftir ferð-
irnar gafstu mér svo bestu marm-
araköku í heimi, og oft græddi ég nú
hundraðkall. Svo oft þegar ég var að
leita að þér varstu úti í gróðurhúsi
með konunglega kaffibollann þinn
að horfa á bleiku rósirnar þínar sem
voru svo fallegar. Þú varst alltaf svo
vel til höfð og falleg. Amma, þú
varst svo lífsglöð og talaðir alltaf svo
vel um alla. Þegar ég var að kveðja
þig kvöldið áður en þú fórst voru
síðustu orð þín til mín: „Það fer nú
bráðum að vora.“
Elsku amma, ég mun muna þig
um alla eilífð. Megi guð vera með
þér.
Martha Lind.
Í dag kveðjum við systurnar
elskulega ömmu okkar. Amma, Jó-
hanna Lind, var falleg og einstök
kona. Sérlega lífsglöð, kraftmikil og
skemmtileg manneskja. Hennar
persónuleiki einkenndist af því hvað
hún var jákvæð, alltaf í góðu skapi
og stutt í hláturinn. Þrátt fyrir stórt
heimili og mikla vinnu oft kvartaði
hún aldrei. Hún gekk í öll verk með
brosi og jákvæðni. Amma talaði
aldrei um hvað lífið hafi verið erfitt í
gamla daga. Þegar hún var spurð að
því hvort þetta hefði ekki verið mikil
vinna hló hún bara og sagði, að þetta
hefði verið mikið fjör.
Þegar við vorum litlar og komum
við í heimsókn til ömmu fengum þá
gjarna mjólkurglas og nýbakaðar
kleinur eða marmaraköku úr dunk-
inum góða, og seinna þegar við urð-
um stærri fórum við í sendiferðir
með miða í búðina að kaupa inn og
áttum þá í örlitlum vandræðum að
skilja færeyskuna hennar.
Öll munum við eftir að hafa hitað
fyrir hana tebolla og fært henni ann-
aðhvort á náttborðið eða við sjón-
varpið, og það varð að vera lítill og
fallegur bolli. Oft laumuðumst við
undir sjalið hjá henni í eldhúsinu og
fengið snjúbb eins og hún kallaði
gott knús. Amma hastaði aldrei á
okkur eða kvartaði yfir hávaðanum í
okkur. Það munum við og virðum.
Hún var í ljósinu alla tíð og smitaði
út frá sér gleði og kærleika og þessa
einstöku lífsgleði. Amma talaði aldr-
ei neikvætt um hluti eða menn og sá
alltaf jákvæðan flöt á öllum málum.
Hjá ömmu var alltaf sumar og sól.
Á þessari kveðjustund fer hug-
urinn á flug og hvarflar til baka.
Minningarnar eru svo ótal, ótal
margar, og allar svo skemmtilegar.
Litlu dagsferðirnar sem í minning-
unni verða svo dýrmætar þegar var
farið með kaffi og nesti á fallegum
degi út í Hafnarskóg. Allir vildu
koma með, það var svo gaman.
Amma var miðpunkturinn, alltaf á
töflunum með sjalið á öxlunum og
sat vafin í teppi í grænni lautu með
litla kaffibollann sinn og hló og
horfði á okkur leika okkur. Hún var
hjartað í þessum ferðum sem tengdi
okkur saman og við nutum þess að
vera með henni og hlægja með
henni.
Síðustu árin átti hún rólegri daga
og margar góðar stundir sat hún í
gróðurhúsinu sínu. Þar var gaman
að koma til hennar þar. Sækja rauðu
kaffikönnuna inn og nokkrar kleinur
og hlusta á hana dást að rósunum
sínum sem sprungu út í öllum litum
allt í kringum hana. Þar leið henni
vel, ilmurinn og fallegir litir
blómanna áttu vel við hana. Hún var
alltaf sólarmegin. Það er skemmti-
legt að rifja upp að amma vildi t.d
aldrei ganga í gráum fötum. Hún
vildi hafa liti og fegurð allt í kring.
