Morgunblaðið - 27.04.2010, Blaðsíða 20

20 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 2010
✝ Halldóra Daní-elsdóttir fæddist
í Súðavík 30. ágúst
1929. Hún andaðist á
Fjórðungssjúkrahús-
inu á Ísafirði að
morgni þriðjudags-
ins 20. apríl 2010.
Halldóra var dótt-
ir hjónanna Soffíu
M. Helgadóttur hús-
móður, f. 28. nóv-
ember 1910, d. 2.
janúar 1986, og
Daníels Rögnvalds-
sonar skipasmiðs f. 11. maí 1902,
d. 28. apríl 1974. Systkini Hall-
dóru eru Kristín R. Daníelsdóttir,
f. 1928, og Haukur Daníelsson, f.
1932, d. 2000.
Halldóra giftist Magnúsi Jóns-
syni árið 1951, þau slitu sam-
vistum. Börn þeirra eru 1) Soffía
Helga Magnúsdóttir, f. 23. júní
1951, eiginmaður hennar er Sig-
urður Mar Stefánsson, börn
þeirra eru a) Stefán Eysteinn, eig-
inkona hans María Lovísa Árna-
dóttir, börn þeirra Tara Guðrún
og Sigurður Leó. b) Magnús
Helgi. c) Linda Pálína, eig-
inmaður hennar Ævar Smári Jó-
hannsson, börn þeirra Andri
Fannar og Soffía Huld. d) Krist-
inn Örn, sambýliskona hans er
Tinna Guðjónsdóttir, á hún eina
Alfreðsdóttir, sonur þeirra er Al-
freð Snær, börn Valdimars frá
fyrra sambandi eru Hilmar Örn
og Hafdís Líf. Fyrir átti Hanna
eina dóttur.
Hinn 25. september 1976 giftist
Halldóra Stíg Stígssyni frá Horni,
f. 28. apríl 1930. Foreldrar Stígs
voru Jóna E. Jóhannesdóttir og
Stígur V. Haraldsson frá Horni,
bæði látin.
Halldóra ólst upp á Ísafirði
fram til tvítugs er hún flutti til
Reykjavíkur. Hún lauk hús-
mæðraskólaprófi árið 1949 frá
Húsmæðraskólanum Ósk á Ísa-
firði. Í Reykjavík var hún mestan
tímann heimavinnandi, en starfaði
um tíma í bakaríi og á sauma-
stofu. Árið 1974 flutti Halldóra
aftur til Ísafjarðar þar sem hún
kynntist eftirlifandi eiginmanni
sínum. Halldóra vann hin ýmsu
störf, bæði við fiskvinnslu, hót-
elstörf og saumamennsku. Hún
hafði alla tíð mikla unun af
handavinnu og liggja eftir hana
ótal meistaraverk. Halldóra og
Stígur hafa búið á Hlíðarvegi 32
allan sinn búskap og hefur heimili
þeirra verið athvarf allra afkom-
enda þeirra í gegnum tíðina.
Einnig hafa þau átt sinn sælureit
að Horni í Hornvík á æskuslóðum
Stígs. Þar hefur stórfjölskyldan
átt sínar bestu stundir í gegnum
árin.
Útför Halldóru fer fram frá Ísa-
fjarðarkirkju í dag, 27. apríl 2010,
og hefst athöfnin kl. 14.
dóttur. 2) Gunn-
fríður Magn-
úsdóttir, f. 25. sept-
ember 1959,
eiginmaður hennar
er Sophus Magn-
ússon, sonur þeirra
er Stígur Berg,
kærasta hans er
Sara Heiðrún Faw-
cett. Dætur Gunn-
fríðar frá fyrra
hjónabandi a) Hall-
dóra Patricia, eig-
inmaður hennar er
Stefán Már Karlsson, sonur þeirra
Óðinn Ari. b) María Berglind,
sambýlismaður hennar er Jón
Halldór Pálmason, synir þeirra
Jakob Jón og Emil Ágúst, sonur
Maríu frá fyrra sambandi, Daníel
Stefán. Fyrir átti Sophus 4 börn.
