Skólablaðið - 01.03.1987, Blaðsíða 10

ÍO SKÓLABLAÐIÐ
Sarah
Wachenheim
Viðtal: Kristinn Pétursson og
Melkorka Thekla ólafsdóttir
„Ég var búin að gleyma að það gæti orðið svona kalt
á íslandi,“ sagði Sarah, þegar hún kom inn á Hressó,
veðurbarin í andliti og hríðskjálfandi.
Hver er Sarah?
Fullu nafni heitir hún Saraii Wachenheim og er
skiptinemi hér á íslandi á vegum A.F.S. komin frá
smábæ í Kaliforníu, nálægt San Fransisco. Hún
stundar nú nám í náttúrufræðideild II í 5. bekk U M.H.
Sarah talar íslensku nokkuð vel, en notar oft ensku
til skýringar.
Hún pantaði sér strax te til að þíða talfærin og því
næst dembdum við á hana sþurningum.
Hvers vegna ísland, Sarah?
„Satt að segja sótti ég um Frakkland, því að mig lang-
aði að læra frönsku. Þá kom bréf frá A. F.S. að ég ætti að
fara til íslands. Ég sætti mig strax við það og fór strax
að hlakka til. Ég er fyrsti nemandinn frá mínu svæði í
Kaliforníu sem fer til íslands. Því var þetta allt mjög
spennandi! Enginn vissi neitt um landið og upplýs-
ingar um það voru ekki á hverju strái. Ég leitaði fyrir
mér í bókum, en þar var lítið að finna, helstu upplýs-
ingar mínar voru úr alfræðibók. Ég hélt ekki að íslend-
ingar væru Eskimóar sem byggju í snjóhúsum, en
bjóst þó við að hér væri kaldara. Ég kom hingað um
miðjan ágúst og hálfum mánuði síðar byrjaði ég í M.R.
Vegna þess, hve seint var sótt um skólann fyrir mig,
lenti ég í eðlisfræðideild 1. Ég kunni ekki stakt orð í mál-
inu, tímarnir voru mér gjörsamlega ofviða og ég gat
því lítið annað gert en reynt að halda mér vakandi.
Þegar ég loks var farin að skilja eitthvað og ná ein-
hverju, varð það mér ekki heldur að gagni, því að alltaf
var haldið áfram og ég náði aidrei samhenginu. Mér
finnst kennararnir haga kennslunni of mikið þannig að
þeir bara skrifa og skrifa, reikna og reikna, en gefa lítinn
gaum að því hvort nemendurnir skilja hvað er að
gerast. Reyndar skildi ég nokkuð í eðlisfræðinni, en
það var vegna þess að bókin var á ensku. Eftir tvo
mánuði fékk ég loks að skipta yfir í náttúrufræðideild II.
Þá fór allt að ganga betur. Ég kann mjög vel við bekk-
inn og námið gengur sæmilega en er erfitt. Ég sæki alla
tíma nema íslensku og ensku."
Frelsi og drykkja
Hver er meginmunurinn á náminu úti og hér?
„Vitanlega er mikill munur þar á, en skólarnir þar eru
ólíkir innbyrðis eins og hér og því erfitt að bera þá
saman. Aðalmunurinn er þó að úti er meira „stress" við
námið. Þar eru oftar próf og námið er reglulegra. Hér
læra margir bara undir prófin en lítið annars. Sam-
keppnin er líka meiri úti, svo að það verður meira
kappsmál að standa sig vel samanborið við hina.“
Hvað segirðu um féiagslífið hér og svo úti?
„Þegar ég kom hingað fyrst, fékk ég iiálfgert „sjokk",
því að heima var ég ekki vön eins miklu frjálsræði og
ungt fólk hér býr við. Nýju foreldrarnir sögðu við mig:
„Þú gerir bara hvað sem þú vilt.“ Heima var ég aftur á
móti vön að þurfa að segja hvert ég væri að fara. með
hverjum, hvenær ég kæmi heim o.s.frv. Þá þurfti ég oft-
ast að koma snemma heim, sjaldan seinna en tólf.
Eina undantekningin var þegar árshátíð skólans var
haldin, „prom“. Sú skemmtun fer þannig fram að fyrst
bjóða strákarnir stelpunum út að borða. Þá fara þau á
ballið þar sem allir eru gífurlega fínt klæddir, stelpurnar
í síðum kjólum og strákarnir oftast í „smóking“. Eftir
ballið mega flestir vera úti alla nóttina, til svona sex. Þá,
vegna þess hve það er sjaldgæft, er ekki um annað
talað en hve lengi þau voru úti. Það er aðalatriðið. En
hér er það bara: „Who cares?"
Það er líka meira gert fyrir unglingana hér. Hér eru
fleiri góðir skemmtistaðir. Vitanlega eru fleiri skemmti-
staðir úti, en við förum ekki á þá, því að það getur verið
hættulegt. Reyndar er erfitt að komast inn á skemmti-
staðina hér og því fer ég oftast í partý.
Eins og þið vitið, er miklu meira drukkið hér, og finnst
mér það stundum um of, þó að ég hafi gaman af því
sjálf. Úti erdrykkjan ekkijafnmikil, aðallega bundin við
bjórinn. Aldurstakmakið er 21 ár. En ef fólk drekkur
mikið, er það oftast í þess háttar klíkum. Þannig er það
í skólanum. Ein klíkan er í „dópi", önnur í íþróttum,
þriðja full af kúristum o.s.frv. Það er ekkert millistig.
Maður er í sérstakri klíku o.þ.a.l. er maður svona og
svona.“
Strákarnir skemmtilegir
Hvernig er daglegt líf þitt í Bandaríkjunum?
„Fjölskyldan mín býr í jaðri smábæjarins Lafayette,
nálægt San Fransisco. Ég á eina og hálfa systur. Við
eigum hesta, 5 ketti, hund, hænur og geit. Lafayette er
aðeins 24.000 manna bær, lítill og frekar leiðinlegur.
Ég var þar í skóla sem er í u.þ.b. 5 mínútna akstursleið