Það var gott að sitja með henni og
spjalla, hún sýndi manni alltaf að
maður skipti máli, spurði frétta og
hafði gaman af að heyra eitthvað
létt og skemmtilegt. Amma kvaddi
okkur friðsæl og falleg síðasta
sunnudag, eins fallega og hún sjálf
var bæði að innan og utan. Hún
kenndi okkur margt, var einstök
fyrirmynd. Þegar við hugsum til
baka þá sjáum við það að samband
afa og ömmu var alveg einstakt. Þau
ólu upp 14 börn saman. Lífið hefur
líklega ekki alltaf verið einfalt og
þau ekki átt margar stundir útaf
fyrir sig.
Amma og afi báru mikla virðingu
fyrir hvort öðru og mikil ást og kær-
leikur var á milli þeirra alla tíð. Við
vitum að afi tekur glaður á móti
henni, snjúbbar hana og þau dansa
saman brosandi yfir blómabreiður
himnanna.
Sigríður Lind, Guðveig Anna,
Kristín Lilja, Sonja Lind
Það þarf heilt þorp til að koma
barni á legg. Svo segir á vísum stað.
En fyrir kemur að ein manneskja
skapar heilt þorp, eða hún fær að
minnsta kosti það svipmót í huga
manns. Þannig er það með Jóhönnu
Lind, þessa merkilegu konu frá
Færeyjum sem settist að í Borg-
arnesi, eignaðist þar fjölmörg börn
með manni sínum Agli Pálssyni og
bjó í húsi sem kallað er „Bær“ eða
„Bærinn“.
Yngsti sonurinn, Hansi í Bænum,
er æskuvinur minn og heimilið einn
af fastapunktunum í vitund minni
um uppvaxtarárin. Þegar ég kom til
Hansa sem krakki var ég alltaf jafn
hissa að pláss skyldi finnast við eld-
húsborðið ef ég staldraði við; ég hef
líklega talið að Jóhanna hefði nóg
með allt sitt fólk og þyrfti ekki auka-
gemlinga. En Jóhanna var kona með
stórt hjarta og bjó ævinlega til
pláss, ekki síst í eldhúsinu, sem iðaði
gjarnan af lífi, samræðum og hlátri.
Og í minningasjóðnum er líka fær-
eyskur dans sem barst um efri hæð-
ina undir röggsamri stjórn húsmóð-
urinnar.
Lengi vel hafði ég ekki almenni-
lega tölu á systkinum Hansa; sá þau
úti um allt þorp, við vinnu, í leik og í
skóla. Nærri má geta hvað Egill og
Jóhanna hafa þurft að leggja á sig til
að framfleyta sinni stóru fjölskyldu.
Bæði bjuggu þau yfir miklu jafn-
aðargeði og Jóhanna virtist eiga
ótæmandi sjóð af góðvild og lífs-
gleði, sem litaði allt umhverfi henn-
ar. Það er kominn tími til að þakka
fyrir sig. Ég kveð Jóhönnu Lind
með mikilli virðingu og votta fjöl-
skyldu hennar samúð mína.
Ástráður Eysteinsson.
Elsku amma, ég kveð þig nú. Ég
þakka fyrir allt sem þú hefur gefið
mér og mínum í gegnum tíðina. Ég
mun aldrei gleyma þínum jákvæðu
orðum, þínum skemmtilega hlátri og
gleðinni sem þú færðir öllum sem
nálægt þér komu. Þú ert mín fyr-
irmynd.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson)
Saknaðarkveðja frá ömmustelp-
unni.
Guðríður Ringsted (Dúdda)
Elsku amma, stundum hef ég sent
þér kort þegar ég er á ferðalögum
en nú ert þú farin í þitt ferðalag,
mikið væri gaman að fá kort frá þér
núna. Alltaf varst þú heppin með
veður á öllum þínum ferðalögum og
hvað þau voru vel lukkuð, ég trúi því
að á því verði engin breyting.
Oft hef ég leitt hugann að því hve
gott var að alast upp með annan fót-
inn á Gunnlaugsgötu hjá ykkur afa.
Það var alltaf mikið að gerast, stórt
heimili þar sem margir áttu leið um.
