Morgunblaðið - 03.07.2010, Blaðsíða 30

30 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. JÚLÍ 2010
✝ Jóhanna SæunnJóhannsdóttir
fæddist í Reykjavík
26. október 1933.
Hún lést á heimili
sínu 8. júní 2010.
Foreldrar Jó-
hönnu voru hjónin
Jóhann Þorkelsson
og Þorbjörg Magn-
úsdóttir. Þorbjörg
móðir Jóhönnu
missti mann sinn af
slysförum 17. maí
1933, frá sjö ungum
börnum en það átt-
unda, sem var Jóhanna, bar hún
undir belti. Þorbjörg reyndi eftir
sínu besta megni að sjá fyrir
börnunum en á endanum þurfti
að ganga í að koma börnunum
fyrir. Þau fóru þá eitt af öðru út
á land, inn í bændasamfélagið
sem tók við ungviðinu eins og al-
siða var þá á þeim tíma. Jóhanna
var stilltust og því valin fyrst til
að fara úr hópnum. Fimm ára var
Jóhanna send í fóstur að Reykj-
um í Miðfirði. Hún sagðist sjálf
hafa séð mömmu sína í rósrauð-
um bjarma, en fékk mjög sjaldan
skólasystrum sem haldið hafa
hópinn allt til dagsins í dag.
Fluttist Jóhanna svo til Reykja-
víkur. Þegar Jóhanna vann á Sil-
ungapolli kynntist hún fyrri
manni sínum, Eiríki Her-
mannsyni, sem var Þjóðverji ætt-
aður frá Austur-Prússlandi, þau
giftust nokkru síðar þann 2. júní
1956. Hann lést árið 1985. Eirík-
ur og Jóhanna bjuggu lengst af í
íbúð sinni að Melabraut 42 á Sel-
tjarnarnesi. Eiríkur vann við sjó-
mennsku og önnur störf, fékk síð-
an fasta vinnu sem vörubílstjóri
hjá Seltjarnarnesbæ. Jóhanna og
Eiríkur eignuðust fimm börn, þau
Vernharð, Ottó, Maríu Önnu,
Ágúst og Marínu sem lést af slys-
förum árið 1981. Barnabörn Jó-
hönnu og Eiríks eru nú 12 og
barnabarnabörn 11. Jóhanna og
Eiríkur skildu árið 1980. Jóhanna
vann til lengri tíma í Björnsbak-
aríi, við þrif, afgreiðslu og fleira,
síðan á skrifstofu. Vann Jóhanna
hjá Sundlaug Vesturbæjar um
nokkurt skeið og lauk þar störf-
um skömmu eftir að hún komst á
eftirlaunaaldur.
Jóhanna kynntist sambýlis-
manni sínum, Helga Hunter, við
störf sín hjá Björnsbakaríi. Þau
bjuggu saman hátt í 30 ár, en
Helgi lést skömmu á eftir Jó-
hönnu, þann 14. júní 2010.
Útför Jóhönnu Sæunnar fór
fram 16. júní 2010.
að sjá hana.
Lítið var um
menntun, en Jó-
hanna þurfti að
vinna mikið og
leggja hart að sér
frá upphafi, bera
mikið vatn úr bæj-
arlæknum og vinna
mörg erfiðisstörf.
Einnig bar hún póst
út á hesti um allar
sveitir. Hún var allt
sitt líf mikið
náttúrubarn, hún
elskaði hesta, gat
sungið og notið þess að vera úti í
náttúrunni á meðan hún kom
pósti og bögglum á sinn stað í
sveitinni. Þegar Jóhanna var orð-
in stálpuð, tók hún það í sig að
flytja í tjald úti á túni með bækur
og aðrar eigur sínar. Dvaldi hún
þar uns bleyta og vetur hröktu
hana aftur inn í húsið. Hún var
alltaf sjálfstæð og langaði að
standa á eigin fótum. Hún gekk í
Gagnfræðaskólann á Akureyri.
Fór í Húsmæðraskólann á Varma-
landi í Borgarfirði 1952-1953 þar
sem hún kynntist yndislegum
Ég minnist þín, móðir mín, með
hlýju í hjarta, þú varst yndisleg
móðir. Ég minnist þess hvað ég
naut þess að bjóða vinkonum að
kíkja á eldhúsgluggann til að
hlusta á þig syngja við eldhúsverk-
in. Oft kom fyrir að þú réttir okk-
ur út um gluggann eitthvert góð-
gæti, sem þú hafðir búið til sjálf.
