Morgunblaðið - 24.06.2010, Side 26

26 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 2010
✝ Sigurgeir Sig-urdórsson fæddist
í Götu í Hrunamanna-
hreppi 18. desember
1915. Hann lést 19.
júní síðastliðinn.
Hann var sonur Þur-
íðar Gísladóttur, frá
Arakoti á Skeiðum, f.
9. nóv. 1883, d. 17.
okt. 1958, og Sig-
urdórs Stefánssonar
bónda í Götu, f. 11.
feb. 1891, d. 22. júlí
1970. Systkini Sig-
urgeirs samfeðra eru:
1) Stefán, f. 26. apríl 1920, 2) Guð-
mundur, f. 5. sept. 1921, d. 10. des.
2004, 3) Guðfinna, f. 5. sept 1921, d.
31. des. 2003, 4) Ágústa, f. 23. ágúst
1923, og 5) Sigurður, f. 1. júlí 1933.
Sigurgeir kvæntist Kristínu Guð-
björnsdóttur 28. des. 1963, f. 28.
mars 1929, dóttur Guðbjörns Odds-
sonar bónda á Rauðsgili, f. 8. okt.
1880, d. 28. apríl 1959, og Stein-
unnar Þorsteinsdóttur, f. 25. júní
1887, d. 7. feb. 1973. Börn Sig-
urgeirs og Kristínar eru: 1) Sigrún,
f. 6. nóv. 1953, gift Jóni G. Sigurðs-
syni. Synir þeirra eru a) Sigurgeir,
f. 19. apríl 1983, b) Gunnar Steinn,
f. 4. maí 1987, í sambúð með El-
ísabetu Gunnarsdóttur og eiga þau
dótturina Ölbu Mist, f. 2009. Frá
fyrra sambandi á Sigrún c) Öldu
Kristínu Sigurðardóttur, f. 5. apríl
er Victor Már Sveinsson, f. 2001, b)
Júlía Kristín Kristinsson, f. 19. des.
1999. 6) Kristín, f. 12. júlí 1960, í
sambúð með Sigfúsi A. Gunn-
arssyni, dóttir þeirra er a) Karen, f.
2. ágúst 1990, frá fyrra hjónabandi
á Kristín b) Írisi Lindu Árnadóttur,
f. 28. maí 1982, í sambúð með Júl-
íusi Samúelssyni. 7) Kristinn, f. 26.
mars 1962, kvæntur Sigfríði R.
Bragadóttur, synir þeirra eru a)
Róbert Logi, f. 17. nóv. 1995, b)
Daníel Orri, f. 1. okt. 2002. Frá
fyrra hjónabandi á Kristinn c)
Hauk Sigurjón, f. 20. jan.1988, og d)
Tinnu Björk, f. 19. jan. 1990, unn-
usti hennar er Anton Kolbeinsson.
8) Guðmundur, f. 30. apríl 1963.
Sigurgeir ólst upp í Árnessýslu
fram yfir fermingu, en þá fluttist
hann til Reykjavíkur með móður
sinni. Sextán ára fór hann í vinnu á
reiðhjólaverkstæði við að setja
saman reiðhjól, sem keypt voru
ósamsett frá útlöndum. Síðar gerði
hann út nokkra leigubíla. Hann tók
einkaflugmannspróf og stofnaði
flugfélagið Vængi, ásamt tveimur
félögum sínum, Sigga flug og Kalla.
Þeir voru með útsýnisflug yfir
Reykjavík og nágrenni. Upp úr
miðri síðustu öld hóf Sigurgeir að
stunda sjómennsku og útgerð.
Hann gerði út þrjá báta í nokkra
áratugi og rak fiskvinnslustöðina
Dísaver við Gelgjutanga í Reykja-
vík. Hann byggði íbúðarhúsið að
Hrísateigi 14 árið 1943 og bjó þar
til æviloka.
Útför Sigurgeirs fer fram frá
Laugarneskirkju í dag, 24. júní
2010, og hefst athöfnin kl. 13.
1974, sem er gift
Arnari Unnarssyni,
dóttir þeirra er Ísa-
bella Lív f. 2004. Frá
fyrra sambandi á
Alda dótturina Elmu
Rebekku Högnadótt-
ur, f. 1997. 2) Sólveig,
f. 20. nóv. 1954, gift
Helga Þ. Jónssyni.
Börn þeirra eru a)
Ágústa, f. 22. des.
1984, b) Sæmundur
Þór, f. 6. okt. 1986.
Frá fyrra hjónabandi
á Sólveig c) Sæmund
Einar Þórarinsson, f. 11. jan. 1971,
d. 21. maí 1983, og d) Brynju
Berndsen Bjarkadóttur, f. 26. nóv.