Ekki get ég minnst þín, amma, án
þess að hugsa aðeins um mat. Hve
oft sat maður ekki og fylgdist með
brauðgerð, kökubakstri og hundruð-
um kleina snúnum niður og steikt-
um, þetta rann allt svo létt í hönd-
unum á þér en samt var alltaf tími
til að setjast niður með okkur
ömmubörnunum og fara yfir söguna
af litlu gulu hænunni og öllum vin-
um hennar. Alltaf var eitthvað góm-
sætt til í boxunum hjá þér inni í
búri.
Margar góðar stundir átti ég uppi
á túni með afa að sinna skjátunum
og gefa hænunum. Gaman var að
fylgjast með afa þegar hann var að
úrbeina, ekki hef ég síðar séð eins
góða nýtingu á hráefni, og þessi
handtök ykkar sem ég horfði svo oft
á kenndu mér mikið þegar ég fór að
halda mitt eigið heimili.
Jákvæðni var þitt aðalsmerki,
ekki man ég þig öðruvísi en með
bros á vör og alltaf sástu það besta
og bjartasta úr hverjum hlut. Í
seinni tíð var yndislegt að koma í
heimsókn til þín í gróðurhúsið á
Gunnlaugsgötu, þar sast þú ein af
rósunum með þín dönsku blöð, út-
varpið, kaffibollan og áttir allan tím-
ann á jörðinni. Tókst alltaf fagnandi
á móti okkur fjölskyldunni. Betra
hefði það ekki getað orðið.
Nú þrumar Skódinn með ykkur
afa á nýjar slóðir eftir vel lukkaða
dvöl hér, það er bjart framundan og
hver veit nema það sé örlítið kons-
um-súkkulaði í hanskahólfinu.
Þín minning lifir með okkur.
Egill Sigurðsson og fjölskylda.
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.750 kr. á mann.
ERFIDRYKKJUR
Gott verð - Góð þjónusta
STEINSMIÐJAN REIN
Viðarhöfða 1, 110 Rvk
Sími 566 7878
Netfang: rein@rein.is
www.rein.is
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÖNNU MARGRÉTAR ELÍASDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
áður Boðahlein 26.
Þakkir til starfsfólks Hrafnistu, Hafnarfirði á vistinni
og á sjúkradeild 4B þar sem Anna dvaldi síðustu dagana, gleymist ei.
Ragnar Stefán Magnússon, Guðlaug P. Wíum,
Svanhvít Magnúsdóttir,
Elín Guðmunda Magnúsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, stjúpfaðir, tengda-
faðir og afi,
ÞORSTEINN GEIRSSON,
ráðuneytisstjóri,
sem lést á líknardeild Landspítalans Kópavogi að
kvöldi föstudagsins 26. febrúar, verður jarðsunginn
frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 10. mars kl. 15.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
María Friðrika Haraldsdóttir,
Sigurður Þorsteinsson,
Þóra Björg Þorsteinsdóttir, Gerry Oliva Nastor,
Vala Rebekka Þorsteinsdóttir, Sigurður Ómarsson,
Haraldur Geir Þorsteinsson,
Sigurþór Smári Einarsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýju við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR ÞORVALDSSONAR,
rafvirkjameistara,
Stóragerði 9,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki líknardeildar
Lsp, Landakoti fyrir góða umönnun.
Guðrún Jónsdóttir,
Sigrún Sigurðardóttir, Magnús R. Jónasson,
Vilborg Sigurðardóttir, Guðmundur Gunnlaugsson,
Ólöf Sigurðardóttir,
Jón Sigurðsson,
Sigríður Kristjánsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
vináttu og hlýhug við fráfall ástkærs
eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
HARALDAR EGGERTSSONAR,
Hábæ 42.
Sérstakar þakkir til starfsfólks gjörgæsludeildar og
starfsfólks G-11 á Landspítala Hringbraut
fyrir góða umönnun og hlýhug.
Guð blessi ykkur öll.
Hildur Hermannsdóttir,
Aðalbjörg Haraldsdóttir, Þröstur Björgvinsson,
Guðrún I. Haraldsdóttir, Jón Pétursson,
Svanhildur Haraldsdóttir, Ólafur Guðmundsson
og barnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN HNEFILL AÐALSTEINSSON,
andaðist að heimili sínu þriðjudaginn 2. mars.
Jarðarförin verður frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 10. mars kl. 13.
Synir, tengdadætur og barnabörn.