Mér fannst ég eiga bestu
mömmu í heiminum. Þegar þú
varst í Liljukórnum og Neskirkju-
kórnum, yndislegar minningar
þegar þú varst að æfa þig á milli
kóræfinga, baðst mig gjarnan að
syngja lagið og svo raddaðir þú
lögin og sálmana, raddirnar hljóm-
uðu svo fallega. Þá hlógum við
mikið, brosið þitt og birtan sem
umkringdi þig alltaf, móðir mín,
varðveitist að eilífu í minningu
minni.
Hvað þú varst alltaf góð við alla,
hvort sem það voru menn eða dýr.
Líf þitt var ekki dans á rósum, en
þú gast dregið fram það fallega og
reynt að varðveita það.
Síðasta bíóferðin sem við fórum
í, við vorum tvær einar í litlum
bíósal, nutum þess í botn, gátum
talað saman á meðan við horfðum
á „konumyndina“ eins og við köll-
uðum hana. Mamma þekkti alla
leikarana með nafni, hún var alltaf
svo vel að sér um svo margt, svo
vel lesin og fylgdist vel með. Alltaf
athugaði mamma hvort mér væri
kalt á höndunum hvar sem við vor-
um, lánaði mér gjarnan vett-
lingana sína, ef ég var ekki með
mína, svo skiptumst við á að hafa
vettlingana svo að okkur væri ekki
kalt.
Jóhanna hélt alltaf áfram, var
iðin og dugleg, umhyggjusöm og
hlý. Hún prjónaði hlýja vettlinga
og sokka á börnin, barnabörnin og
langömmubörnin eftir því sem hún
gat, reyndi að gæta þess að enginn
væri með kaldar hendur eða fætur.
Verkin voru látin tala til hennar
síðasta dags, það var hennar leið
til að tjá væntumþykju og kær-
leika.
Ég kveð þig með sárum söknuði,
en er svo þakklát fyrir þann tíma
sem ég hef fengið að eiga með þér,
elsku móðir mín og vinkona. Ég
veit að í hjarta mínu og í minning-
unni verður þú alltaf hjá mér.
Hvíldu í friði.
Eins og þú, elskuleg móðir mín,
skrifaðir nú fyrir stuttu í ljóði sem
hæfir svo vel á kveðjustund sem
þessari.
Hvað ætlarðu að svífa, þú syngjandi
vor
með sólina og blæinn.
Að kæta hvert auga, að kyssa hvert
blóm,
að kveða við allt, sem vill heyra
þinn róm?
Ég flýg með þér, vor, út um vellina
skógana og sæinn.
(Þorsteinn Erlingsson).
Þín dóttir,
María Anna Eiríksdóttir.
Elsku hjartans Jóhanna amma
mín.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku amma Jóhanna, takk fyrir
allar þær stundir sem við áttum
saman.
Þinn
Hörður Ólason.
Elsku amma. Mikið er sárt að
kveðja þig. Minningarnar streyma
í gegnum huga okkar systkinanna
svo margar, góðar og skemmti-
legar.
Þú tókst alltaf á móti okkur með
bros á vör og alltaf ríkti gleðin í
kringum þig. Þær voru ófáar
stundirnar sem þú eyddir með
okkur þegar við vorum börn við
spjall, spil og bæjarferðir. Þér
þótti svo gaman að fara í bíó og
nutum við þess að fara með og var
þá oft hlegið mikið og lengi.
Augun þreyttu þurftu að hvíla sig.
Það er stundum gott að fá að sofa.
Armar drottins umlykja nú þig,
okkar er að tilbiðja og lofa.
Við þér tekur annað æðra stig,
aftur birtir milli skýjarofa.
Enginn fær flúið örlögin sín
aldrei ég þér gleymi.
Nú ert þú sofnuð systir mín
sæl í öðrum heimi.
Hlátra og hlýju brosin þín
í hjarta mínu geymi.
(Haraldur Haraldsson.)
Við kveðjum þig með þakklæti
og hlýju.
Sofðu rótt með hinum englun-
um.
Elskum þig.
Jóhanna Sæunn og Ágúst
Hrafn.
Elsku amma. Þú varst alltaf svo
hress og kát þegar við hittumst.
Ég mun alltaf sjá þig sem æv-
intýraömmu. Ömmu sem sér alls-
konar leiki út úr hversdagslegum
hlutum.
Margar af mínum elstu minn-
ingum um ömmu eru frá um 23
árum þegar ég og Eiki bróðir fór-
um í pössun. Þessi vika sem við
vorum hjá ömmu var ótrúlega
skemmtileg og hefur alltaf setið
ofarlega í minningu minni, þó svo
að ég hafi aðeins verið 7 ára.