1972, í sambúð með Kristni Sæ-
valdssyni, dóttir þeirra er Tinna
Kristín, f. 2007. Frá fyrra sambandi
á Brynja soninn Dag Leó Hjart-
arson, f. 1998. 3) Þuríður Erla, f. 16.
feb.1956, gift Ágústi Eiríkssyni,
sonur þeirra er a) Hjalti Geir, f. 25.
jan. 1993. Frá fyrra hjónabandi á
Erla b) Hákon Steinsson, f. 18. maí
1982, í sambúð með Klöru Sveins-
dóttur. 4) Ingunn, f. 25. des.1957,
dóttir hennar er Sonja Björk
Blomsterberg, f. 11. apríl 1973, í
sambúð með Jóni Péturssyni. Dóttir
Sonju er Ingunn Rut Blomsterberg,
f. 1992. 5) Svanhvít, f. 15. júlí 1959,
dætur hennar eru a) Rósalind Han-
sen, f. 12. maí 1978, sonur hennar
Þá ertu farinn, pabbi minn, hefur
kvatt þetta jarðlíf sem þér var svo
annt um. Þú hefðir eflaust viljað ná
að verða 100 ára, svo elskur varstu
að lífinu. Ég mun sakna þín. Þú
varst alltaf svo hress og kátur,
bjartsýnn og jákvæður. Og aldrei
langt í hláturinn hjá þér. Þú söngst
mikið. Enda í karlakór á yngri ár-
um. Þú elskaðir óperur og klassíska
tónlist.
Ég man frá bernsku minni tjald-
ferðirnar sem við systkinin, þú og
mamma fórum í. Það var oft glatt á
hjalla í þessum ferðum. Ég kynntist
sveitasælunni og spennandi ferða-
lögum þar sem við krakkarnir lék-
um okkur í náttúrunni og höfðum
það gott. Við fórum oft í heimsóknir
á sveitabæi sem tengdust vinum og
fjölskyldu. Á Rauðsgili í Borgarfirði
og að Húsafelli. Einnig á Baugs-
staði í Flóanum og í Götu í Hruna-
mannahreppi og fleiri bæi.
Þú dásamaðir sjóinn og náttúr-
una og fræddir okkur um landið,
nöfnin á fuglunum og fjöllunum. Þú
varst mikill náttúruunnandi og
kunnir best við þig í sveitinni, enda
alinn upp í sveit.
Vinnusamur varstu og áorkaðir
einnig ótrúlega miklu á þinni löngu
starfsævi. Þú áttir stóra fjölskyldu,
en lést samt draumana rætast.
Fyrst og fremst varstu sjálfstæður
og vildir vinna sjálfstætt. Fórst
fljótt að vinna fyrir þér. Á reið-
hjólaverkstæðinu Erninum á ung-
lingsárum. Í vegavinnu á hestvagni
í Flóanum og við mjólkurflutninga.
Gerðir síðan út 7 leigubíla og varst
með fólk í vinnu 26 ára gamall.
Byggðir húsið á Hrísateig. Tókst
einkaflugmannspróf 32 ára. Stofn-
aðir flugfélagið Vængi með þremur
vinum þínum og voruð þið með far-
þegaflug til Akraness og útsýnis-
flug yfir Reykjavík.
Flugskýlið hjá Vængjum brann
og var ekki tryggt. Þá tókstu
pungapróf á 30 tonna bát og byrj-
aðir í útgerð. Gerðir út 3 báta, Ás-
dísi, Sædísi og Aldísi. Ég man þeg-
ar ég var lítil stúlka og fékk að
sigla með út á sundin blá í stuttan
bátstúr. Síðan fengum við systkinin
stundum að vera með út á bryggju
á Granda. Jafnframt þessu varstu
með fiskverkun á Gelgjutanganum
þar sem þú áttir fiskvinnsluna
Dísaver. Þar var verkun fyrir
ferskan fisk, harðfisk og saltfisk.
Með útflutning á harðfiski til Níg-
eríu og saltfiski til Portúgal. Ég á
margar góðar minningar frá
bernsku minni þegar ég vann þar í
harðfiskverkuninni ásamt systkin-
unum. Á tímabili sigldirðu einnig
með fólk í ferðir út í Viðey á bátn-
um Ásdísi.
Eftir að þú hættir í útgerðinni
leigðir þú út húsnæðið sem lag-
erhúsnæði. Skemman brann þegar
þú varst kominn á sjötugsaldurinn.
Það var visst áfall fyrir þig að
missa skemmuna og lifibrauðið. En
þá tókstu þig til og byggðir yfir
tveggja hæða einbýlishúsið í Laug-
arnesinu. Þú hafðir gaman af að
smíða. Í ellinni varstu alltaf að
dytta að húsinu, breyta og bæta.