3) Sigríður Rósa Magnúsdóttir, f.
26. desember 1961, eiginmaður
hennar er Richard Hansen, börn
þeirra eru a) Anita. b) Símon Þór.
Fyrir átti Richard eina dóttur.
Fóstursonur Halldóru og Magn-
úsar er Örn Guðmundsson, f. 27.
júlí 1952, eiginkona hans er Haf-
dís Valdimarsdóttir, synir þeirra
eru a) Sigurður Örn, sambýlis-
kona hans er Guðný Hrund Þórð-
ardóttir, dætur þeirra Sandra Ósk
og Emilía Ósk. b) Valdimar, sam-
býliskona hans er Hanna María
Í dag kveðjum við okkar ástkæru
móður, klettinn í lífi okkar. Hún
sýndi ótrúlegan kraft og æðruleysi í
sínum veikindum. Með lífsvilja og
þrautseigju tókst henni að rífa sig
uppúr miklum veikindum haustið
2007, nokkuð sem enginn átti von á.
Þessi viðbótartími sem við fengum
saman var okkur ómetanlegur.
Þegar við ólumst upp var
mamma heimavinnandi, þannig nut-
um við þeirra forréttinda að koma
heim í mömmufaðm eftir skóla.
Alltaf sá hún til þess að við værum
vel til fara og ekki svangar, því hún
var bakarameistari, listakokkur og
saumakona. Þegar hún var ung
hafði hún ekki mikla möguleika á
því að mennta sig, en hún var sjálf-
lærður fatahönnuður. Þær eru ófá-
ar flíkurnar sem hún hefur saumað
á okkur systurnar því mamma
fylgdist vel með tískunni og vissi
hvað við vildum.
Það var einkennandi fyrir
mömmu að hún setti alltaf aðra en
sjálfa sig í forgang og vildi aldrei
láta hafa fyrir sér, umhyggja henn-
ar var takmarkalaus. Heimili
mömmu hefur alltaf verið athvarf
ástvina hennar, þar hafa allir verið
velkomnir og enginn farið þaðan
svangur.
Mamma var alltaf einu skrefi á
undan okkur þegar kom að því að
skipuleggja viðburði eða ferðalög.
Þá var hún oftast búin að baka eða
sauma áður en við náðum að hugsa
um það sem vantaði. Hvort sem um
var að ræða brúðkaup, fermingar
eða aðra stórviðburði í fjölskyld-
unni, þá átti hún alltaf stóran þátt í
því að allt gengi upp.
Þegar kom að okkar árlegu ferð í
Hornvík var hún búin að fylla
frystikistuna af kaffimeðlæti fyrir
ferðina. Það breyttist ekki þrátt
fyrir það að hún kæmist ekki með
okkur núna síðustu árin. En þá sá
hún til þess að þegar við komum
heim úr kaldri sjóferðinni beið okk-
ar heit mömmumáltíð til að ná úr
okkur hrollinum.
Þrátt fyrir erfið veikindi undan-
farin ár, kvartaði mamma aldrei.
Hún gerði lítið úr veikindum sínum,
vildi aldrei láta hafa fyrir sér og
gerði að gamni sínu fram á síðustu
stund. Baráttuviljinn var ótrúlegur,
daginn fyrir andlát sitt sagði hún
„maður á aldrei að gefast upp“.
Guð sá að þú varst þreyttur
og þrótt var ekki að fá,
því setti hann þig í faðm sér
og sagði: „Dvel mér hjá“.
Harmþrungin við horfðum
þig hverfa á annan stað,
hve heitt sem við þér unnum
ei hindrað gátum það.
Hjarta, úr gulli hannað,
hætt var nú að slá
og vinnulúnar hendur
verki horfnar frá.
Guð sundur hjörtu kremur
því sanna okkur vill hann
til sín hann aðeins nemur
sinn allra besta mann.