Fyrsta strætóferðin, jeppaferðir
niður í miðbæ Reykjavíkur í
grænu Lödunni, heimsókn í bak-
aríið þar sem við fengum launaða
vinnu við að skera pulsubrauð og
sérstaklega eftirminnilegt fannst
mér þegar við fórum í allsherjar
tiltekt með ömmu og fengum okk-
ar eigin tuskur. Þetta var allt svo
ofsalega spennandi. Það mest
spennandi af öllu var þegar við
fórum með ömmu í Ömmuland í
Hvalfirðinum. Þangað fórum við í
dagsferðir þar sem amma sullaði
með okkur í læknum og við lékum
okkur með allskyns dollur og dót.
Amma kveikti á kamínunni svo
við gætum hlýjað okkur og borð-
að nestið úti í blíðunni. Margar
fleiri minningar koma upp í hug-
ann þegar ég hugsa til baka.
Amma var ekki bara skemmtileg
heldur gat hún líka verið hlægi-
leg. Eins og þegar við fórum í bíó
á Ronju Ræningjadóttur og
amma steinsvaf bæði fyrir og eft-
ir hlé … skondin og skemmtileg
amma sem sagðist hafa skemmt
sér ljómandi vel á bíómyndinni.
Amma var líka svo umhyggjusöm.
Hún söng alltaf fyrir mann áður
en maður fór að sofa og sagði
manni sögur. Hún var líka alltaf
til í að fara í háttinn á sama tíma
og við krakkarnir, sem manni
þótti ofsalega notalegt.
Umhyggjan sem hún sýndi
manni minnkaði ekkert þegar
maður stækkaði. Það fyrsta sem
hún sagði þegar maður kom inn úr
dyrunum var: „Elsku Fríða mín,
viltu ekki inniskó? Ég vil ekki að
þér verði kalt á fótunum.“ Hún
hugsaði um þessa hluti allt frá því
ég man eftir henni. Hún prjónaði
yndislega vettlinga og sokka á
barnabörnin og barnabarnabörnin.
Hún vildi sjá til þess að öllum væri
hlýtt og liði vel.
Ó, elsku amma, ég á eftir að
sakna þín afskaplega heitt. Minn-
ing þín mun ekki bara lifa áfram í
öllum fallegu vettlingunum og
sokkunum.
Ævintýraamma mín mun jafn-
framt lifa áfram í öllum skemmti-
legu minningunum.
Fríða
Einarsdóttir.
Jóhanna Sæunn
Jóhannsdóttir
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR G. GÍSLASON,
Hrauni,
Grindavík,
lést á hjúkrunardeild Víðihlíðar miðvikudaginn
30. júní. Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju
föstudaginn 9. júlí kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Björgunarsveitina
Þorbjörn eða Grindavíkurkirkju.
Hrefna Ragnarsdóttir,
Gísli G. Sigurðsson, Margrét Hinriksdóttir,
Hörður Sigurðsson, Valgerður Valmundsdóttir,
Margrét Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
systir,
HANSÍNA JÓHANNESDÓTTIR,
Skúlagötu 40,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi laugar-
daginn 26. júní.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju, þriðjudaginn
6. júlí kl 13.00.
Guðmundur Níelsson, Þóra Þorvaldsdóttir,
Ásta Kristín Níelsdóttir, Benedikt Sigurðsson,
Gunnar Níelsson, Steina B. Níelsdóttir,
Herdís G. Jóhannesdóttir
og ömmubörn.
✝
Elskulegur faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SKÚLI HELGASON
prentari,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi miðvikudaginn
30. júní.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Elísabet Skúladóttir, Rafn Sigurjónsson,
Sólveig Lóa Magnúsdóttir, Ingi Þór Thorarensen,
Guðbjörg Eva Rafnsdóttir,
Berglind Ösp Rafnsdóttir,
Sigríður Jóna Rafnsdóttir
og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GÍSLI BESSASON,
frá Kýrholti,
Skagafirði,
til heimilis að Kjarnalundi,
Akureyri,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 1. júlí.
Jarðsett verður mánudaginn 12. júlí kl. 13.30 frá
Akureyrarkirkju.
Bessi Gíslason, Una Þóra Steinþórsdóttir,
Guðrún Gísladóttir, Jóhannes Mikaelsson,
Elínborg Gísladóttir, Hörður Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi og langalangafi,
BENEDIKT FRANKLÍNSSON,
frá Litla-Fjarðarhorni,
Kollafirði,
lést laugardaginn 26. júní á dvalarheimilinu Ási í
Hveragerði.
Útför hans fer fram frá Selfosskirkju fimmtudaginn
8. júlí kl. 13.30.
Regína Guðmundsdóttir,
Ásdís Benediktsdóttir,
Guðmundur F. Benediktsson, Guðrún Olga Clausen,
barnabörn, langafabörn og langalangafabarn.