Fréttablaðið - 15.10.2011, Blaðsíða 88
15. október 2011 LAUGARDAGUR56
Bókamessunni í Frankfurt lýkur nú
um helgina. Ísland er heiðursgestur
hátíðarinnar í ár, sem þykir hafa lukk-
ast afburðavel. Fréttablaðið heyrði í
Kristínu Steinsdóttur rithöfundi og
Tómasi Hermannssyni útgefanda og
fékk smjörþefinn af stemningunni.
„Fyrirgefðu að ég þurfti að skella á áðan, ég
var að koma úr sjónvarpsviðtali,“ segir Kristín
Steinsdóttir, rithöfundur og formaður Rithöf-
undasambandsins, þegar blaðamanni tekst loks
að ná tali af henni á stund milli stríða á bóka-
messunni í Frankfurt.
Spurð hvernig það sé að vera rithöfundur á
messunni, segir Kristín það misjafnt eftir höf-
undum.
„Dagskráin er misþétt hjá höfundum. Sjálf er
ég með býsna þétt prógramm; skáldsagan mín
Ljósa var að koma út á þýsku sem og hljóðbók
þar sem ég segi frá uppvaxtarárum mínum á
Seyðisfirði, og ég hef verið í kynningarstússi
í kringum það. Svo eru ýmsir fundir sem ég
þarf að mæta á sem formaður Rithöfundasam-
bandsins. Ég er því á miklum hlaupum, frá tíu á
morgnana og fram á kvöld.“
Kristín segir þetta mikla og orkufreka vinnu,
en mjög skemmtilega engu að síður.
„Skálinn er svo ótrúlega fallegur og ávallt
sneisafullur af fólki. Í öllum upplestrum sem ég
hef verið á hefur verið fullt út úr dyrum og það
segja allir sömu sögu. Við erum eiginlega dálítið
hátt uppi, það er svo gaman að vera til hérna.“
Er þá ekkert partístand á mannskapnum?
„Fyrir þá sem eru með þétta dagskrá held
ég að gefist lítill tími til þess. En svo eru auð-
vitað aðrir sem hafa aðeins meiri tíma aflögu,
og hittast kannski á hótelbarnum á kvöldin eða
kíkja á krá. Það er um að gera að nota tækifærið
og djamma aðeins ef maður hefur tíma. Sjálf á
ég örugglega eftir að djamma þegar messan er
afstaðin.“
Tómas Hermannsson, útgefandi hjá Sögum,
hefur líka verið á miklum þönum.
„Þetta er í fimmta eða sjötta sinn sem ég kem
hingað og ég hef aldrei kynnst öðru eins. Það eru
300 þúsund manns hérna og allir virðast vera að
tala um Ísland. Ég hugsa að þetta sé viðamesta
landkynning sem við höfum fengið á einu bretti,
sem á eflaust eftir að skila sér á fleiri sviðum en
bókaútgáfu, til dæmis í ferðaþjónustu.“
En hvernig er dagskrá útgefandans?
„Við vorum með tólf til fjórtán bókaða fundi
við fulltrúa erlendra forlaga og svo bætist allt-
af eitthvað við. Dagarnir fara í það að flakka á
milli þeirra, bæði til að selja bækur og kaupa.“
Tómas segist merkja aukinn áhuga á íslenskri
útgáfu meðal erlendra útgefenda.
„Hvernig má annað vera? Þetta er ekkert
smávegis sem er búið að þýða, sem gerir verk-
in mun aðgengilegri fyrir erlenda útgefend-
ur. Við vorum til dæmis á fundi með bresku
forlagi sem gefur út Draumaland, bókina um
svefnvenjur barna, á ensku í mars og það er
útlit fyrir að sú bók sé að fara að koma út
víðar. Svo hitti ég spænskan útgefanda sem
vill óður og uppvægur gefa út Óttar Norðfjörð.
Það er alls konar svona, sum fyrirheit rætast
önnur ekki.“
bergsteinn@frettabladid.is
56
menning@frettabladid.is
Bækur ★★★★
Glæsir
Ármann Jakobsson
JPV-útgáfa
Langur sundur-
lyndisvetur
Mörg af betri bókmenntaverkum
síðari ára hafa byggt á fornsög-
unum, goðafræðinni eða gömlum
sögnum. Glæsir Ármanns Jak-
obssonar skipar sér í þann hóp,
byggir á Eyrbyggjasögu með
því fráviki þó að hér er sagan
öll sögð út frá sjónarhóli Þórólfs
bægifótar sem eftir dauða sinn
gerðist hinn argasti draugur og
olli miklum usla og skelfingu.
Í sögu Ármanns er hann end-
urfæddur í líki nautsins Glæsis,
sem einnig kemur við sögu í
Eyrbyggju, stendur á bás í fjósi
Þórodds á Finngeirsstöðum, fer
yfir lífshlaup sitt bæði í þessum
heimi og hinum og hyggur enn á
hefndir.
