Fréttablaðið - 15.10.2011, Blaðsíða 38

Fréttablaðið - 15.10.2011, Blaðsíða 38
15. október 2011 LAUGARDAGUR38 6.400 Á fengi er deyfilyf. Ölvun er ástand án sársauka. Þegar maður er dofinn hverfur öll kvöl. Hvort þannig ástand án sársauka er raunveruleg ham- ingja er svo önnur saga og þeir sem vilja þrasa um það eru beðnir að snúa sér til Johns Stuarts. Sjálfur er ég bersýnilega þeirrar skoðunar að það sé allavega skárra og eftirsókn- arverðara að vera þægilega dofinn en að vera það ekki. Öðru hverju að minnsta kosti. Sumir láta sig dreyma um stöðuga og taumlausa hamingjuvímu. Ég hef ekki prófað svoleiðis vímu og kemst allajafna þokkalega af með nokkur hamingjuaugnablik á dag, til dæmis þegar ég heyri barnabörnin skríkja, finn ilm af nýslegnu grasi, nýuppá- helltu kaffi eða nýprentaðri bók eða þegar konan mín brosir til mín. Þetta er víst kallað að stilla kröf- um sínum í hóf. Snotur setning gerir mér líka glatt í geði. Eða að fá einhvern tímann góðar fréttir af einhverju eða einhverjum. Ég stefndi ekki hærra í hamingju- leit minni þetta vorkvöld á Færeyja- landi en að losna við kvöl og streitu. Hamingjuleit er reyndar ekki rétta orðið. Þetta var flótti frá óhamingjunni. Laumulegur flótti. Flóttatilraun að minnsta kosti. Flóttatilraun og endar í áfengis- meðferð á sjúkrastofnun innan um langdrukkna almúgamenn, prófess- ora, áttavillta unglinga, steraætur, sprautufíkla, undirheimalýð, hús- mæður, iðnaðarmenn, fólk úr öllum áttum, gagnkynhneigt, samkyn- hneigt, tvíkynhneigt, meira að segja sjálfkynhneigt og fullt af svarta- myrkri og blóðrauðri örvæntingu í súrri lykt af köldum svita, sorgum og ótta sem við erum að reyna að flýja. Við erum að læra að sigrast á kvíða og ótta og öðlast jafnvægi og frið í hjartað í stað þess að leggja stöðugt á flótta eins og vindurinn sem enginn getur fest hönd á. Við erum að læra að lifa, að hvíla í núinu í stað þess að óttast ókomnar hættur sem að okkur munu steðja einhvern tímann í framtíðinni. Við sem erum að sligast undan lífinu erum að læra að rogast ekki með það allt á herðunum allar stundir, heldur taka einn dag í einu, eina klukkustund í einu, jafnvel eina sekúndu í senn, eitt augnablik í einu. Hamingjunnar, ef maður er svo frekur að gera tilkall til hennar, er að leita í núinu. Einn ágætur maður sem var eins og við að hugsa um hamingjuna hét Abd er-Rahman III af Spáni. Hann var emír eða herkóngur kalífans í Bagdad yfir ríki Mára í Andalúsíu fyrir meira en þúsund árum. Dáinn árið 960. Abd er-Rahman sagði: „Ég hef nú ríkt í um hálfa öld sem sigurvegari og í friði, elskað- ur af þegnum mínum; óvinir mínir óttast mig og bandamenn mínir virða mig. Ríkidæmi og heiður, völd og lystisemdir hafa verið mér innan seilingar. Og gæfa mín hefur ekki farið á mis við neina jarðneska blessun. Þannig hef ég samviskusamlega talið saman þá daga sem ég hef notið hreinnar og sannrar hamingju. Þeir dagar eru samtals fjórtán.“ … Mér er rótt þar sem ég sit í fyrir- lestrasalnum á Vogi. Kannski ekki beinlínis hamingjusamur en laus við kvöl. Þetta er fyrsti dagurinn minn í meðferð sem hefst á afeitrun og mér finnst ég vera á réttum stað. Hitt er svo annað mál að ég hef fyrir löngu látið berast burt með hugsunum mínum og heyri ekki orð af því sem fyrirlesarinn er að segja. Sessunautur minn, Begga, ýtir við mér og ég lít á hana spyrjandi. Hún bendir til dyra. Þar stendur einhver skipverji á dáraskipinu Vogi og skimar yfir salinn, kemur síðan auga á mig og endurtekur fullhátt fyrir minn smekk: „Þráinn að tala við Þórarin. Læknaviðtal.“ Ein af oss – Alkasögur: Begga hjúkrunarfræðingur Begga er hjúkrunarfræðingur að mennt, á að giska 45 ára. Hún hefur aldrei unnið utan heimilis síðan hún lauk námi. Hún giftist ung og eig- inmaðurinn er moldríkur athafna- maður. Hann er húsbóndi á sínu heimili og þótt hann sé jafnréttis- sinnaður og allt að því femínisti og skilji kvennabaráttuna fullkomlega stjórnar hann bæði Beggu og börn- unum tveimur því að einhver verður jú að stjórna. Begga hefur helgað líf sitt börn- unum og klukkunni, lífið hefur verið í föstum skorðum, kvöldverð- ur er fram borinn klukkan 19.05 og staðið er upp frá borðum klukkan 19.25. Hennar líf hefur verið bið eftir fyrirmælum, tilmælum og óskum eiginmannsins og atburðum sem hún sá aldrei fyrir. Eiginmaðurinn