(Á. Kr. Þorsteinsson)
Elsku mamma okkar, þín verður
sárt saknað og það verður tómlegt
hér án þín. Takk fyrir þína tak-
markalausu móðurást. Við skulum
passa Stíg fyrir þig.
Þínar dætur,
Soffía, Gunnfríður og
Sigríður Rósa.
Elsku mamma mín.
Þegar ég sest niður til að skrifa
um þig, er mér efst í huga þakklæti
til þín. Þú tókst mig að þér tæplega
fjögurra ára gamlan og gekkst mér
í móðurstað. Þær eru ótal sögurnar
sem þú hefur sagt af mér litlum og
maður dáist af allri þolinmæði þinni
með þessum litla fjörkálfi þínum.
Man ég hvað þú bjóst til góðan mat
og bakaðir góðar kökur.
Þú hugsaðir alltaf svo vel um
hópinn þinn og öllum leið svo vel
hjá þér. Svo gerðist það að árið
2007 veiktist þú af þeim sjúkdómi
sem sigraði þig á endanum, þér var
vart hugað líf og vildir þú fara heim
til Ísafjarðar. Farið var með þig í
sjúkraflugi nokkrum dögum fyrir
jól, þú hefur alltaf verið baráttu-
kona, mamma mín, enda sýndi það
sig, að við fengum góðan tíma með
þér sem hefur verið okkur dýrmæt-
ur, rúm tvö ár.
Þegar þú varðst áttræð í ágúst í
fyrra komum við öll saman og fögn-
uðum með þér, þetta eru minningar
sem fjölskyldan mun varðveita.
Mikið er ég feginn að hafa komið
vestur um daginn og hitt þig á
sjúkrahúsinu og náð að kveðja þig.
Elsku mamma, takk fyrir alla þá
ást og umhyggju, og þann ómet-
anlega tíma sem ég fékk með þér.
Þinn sonur,
Örn (Össi).
Kæra Dóra. Það er með sorg og
söknuði sem ég skrifa þessar línur,
vitandi það að þær berast þér ekki
á þessu blaði. Mig langar að þakka
þér fyrir allar þær góðu stundir
sem við höfum átt saman síðan ég
kynntist þér fyrir nær 29 árum, eða
um það leyti sem við Sigga kynnt-
umst. Þú varst einstök kona og sér-
staklega ljúf og góð tengdamóðir.
Þú hefur frá upphafi verið stór
þáttur í lífi okkar og alltaf verið til
staðar og tekið vel á móti okkur
þegar við höfum komið til Ísafjarð-
ar, því er það svo óraunverulegt að
þú skulir ekki vera hér lengur. En
við eigum öll margar hlýjar og
fagrar minningar um þig kæra
Dóra sem við munum varðveita í
huga okkar um ókomna tíð. Þú
hafðir ríka þjónustulund og sást
alltaf til þess að engan skorti neitt.
Þér var sérstaklega annt um að all-
ir hefðu nóg að bíta og brenna og
helst vildir þú gera alla hluti sjálf,
við áttum bara að slaka á og láta
fara vel um okkur. Ég minnist allra
góðu stundanna sem við höfum átt
með þér og Stíg bæði á Ísafirði og
eins í sælureitnum okkar á Horni,
það er ómetanlegur tími. Það hefur
líka alltaf verið ánægjulegt að fá
ykkur Stíg í heimsókn til okkar og
sérstaklega ánægjulegt þegar þið
fenguð tækifæri til að heimsækja
okkur í Danmörku, þegar við
bjuggum þar. Anitu og Símoni Þór
hefur líka alltaf liðið vel hjá þér
(Dóru ömmu sinni) og verið aðnjót-
andi þess hlýleika, ástúðar og ríku
þjónustulundar sem einkenndi þig
alla tíð. Þú varst með sanni hin ís-
lenska kona sem gefur allt sem hún
á, eins og segir í kvæðinu. Ég kveð
þig með miklum söknuði og þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gefið
okkur. Hvíl í friði kæra tengda-
mamma.
Þinn tengdasonur,
Richard (Rikki).