Göngu- og fjallaferðirnar urðu
einnig margar á þínum efri árum.
Þú og mamma voruð mjög gest-
risin og margar veislurnar sem
haldnar voru í Hrísalundi eins og
þú kallaðir húsið þitt. Þar voru tíð-
ar heimsóknir og alltaf opið hús
fyrir skyldmennin, vini og aðra fjöl-
skyldumeðlimi.
Takk fyrir allar góðu stundirnar,
pabbi minn. Hvíldu í friði.
Þín
Svanhvít.
Hann afi var mér alltaf svo kær.
Hann átti sér langa og viðburða-
mikla ævi en ég kynntist honum
ekkert að ráði fyrr en síðustu ár
ævi hans. Um nírætt byrjaði hann
að sýna meira skapandi hlið á sér
og hóf að byggja úti í garði skýli
fyrir vindinum. Hann kallaði þetta
skýli „músaholur“. Líkt og hyggin
mús á sér margar holur, átti hann
afi sér sínar. Opin liggja bæði aust-
an- og vestanmegin, eftir því hvern-
ig vindurinn blæs. „Það er alltaf
skjól hjá músunum þegar þær fara
inn.“ Um leið og vindurinn breytti
sér, færði hann sig í aðra holu til
þess að geta notið sólarinnar. Ef
holan gaf ekki nægilegt skjól, þá
var hann neyddur til þess að bæta
við skjólvegg. Þannig hélt þetta líf-
ræna sól- og vindúr að vaxa eftir
því sem árin liðu.
„Maður fær stundum hugmyndir
og það fer eftir því hvernig vind-
urinn blæs. Vindurinn stjórnar
mér, en ég get ekki stjórnað vind-
inum.“
Á Hrísalundi, í holu hlýrri
lofar hann vindinum að leiða
hugann.
Í sæludraumi umlukinn örmum sólar
hann situr og nýtur sín.
– Þetta er afi minn.
Sæmundur Þór Helgason.
Hann afi minn var hraustur mað-
ur sem naut hverrar stundar, enda
hafði hann gaman af lífinu. Hann
sagði oft við mig þegar hann var
kominn á tíræðisaldur: „Mikið er
gaman að lifa núna“, hann ætlaði að
verða 100 ára, en því miður náði lík-
ami hans ekki þeim aldri. Hann
hafði gaman af fallegum söngvum
og vísum, hann var alltaf að fara
með einhverjar vísur fyrir mann
eða syngjandi eða flautandi einhver
lög þegar ég kom í heimsókn á
Hrísó. Hann lét sér ekki leiðast á
daginn, hann var alltaf að dunda
sér við eitthvað, inni í bílskúr að
gera við rauða rúbbann sinn eða úti
í garði í sólskininu að smíða eða
mála. Einnig var hann mikill safn-
ari, hann safnaði öllu mögulegu, ég
man svo vel eftir gömlu Smjörva-
dósunum sem hann geymdi skrúf-
urnar og naglana sína í á verkstæð-
inu sínu á háaloftinu. Þegar ég var
lítil vorum við barnabörnin oft að
stelast þarna inn og skoða verkfær-
in hans. Okkur þótti svo gaman að
fylgjast með því sem hann var að
bralla. Hann var mikið náttúrubarn
og útivistarmaður og gekk hann um
fjöll og firnindi og var Úlfarsfellið í
miklu uppáhaldi hjá honum. Eitt
sinn gekk ég með honum upp með
gilinu á Rauðsgili þar sem hann
sagði mér stoltur frá skóginum sem
hann var að rækta þar í bröttum
gilsbökkunum. Síðast er við hitt-
umst var mér svo kalt á höndunum,
hann afi vildi ólmur hlýja mér og
hélt fast um hendur mínar og söng
fyrir mig. Hann vildi svo fara að
dansa, en það varð að nægja honum
að sveifla höndunum þar sem hann
lá í rúminu. Alltaf jafn hress og
kátur. Hann afi var alveg einstakur
maður, mér þótti alltaf mjög vænt
um hann og þegar ég minnist hans,
þá sé ég hann brosandi, fullan af
lífsgleði og heyri hans einstaka
hlátur.
Blessuð sé minning þín, elsku afi
minn.
Ágústa.
Elsku afi, ekki er hægt að segja
annað en að þú hafir kunnað að
njóta lífsins og fengið langan tíma
til þess afi minn. Þú ætlaðir nú allt-
af að verða 100 ára en 94 ár er líka
góður tími.
Ætli mínar fyrstu minningar um
þig séu ekki þegar við Sonja feng-
um að dröslast með þér í Laug-
ardalslaugina, það er að segja ef við
náðum að vakna nógu snemma. Það
tókst nú oft þar sem þú byrjaðir að
syngja hástöfum um leið og þú
vaknaðir. Við frænkurnar vorum
svo mættar skömmu síðar í morg-
unsund með þér og þú varst greini-
lega aðal-kallinn á svæðinu. Þekktir
nánast alla, sólbrúnn og flottur,
stakkst þér út í laugina og kafaðir
næstum alveg yfir 50 m laugina.
