Morgunblaðið - 26.06.2010, Blaðsíða 30

30 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. JÚNÍ 2010
✝ GuðbrandurSveinsson fæddist
í Borgarholti í Mikla-
holtshreppi 28. maí
1920. Hann lést á
Dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu Lundi
á Hellu 15. júní 2010.
Foreldrar hans
voru Pálína Svanhvít
Guðbrandsdóttir, f.
14 september 1893 í
Ólafsvík, d.22. apríl
1950 og Sveinn Þórð-
arson, f. 25. ágúst
1893 í Álftártungu í
Mýrasýslu, d. 27. desember 1979.
Systkini Guðbrands eru: Ágústína,
f. 1919, búsett í Reykjavík, Anna
Sesselja, f. 1923, búsett í Reykjavík,
Þórður, f. 1927, búsettur í Kópa-
vogi, og Guðbjörg Elín, f. 1932, bú-
4 börn og 2 barnabörn. 3) Heiðrún
Björk, f. 10.6. 1955, búsett í Vest-
mannaeyjum, maki Kristján Ólafur
Hilmarsson, f. 25.10. 1955, þau eiga
3 börn og 6 barnabörn. 4) Sigríður,
fædd 11.1. 1958, búsett í Vest-
mannaeyjum, maki Valtýr
Georgsson, f. 19.4. 1956, þau eiga
tvo syni. 5) Sveinn, f. 28.2. 1962, bú-
settur í Unhól.
Guðbrandur vann við öll almenn
bústörf. Hann hafði mikinn áhuga á
kartöflurækt sem þau hjónin stund-
uðu og fylgdist með því fram á síð-
asta dag. Hann sinnti vélgæslu í
Frystihúsinu í Þykkvabæ, keyrði
olíubíl og sá um dreifingu olíu á
sveitabæina. Hann ók skólabíl að
Hellu ásamt fleiri góðum mönnum.
Hann starfaði líka við rafvirkjun
bæði í Þykkvabænum og einnig hjá
Kaupfélagi Rangæinga á Hvolsvelli
frá 1974 til 1990.
Útför Guðbrands fer fram frá
Þykkvabæjarkirkju í dag, 26. júní
2010, og hefst athöfnin kl 14.
sett í Ólafsvík.
Hinn 16. júní 1952
kvæntist Guðbrandur
Sigurfinnu Pálm-
arsdóttur frá Unhól í
Þykkvabæ, f. 16.
ágúst 1925. Foreldrar
hennar voru Sigríður
Sigurðardóttir, f. 17.
mars 1901, d. 18. des-
ember 1989 og Pálm-
ar Jónsson, f. 9. júní
1899, d. 7. mars 1971.
Börn Guðbrands og
Sigurfinnu eru fimm:
1) Pálína Svanhvít, f.
21.11. 1951, búsett á Hvolsvelli,
maki Birgir Óskarsson, f. 8.9. 1950.
Þau eiga 3 börn og 9 barnabörn. 2)
Pálmar Hörður, f.19.4. 1953, bú-
settur á Unhól, maki Jóna Elísabet
Sverrisdóttir, f. 16.3. 1955, þau eiga
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Þín eiginkona,
Sigurfinna Pálmarsdóttir.
Einn veit ég valinn dreng,
sem víst er laus við klandur.
Og í þessum Þykkvabæ
er þarfur maður, Brandur.
(Auðunn Bragi Sveinsson 1970.)
Faðir okkar og tengdafaðir er til
moldar borinn í dag.
Lífskrafturinn var ótrúlegur í hon-
um, það sýndi hann í sínum veikind-
um síðustu mánuðina. Aldrei heyrði
maður hann kvarta þó sárþjáður
væri. Hann var alveg með allt á
hreinu fram í andlátið sitt. Þegar
hann varð 90 ára, 28. maí sl., tók fjöl-
skyldan hann heim í sveitina sína og
áttum við öll góðan dag með honum
ásamt systkinum hans, það gladdi
hann mikið, annars var hann nú ekki
mjög mikið fyrir veislur og mann-
fagnaði yfirleitt, en hafði alltaf gam-
an af því eftir á. Hann hafði gaman að
hlusta á tónlist og þá var harmon-
ikkutónlistin í mestu uppáhaldi.
Að lokum viljum við kveðja hann
með þessum línum
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn,
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna, góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín geta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfgan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Pálína, Pálmar, Heiðrún,
Sigríður, Sveinn og makar.
Í dag er til moldar borinn afi minn
Guðbrandur Sveinsson. Afi lést hinn
15. júní sl. en hann hafði átt við van-
heilsu að stríða undanfarna mánuði
og dvaldi á Dvalar- og hjúkrunar-
heimilinu Lundi á Hellu er hann lést.
Margs er að minnast. Minnist ég
allra ferðanna í Þykkvabæinn, en afi
og amma ráku þar félagsbú og kart-
öflurækt til margra ára með syni sín-
um og tengdadóttur. Það var svo
gaman fyrir litla stelpu að fá að
hjálpa til við heyskap, fara í fjósið,
smala, taka upp kartöflur, fara í
hænsnakofann auk ýmissa annarra
verka er búrekstri tilheyrir. Minnist
ég afa ætíð snyrtilegs í bláa vinnu-
sloppnum sínum við öll þessi störf.
Minnist ég þess hve gaman var að fá
að njóta aðfangadagskvölda með afa
og ömmu að Unhól.
Afi vann mörg ár utan heimilis á
Rafmagnsverkstæði Kaupfélags
Rangæinga á Hvolsvelli og minnist
ég þess hve spennandi var að fá hann
í hádegismat til okkar, fyrst í Norð-
urgarðinn og síðan í Litlagerðið.
Afi var mjög vinnusamur og vand-