Elsku Dóra
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín tengdadóttir,
Hafdís.
Elsku amma mín!
Þegar mér varð ljóst að hverju
stefndi settist ég niður við píanóið
og samdi til þín lag og texta.
Mig langar að láta textann fylgja
hér með en lagið heitir „Kveðju-
stund“.
Að kveðjustund nú komið er
nú leiðarlok, því fer sem fer.
Hvíldina færð og sofnar rótt
englarnir birtast og þú ert sótt.
Án þín lífið virðist svo tómlegt
með þér lífið svo yndislegt.
Ég hugsa um okkar hinsta fund,
nú komið er að kveðjustund.
Þú mér svo dýrmæt alltaf ert
hrædd er ég nú get ekkert gert.
Mig vantar styrk, von og trú
til þess að geta kvatt þig nú.
Minningar ylja þú enn ert hér
ég finn þig hér í hjarta mér.
Guð veit mér styrk, von og trú
til þess að geta kvatt þig nú.
Ég kveð þig með söknuði, elsku
amma mín. Þín verður sárt saknað
því þú varst öllum svo yndisleg og
góð.
Gott dæmi þess er hversu mikið
börnin mín voru tengd þér og þótti
vænt um þig þrátt fyrir að hafa
ekki hitt þig á hverjum degi sökum
fjarlægðar.
Hvíl í friði.
Þín
Linda.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Halldóra Patricia og María
Berglind Kristófersdætur.
Elsku amma mín.
Mig langar að tileinka þér þetta
ljóð því ég mun ávallt hugsa til þín,
þú varst mér svo kær.
Nú þú farin ert
get ekkert við því gert
er ég hugsa til þín
mynd þín kemur til mín.
Á Ísafirði var nú gaman
við góðar stundir áttum saman
sem á enda eru hér
ég geymi þær í hjarta mér.
(Magnús Helgi Sigurðsson.)
Takk fyrir allt.
Guð geymi þig.
Þinn
Magnús.
Elsku amma okkar. Það er svo
sárt að hugsa til þess að þú sért
farin frá okkur. Að maður eigi ekki
eftir að fá ömmuknús aftur þegar
maður kemur vestur. Alltaf vissum
við að þessi dagur ætti eftir að
koma en það er sama hversu mikið
maður hélt maður gæti undirbúið
sig, þá er þetta mikið áfall fyrir
okkur. Það var alltaf svo yndislegt
að koma í heimsókn til þín og afa,
alltaf vilduð þið allt fyrir okkur
gera. Það að hafa fengið að fagna
áttræðisafmælinu þínu síðastliðið
sumar var eitthvað sem við höfðum
engan veginn búist við að ná, en já-
kvæðnin og þessi mikli lífsvilji sem
þú bjóst yfir gerði það mögulegt að
þú skyldir ná svona langt þrátt fyr-
ir mikil langvarandi veikindi.
Þú leist alltaf bara á björtu hlið-
arnar í lífinu og aldrei heyrði mað-
ur þig kvarta undan neinu þótt
maður þættist vita hvernig þér leið
innst inni, eflaust gerðirðu það til
að vernda okkur og komast þannig
hjá því að valda okkur áhyggjum.
Við trúum því að núna sértu orðin
að fallegasta englinum, þú svífir
um svo ung og frjáls á vængjum
tveim, komin með þitt síða og fal-
lega liðaða hár og horfir brosandi
niður til okkar og munt vaka yfir
okkur það sem eftir er. Við erum
ævinlega þakklát fyrir að hafa átt
svona yndislega ömmu eins og þig,
þú munt ávallt eiga heima í hjört-
um okkar. Við elskum þig og sökn-
um þín.
Nú farin ertu úr þessum heimi
í himnaríki guð þig geymi.
Minningin hún vekur tár,
minningin um liðin ár.
Þú vildir alltaf aðra gleðja,
og er mér sárt að ná ekki að kveðja.
Ég mun ávallt sakna þín,
elskulega amma mín.