Við Sonja stóðum á sundlaugar-
bakkanum og horfðum á eftir þér
með galopinn munninn af undrun
og biðum í örvæntingu eftir því að
þú kæmir uppúr með höfuðið.
Framvegis varð þetta fastur liður
hjá okkur frænkum og við mældum
alltaf hvað þú komst langt í hvert
skipti.
Það var líka svo gaman þegar við
barnabörnin fórum með þér og
ömmu á „Rúbbanum“ í Borgar-
fjörðinn og þá var auðvitað sungið
alla leiðina, allavega eftir að út-
varpið datt út. Eitthvað varð að
gera til að stytta sér stundir á leið-
inni þar sem það tók þá um það bil
fimm klukkustundir að keyra að
Rauðsgili með reglulegum kaffi-
stoppum og landslagsins notið. Þú
þekktir hvern krók og kima, hæðir
og hóla með nafni á leiðinni og að
ég held um allt landið líka.
Ég fór líka í margar útilegur með
ykkur þegar ég var lítil og það var
alltaf svo gaman. Amma var með
Cocoa Puffs fyrir okkur krakkana
og svo eldaði hún heimilismat á
prímus án þess að það hefði nokkur
áhrif á gæðin. Þá varstu nú ánægð-
ur með hana Stínu þína, hún hugs-
aði alltaf vel um þig hvar sem þið
voruð. Ykkur fannst nú heldur ekk-
ert stórvægilegt að bæta við nokkr-
um krökkum við til að hafa ofan af
fyrir í ferðalögunum, enda með
margra ára reynslu í því.
Ég kynntist þér svo enn betur
þegar ég skrifaði félagsfræðiritgerð
í framhaldsskóla sem fjallaði um
afa minn og ömmu í iðnbyltingunni.
Þá komst ég að því að þú hafðir
starfað sem reiðhjólaviðgerðamað-
ur, leigubílstjóri, flugmaður, verið
eigandi í flugfélagi og svo útgerð-
armaður til margra ára. Þarna sá
ég þig í alveg nýju ljósi og þú mátt
nú aldeilis vera sáttur við þennan
glæsta starfsferil.
Tónlist og söngur hljómuðu æv-
inlega um húsið þegar þú varst
heima og undir það síðasta var Út-
varp Latibær ofarlega á vinsælda-
listann, yngstu kynslóðinni til mik-
illar ánægju. Ég man líka þegar
Ísabella mín var tveggja ára þá leit-
aði hún þig uppi af því að henni
fannst svo rosalega gaman að
syngja með þér gömlu góðu barna-
lögin sem hún hafði lært í leikskól-
anum.
Og ekki má nú gleyma því hversu
gaman það var að fylgjast með því
hversu vel þú skemmtir þér í brúð-
kaupsveislunni okkar Arnars fyrir
fjórum árum. Það var svo gaman
hjá þér að þú neitaðir að fara heim
um leið og amma. Svo dansaðirðu
frameftir kvöldi og sagðir þetta
vera veislu aldarinnar. Sem hún var
líklega, í það minnsta hjá þér á
þessari öld.
Takk fyrir að hafa verið afi minn.
Alda Kristín Sigurðardóttir.
Meira: mbl.is/minningar
Sigurgeir Sigurdórsson
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför elskulegs eiginmanns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
BJÖRNS NIELSEN,
Þverárseli 6,
Reykjavík.
Þórdís Andrésdóttir,
Hildur Nielsen, Sigurður Sigurjónsson,
Andrés Nielsen, Ásta Guðrún Jóhannsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför elskulegrar eiginkonu minnar,
móður, tengdamóður og ömmu,
INGIBJARGAR JÓHANNESDÓTTUR,
Hlaðhamri.
Kjartan Ólafsson,
Jóhannes Kjartansson, Sveinbjörg Guðmundsdóttir,
Jón Kjartansson, Gyða Eyjólfsdóttir,
Sigurður Kjartansson, Olivia Weaving
og barnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför,
GUÐRÚNAR ÖNNU GUNNARSSON,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
Bjarni Gunnar Sveinsson, Júlía Leví,
Magnús Þorsteinsson, Kristín Sigurðardóttir,
Sigurður Þorsteinsson, Aldís Gunnarsdóttir,
Herdís Þorsteinsdóttir, Finnur Kristinsson,
Anna Hedvig Þorsteinsdóttir, Gunnar Svavarsson,
Ásmundur Sigvaldason,
barnabörn og barnabarnabörn.