virkur maður, hann var snyrtimenni
og bar heimili hans og ömmu þess
ávallt merki hvert sem litið var, inn-
andyra sem utan, vélar og bílar voru
þar ekki undanskilin. Aldrei mátti
hafa neitt fyrir afa þegar hann kom í
heimsókn. Afi hafði yndi af harmón-
ikutónlist.
Afi blótaði svolítið og það var bara
svolítið notalegt að heyra hann blóta
fyrir um mánuði síðan, þegar ég
heimsótti hann á Lund, þá vissi ég
strax að hann væri með allt á hreinu í
kollinum, og þannig var hann fram á
hinstu stund. Afi kvartaði aldrei yfir
vanheilsu mér vitanlega, utan einu
sinni stuttu fyrir andlátið, en þá var
hann líka langt leiddur af kvölum og
verkjum.
Það var ánægjulegt að koma að
Unhól þann 28. maí sl. en þá varð afi
90 ára og yndislegt að heilsan leyfði
að hann gæti verið heima í faðmi fjöl-
skyldu þennan dag.
Afi var aldrei mikið fyrir sviðsljós-
ið, því vona ég að hann fyrirgefi mér
að rita þessi fátæklegu orð að leið-
arlokum.
Ég bið að góður guð styrki ömmu
sem misst hefur svo mikið, en í maí
sl. missti hún bróður sinn, Kristjón,
og svo nú afa.
Minning þín lifir, elsku afi.
Hvíldu í friði,
Guðrún Ósk.
Elsku afi okkar er látinn, okkur
langar að minnast hans með fögrum
ljóðum sem segja meira en mörg orð.
Ég á eina minning, sem mér er kær:
Í morgundýrð vafinn okkar bær
og á stéttinni stendur hann hljóður,
hann horfir til austurs þar ársól rís,
nú er mín sveit eins og Paradís.
Ó, hvað þú, Guð, ert góður.
Ég á þessa minning, hún er mér kær.
Og ennþá er vor og þekjan grær
og ilmar á leiðinu lága.
Ég veit að hjá honum er blítt og bjart
og bærinn hans færður í vorsins skart
í eilífðar himninum bláa.
(Oddný Kristjánsdóttir)
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku hjartans afi okkar, við mun-
um sárt sakna þín. Hvíldu í friði.
Þín barnabörn
Sigmar, Sverrir, Sigurfinna
og Aldís Harpa.
Hann afi er látinn eftir erfið veik-
indi. Það fyrsta sem kemur upp í
hugann er afi í bláa vinnusloppnum
sínum eitthvað að brasa í braggan-
um, gera við vélar og bíla. Allt sem
hann tók sér fyrir hendur var gert af
nákvæmni og einstakri vandvirkni og
snyrtimennsku og ber heimili þeirra
ömmu og afa þess merki, hvort sem
það er innan eða utandyra. Það var
alltaf gott að koma í Unhól til afa og
ömmu og aðfangadagskvöldin þar
eru mér ógleymanleg. Afi var róleg-
ur og einstaklega blíður maður og
vildi aldrei láta neitt fyrir sér hafa,
hann blótaði stundum svolítið en það
var nú bara skemmtilegt og oft á tíð-
um bara pínu fyndið.
Eftir að ég flutti á Eskifjörð fyrir
nokkrum árum þá hitti ég afa og
ömmu sjaldnar, en alltaf þegar haldið
var suður þá fór ég með fjölskylduna
í Þykkvabæinn. Í apríl sl. heimsótti
ég afa á Lund. Þá var hann orðinn
mjög veikur en hann kvartaði ekki,
afi var bara þannig maður að hann
kvartaði aldrei hvað sem á gekk, það
sýndi hann í veikindum sínum.
Elsku afi, mér finnst það forrétt-
indi að hafa fengið að hafa þig í öll
þessi ár og ég mun halda áfram að
segja börnum mínum frá þér og
ömmu.
Elsku amma, ég bið guð um að
styrkja þig og aðra ástvini í sorginni.
Elsku afi, takk fyrir allt.
Guðfinna Björk.
Elsku langafi, okkur systkinin
langar að kveðja þig með þessum fal-
lega texta.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljós
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Góði guð, passaðu hana langömmu
fyrir okkur.
Elsku langafi, takk fyrir allt.
Dagbjört Ósk, Hekla Björk og
Sigurþór Már á Eskifirði.
Á kertinu mínu ég kveiki í dag
við krossmarkið helgi og friðar,
því tíminn mér virðist nú standa í stað
en stöðugt þó fram honum miðar.
Ég finn það og veit að við erum ei ein
að almættið vakir oss yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Við flöktandi logana falla nú tár
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar
þrár,
hún brýtur þá viðkvæmu strengi,
er blunda í hjarta og í brjósti hvers
manns.
Nú birtir, og friður er yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Sá einn þekkir gleðinnar gáska og fjör
sem gist hefir þjáning og pínu.
Sá einn getur sigrast á ótta og kvöl
sem eygir í hugskoti sínu,
að sorgina við getum virkjað til góðs
í vanmætti sem er oss yfir,
ef ljósið á kertinu lifir.
(Kristján Stefánsson frá Gilhaga )
Elsku afi, hafðu þökk fyrir allt, guð
geymi þig.
Sveinbjörn Már, Árný
Jóna og börn.
Guðbrandur Sveinsson