Sagan rokkar fram og til baka
í tíma og smátt og smátt raðast
upp mynd af lífi þessa ógæfu-
manns og þeim tíma sem hann
lifði. Persónur Eyrbyggju eru
hér ljóslifandi, en einnig skjóta
upp kollinum persónur úr öðrum
fornsögum. Guðrún Ósvífurs-
dóttir kemur við sögu, Njáll á
Bergþórshvoli og Gísli Súrsson.
Þau eru þó öll aukapersónur á
útjaðri sögunnar. Aðalpersónurn-
ar eru Þórólfur sjálfur og sonur
hans Arnkell goði
á Bólstað. Eins
og gefur að skilja
leikur Snorri goði
einnig stórt hlut-
verk í sögunni og
glæsi- og gáfu-
mennin tvö,
hann og Arnkell,
verða þeir pólar
sem saga Þór-
ólfs veltist um.
Þórólfur er feiki-
vel sköpuð persóna. Þótt hann sé
í flesta staði ógeðfelldur gerir
saga hans það að verkum að hann
vekur samúð lesandans. Barinn í
æsku af föður og stjúpföður, fór
í víking og stóð sig vel, safnaði
fé og taldi sig mann með mönn-
um. Vanhugsuð hólmganga skilur
hann þó eftir bæklaðan ævilangt,
honum finnst hann vera forsmáð-
ur og lítilsvirtur og hið vægðar-
lausa viðurnefni, bægifótur, er
honum þyrnir í síðu. „Þeir hlógu“
er það leiðarstef sem reiði hans
og hatur byggir á og þegar við
bætast meint svik sonarins sér
hann ekki aðra leið en hefnd.
Galdur sögunnar liggur þó
ekki fyrst og fremst í söguþræði
og persónusköpun. Hún er fanta-
vel skrifuð og byggð eins og
besta spennusaga. Leiðir les-
andann áfram vægðarlaust og
óhætt að lofa svefnlausri nótt
við lesturinn. „Unputdownable“
er vinsæll engilsaxneskur frasi
þegar rætt er um spennusögur
og hann á við hér þótt sagan sé
ekki spennusaga í hefðbundnum
skilningi þess orðs heldur glæsi-
lega unnin skáldsaga sem talar
til lesandans á mörgum ólíkum
sviðum. Það má jafnvel lesa hana
sem dæmisögu um hina íslensku
glæframennsku, óforsjálni og
hugmyndir um eigið mikilvægi
sem tröllriðið hafa samfélaginu
síðustu árin ef menn kjósa að
leggja þann skilning í hana en
fyrst og síðast er hér á ferðinni
vel unnin og enn betur hugsuð
skáldsaga sem á erindi á öllum
tímum.
Friðrika Benónýsdóttir
Niðurstaða: Fantavel skrifuð og
meistaralega byggð saga sem hefur
skírskotanir jafnt til fortíðar sem
nútíðar.
EINLÆG HRIFNING Í LOFTINU
Vigdís Finnbogadóttir, einn helsti talsmaður íslenskrar
menningar á alþjóðlegum vettvangi, var á messunni.
Guðrún Eva Mínervudóttir flutti tölu ásamt Arnaldi Indriðasyni við opnun Bókamessunnar. „Mikilvægasta hlutverk bókmenntanna er að hreyfa við okkur og hræða okkur,
hrista burt doðann, hrífa hugsunina upp á hærra plan, virkja fegurðarskynið og blása okkur í brjóst réttláta reiði, baráttu fyrir réttlætinu og ást til lífsins,” sagði Guðrún Eva
meðal annars í erindinu. MYNDIR/LÁRUS KARL INGASON
Jón Kalman Stefánsson las upp úr verkum sínum og
ræddi þau og áritaði eintök fyrir þýska lesendur.
Hljómsveitin Amiina hélt tónleika
í listamiðstöðinni Mousonturm
ásamt Valgeiri Sigurðssyni en þar
var líka sýnt dansverk eftir Ernu
Ómarsdóttur, Damien Jalet og
Gabríelu Friðriksdóttur.
LOKASÝNINGAR GÁLMU Síðustu forvöð til að sjá leikritið Gálmu í Norðurpólnum eru nú um helgina og á
mánudag. Verkið er eftir Tryggva Gunnarsson, sem jafnframt leikstýrir. Verkið fjallar um þrjá vini sem koma saman á
síðsumarkvöldi til að skemmta sér þegar grímuklæddur gestur blandar sér í leikinn og byrjar að segja sögur. Leikarar
eru Hilmir Jensson, Guðrún Bjarnadóttir og Bjartur Guðmundsson.