er talsvert vín- hneigður og á nóg af áfengi heima- fyrir, svo mikið að hann hefur ekk- ert yfirlit yfir birgðirnar. Hann er mikið á ferðalögum vegna þeirra viðskipta sem hann stundar svo að Begga prófaði að slá á einsemdina með því að fá sér léttvín eða bjór á kvöldin yfir sjónvarpinu. Magnið óx smátt og smátt og eiginmaðurinn var bara feginn að sjá að Begga var farin að hafa smekk fyrir að fá sér glas af góðu víni með mat og grun- aði ekki að í eldhússkápnum stæði vodkapeli fyrir Beggu að hressa sig á milli rétta. Eiginmaðurinn var svo lítið heima að hann var alveg grandalaus fyrir því að drykkjan jókst ár frá ári. Fyrst eftir sólarferð til Jamaíku með fjölskylduna fyrir tveim- ur árum gat Begga ekki stöðvað drykkjuna. Fram að því hafði hún getað stjórnað neyslunni upp að vissu marki, drakk til dæmis ekki fyrir hádegi og ekki þegar þurfti að keyra börnin. Nú gat hún ekki hætt, hafði drukkið dag og nótt í þrjár vikur og þegar heim kom var heils- an þannig að hún sá engin önnur ráð í sínum sálar- og líkamskvölum en að halda áfram að drekka. Begga fór í meðferð í mikilli óþökk eiginmannsins. Hún notaði reyndar tækifærið þegar hann var í veiðitúr, kom börnunum fyrir hjá ættingjum og fór á Vog. Hún varð fyrir mikilli upplifun. Hún hafði aldrei fengið aðra eins athygli, hún eignaðist vini og kynntist fólki sem hana hafði aldrei órað fyrir að gæti verið til. Fyrir henni var meðferðin uppljómun. Eiginmanninum fannst hins vegar nægilegur skandall að eigin- kona hans skyldi lenda á Vogi svo að hann þvertók fyrir að hún fengi að fara í framhaldsmeðferð á Vík. Þess í stað fór hún beint heim af Vogi. Þar hafði hún engan stuðning og ekki kom til greina að hún fengi að fara á AA-fundi til að opinbera þá skömm sem eiginmaðurinn taldi að hún hefði gert sjálfri sér, honum og fjölskyldunni með því að taka við einhverjum alkóhólistastimpli. Í stað þess að fara á AA-fundi fór Begga því til heimilislæknisins og fékk svefnlyf og róandi lyf til að komast gegnum daga og nætur. Áður en langt um leið var hún farin að drekka vínglas með mat eigin- manninum til samlætis og honum til mikillar ánægju: „Skilurðu núna hvað það var mikið kjaftæði að þú værir alkó- hólisti?“ spurði hann og hellti í hvítvínsglasið. Í þvottakörfunni geymir Begga vodkaflösku til að geta kýlt á létt- vínsáhrifin eftir þörfum og timbur- mennina rekur hún brott með því að taka dísur. Allt gengur þetta mjög vel í næst- um átta mánuði þegar hún miss- ir stjórnina á neyslunni og er búin að mölva allt postulín á heimilinu þegar eiginmaðurinn kemur heim frá vinnu og finnur hana sofandi á gólfinu í þvottahúsinu með tvær vodkaflöskur við hliðina á sér. Heimilislæknirinn er kallað- ur á vettvang og hann gefur henni róandi sprautu því að hún er ákaf- lega æst þegar hún vaknar. „Skilurðu núna að ég er alkóhól- isti?“ hvæsir hún að eiginmanni sínum og fer sjálf í símann, dauða- drukkin og drafandi til að panta pláss á Vogi, þar sem hún hefur núna verið í næstum þrjár vikur. Það tekur langan tíma að afeitra hana svo að hún geti útskrifast af Vogi og farið í sína langþráðu fram- haldsmeðferð á Vík því að hús- mæðrapillurnar, valíum og dísur, sitja lengur í blóðinu en flest önnur vímuefni. Merkilegt nokk þá er ekki síður erfitt að losna við þau sem virðast saklausust af hjálpartækj- um sálarlífsins en „alvörueiturlyf“ eins og heróín, morfín, amfetamín eða kókaín. Begga er ánægð með að vera á Vogi. Eins og mér finnst henni að hún sé á réttum stað, loksins. Hún finnur og skilur að alkóhólismi er sjúkdómur og hún ætlar sér að læra að sigrast á honum. Begga er kjarnakona og það er gaman að sjá hvernig sjálfsmynd hennar skýrist með hverjum degi. Þegar maður er dofinn hverfur öll kvöl Í bókinni Fallið segir leikstjórinn, rithöfundurinn og þingmaðurinn Þráinn Bertelsson frá því þegar hann datt í það á fallegu júníkvöldi í Færeyjum og upprisunni sem varð möguleg með góðra manna hjálp. Fréttablaðið birtir hér brot úr bókinni. FÍKN Í bókinni Fallið eftir Þráin Bertelsson, sem gefin er út af Sögum útgáfu, kynnast lesendur meðal annarra tröllinu blíða og handrukk- aranum Sigga súperman, Beggu hjúkrunarfræðingi, Bússa ættgöfga, séra Bersa og fleiri samferðamönnum. FR ÉTTA B LA Ð IÐ /G VA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.