(Símon Þór)
Elsku besti afi okkar, megi guð
gefa þér allan þann styrk sem þú
þarft til að komast í gegnum þessa
sorg. Við verðum alltaf til staðar
fyrir þig, þú ert án efa það besta
sem amma hefði nokkurn tímann
getað eignast. Við elskum þig.
Anita og Símon Þór.
Elsku besta Dóra amma mín.
Ég skrifa þér með miklum sökn-
uði í hjarta og tár í augum. Þú
hafðir að geyma allt það sem virki-
lega góð manneskja þarf að hafa.
Ég gleymi aldrei þeim stundum
sem ég eyddi hjá þér og afa á Hlíð-
arveginum á Ísafirði. Þú dekraðir
ávallt svo mikið við mig að þegar ég
kom aftur heim til Hafnarfjarðar
hafði ég yfirleitt bætt á mig nokkr-
um kílóum. Mömmu fannst það í
góðu lagi því í þá daga var maður
svo grannur. Alltaf áttuð þið afi
jarðarberja- og/eða eplagraut og
rjóma með. Þetta var eitthvað sem
ég fékk yfirleitt bara hjá ykkur í þá
daga og hef ég hugsað til ykkar í
hvert skipti sem ég sé fernu með
graut í.
Þú varst alltaf svo dugleg í hönd-
unum og sniðug í að búa til gjafir.
Það var alltaf mjög gaman að fá
gjafir frá ykkur því þú settir á þær
þinn svip og gerðir þær persónu-
legar og hefur mér í gegnum tíðina
þótt virkilega vænt um það sem þú
bjóst til.
Þú hugsaðir mikið til mín þegar
ég var veikur og baðst mikið fyrir
mér og spurðir mömmu reglulega
hvernig ég hefði það. Ég er svo
þakklátur fyrir það og mun aldrei
gleyma því hversu mikið þú elsk-
aðir mig og aðra í kringum þig.
Ég var alltaf velkominn í heim-
sókn og ekki vantaði nú matinn og
kræsingarnar. Þú stjanaðir svo
mikið við mig að ég fór hálfpartinn
hjá mér, á því varð engin breyting
sumarið 2008 þegar ég kom og
heimsótti ykkur afa.
Ég hef kviðið deginum sem þú
kveddir okkur mjög mikið, sérstak-
lega eftir að þú greindist með
ólæknandi krabbamein. Ég hélt í
vonina að þú mundir ná þér, þar
sem þú varst nú einu sinni krafta-
verkakonan, þó að ég vissi að það
væri mjög ólíklegt. Ég fór oft til
þín á spítalann í Reykjavík þegar
þú fékkst lífhimnubólguna eftir
skurðaðgerðina sem gerð var til
þess að reyna að uppræta krabba-
meinið. Ég stóð hjá þér, kyssti þig
og knúsaði og endurtók aftur og
aftur hversu mikið ég elskaði þig
því ég vildi vera viss um að þú
mundir vita það þegar þú færir.
Þér, kraftaverkakonunni, tókst
með ótrúlegum hætti að jafna þig
og lifa lengur okkur öllum til mik-
illar hamingju. Ég vona að þú vitir
hversu stórt og gott hlutverk þú
hefur haft í lífi mínu og gert mig að
betri manni.
Ég hef allt mitt líf öfundað
frændsystkini mín sem búa á Ísa-
firði af því að hafa notið þeirra for-
réttinda að geta labbað heim til
ykkar afa eftir skóla og fengið
knús, spjallað og ýmist stjanað við
ykkur eða þið við þau.
Ég vona að þér líði betur í dag,
elsku amma mín, því þú átt það svo
virkilega skilið. Ég vildi að ég hefði
þig hjá mér svo ég gæti knúsað þig
í hinsta sinn.
Ég elska þig af öllu mínu hjarta
og mun ávallt gera. Þú munt ávallt
eiga stóran hlut í hjarta mínu.
Þinn elskandi dóttursonur,
Kristinn Örn Sigurðsson.
Halldóra Daníelsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Hall-
dóru Daníelsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.