SunnudagsMogginn - 28.11.2010, Blaðsíða 39

28. nóvember 2010 39
beðið eftir kaffi og öðrum hressingum.
Óli Finsen lést vorið 1897 og tók þá
Hannes Ó. Magnússon tímabundið við
póstmeistaraembættinu. Sigurður Briem
var svo skipaður póstmeistari 1. ágúst
1897. Um þær mundir varð mikill vöxtur
á pósti og póstsamgöngum enda höfðu
skipasamgöngur aukist til muna og gerðu
menn sér fljótt grein fyrir því að Póst-
húsið væri orðið of lítið. Eftir nokkurt
samningaþóf fluttist póststofan úr Póst-
húsinu yfir í gamla barnaskólann sem
stóð við sömu götu. Hann var þá orðinn
of lítill til að gegna sínu upprunalega
hlutverki. Upp frá því var húsið aldrei
kallað annað en „gamla pósthúsið“. Áður
hafði gatan hlotið nafnið Pósthússtræti –
og heitir enn.
Árið 1902 keypti Thor Jensen athafna-
maður húsið en hann rak á þeim tíma
verslun í Godthaab, á horni Póst-
hússtrætis og Austurstrætis, þar sem nú
er veitingastaðurinn Apótek. Thor bjó í
sex ár í húsinu eða þangað til hann hafði
reist sér nýtt og veglegt heimili við Frí-
kirkjuveg 11.
Milljónafélagið og Morgunblaðið
Um tíma var Milljónafélagið, félag Thors
og Péturs J. Thorsteinssonar á Bíldudal,
með skrifstofur sínar í húsinu. Félagið
nefndist svo vegna þess að hlutafé félags-
ins var milljón krónur sem samsvaraði
ríkisútgjöldum stofnárið.
Nokkur barna Thors fæddust í gamla
pósthúsinu, þeirra á meðal Thor Thors
sendiherra og fyrsti fastafulltrúi Íslands
hjá Sameinuðu þjóðunum.
Vetur konungur setur húsið jafnan í fallegt samhengi. Verðlaunatré í forgrunni.
Þetta skemmtilega tré, „klifritréð“, setur sterkan svip á garðinn.
Húsinu er vel við haldið að innan sem utan. Inni er auðvelt að detta áratugi aftur í tímann.
Vilhjálmur Finsen
Thor Jensen
Minnstu munaði að glæstri sögu gamla
pósthússins lyki á einni kvöldstund árið
1958 þegar eldur kom upp í húsinu.
„Þetta var um vor eða sumar og við vorum
að borða kvöldmatinn þegar vegfarandi
bankaði á gluggann í borðstofunni og til-
kynnti okkur að logar stæðu upp úr hús-
inu,“ segir Amalía H. Skúladóttir, barna-
barn þáverandi húsráðanda, Halls L.
Hallssonar, en hún ólst upp í húsinu hjá
ömmu sinni og afa.
Amalía segir heimilismenn að vonum
hafa rokið upp til handa og fóta en eld-
urinn kom upp í gufubaðsherbergi í norður-
enda hússins. „Það logaði í húsinu og við
óttuðumst að allt myndi brenna. Við byrj-
uðum því að bera út allt sem við mögulega
gátum, málverk, bækur og fleira,“ segir
Amalía.
Slökkviliðið bar fljótt að garði, náði tök-
um á eldinum og tókst að bjarga húsinu.
Efri hæðin var þó illa farin að norðanverðu,
baðherbergi og annað herbergi eyðilögðust
til að mynda alveg. Þá urðu vatns-
skemmdir umtalsverðar á báðum hæðum.
Bruninn hafði þó ekki áhrif á búsetu í
húsinu enda náði eldurinn ekki út fyrir bað-
herbergin á efri hæðinni. „Við þurftum ekki
að flytja úr húsinu meðan gert var við
skemmdir sem urðu af vatni og reyk á báð-
um hæðum,“ segir Amalía. „Öllu var komið
í fyrra horf og heppnaðist það ágætlega.“
„Það stóðu logar upp úr húsinu“