  


 



 
    
       
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Minningarathöfn um ástkæra móður okkar,
VIGDÍSI ÞORBJÖRNSDÓTTUR JANGER,
sem andaðist í Connecticut í Bandaríkjunum
15. október 2009, og jarðsetning duftkers, fer fram
frá Kapellunni í Fossvogi 28. júní kl. 11.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórdís Janger Smith,
Siv Janger Schultz.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN SIGRÍÐUR
JÓHANNESDÓTTIR BLÖNDAL,
lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð Garðabæ
föstudaginn 18. júní.
Útförin fer fram frá Garðakirkju mánudaginn
28. júní kl. 13.00.
Jóhannes Blöndal, Maj Britt Pálsdóttir,
Jósep Blöndal, Hedvig Krane,
Gunnar Blöndal, Margrét Magnúsdóttir,
Guðmundur Blöndal,
Guðrún Blöndal, Theodór Sigurðsson,
Lárus L. Blöndal, Soffía Ófeigsdóttir,
Anna Bryndís Blöndal,
Jón Ásgeir Blöndal,
Lárus St. Blöndal Jónasson, Íris Dröfn Magnúsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn. ✝
Ástkær frænka okkar,
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR,
Sléttuvegi 11,
Reykjavík,
lést á Landspítala Fossvogi 10. júní.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju 28. júní
kl. 13.00.
Jón Jósefsson,
Anna Guðrún Jósefsdóttir,
Sesselja Ingibjörg Jósefsdóttir,
Jón Ingvar Ragnarsson,
Guðmundur Ragnarsson
og fjölskyldur.