Saga - 2004, Qupperneq 81

tók heldur ekki að gæta fyrr en seint á ævinni með hrakandi heilsu
og líkamsþrótti.
Í næstsíðustu færslu Hálfdánar á afmælisdaginn gætti samt sem
áður þreytu og beiskju sem var honum framandi fyrr á ævinni.
Þrátt fyrir sjálfsgagnrýni hans og syndavitund hafði gleði ætíð ver-
ið snar þáttur í trú hans. Þverrandi þrek olli því að embættisstörfin
urðu honum erfiðari og vafningameiri og hann viðkvæmari fyrir
færð og veðri þegar messuferðir á útkirkjur eða önnur ferðalög
stóðu til. Áður vék Hálfdán oft að því að hann hefði fengið að kynn-
ast Guði mörgum öðrum betur og fengið að reyna meira af náð
hans og föðurgæsku. Á næstsíðasta afmælisdegi sínum fannst hon-
um að hann hefði einnig hlotið meira annríki og þyngri skyldur en
aðrir menn. Enn sem fyrr var samanburðurinn milli hans og hinna
Hálfdáni því ofarlega í huga þótt forréttindi hafi nú vikið fyrir
áþján:
Svosem 2 tíma þessa dags var ég ofur bágt haldinn af svima,
en við ítrekaða geispa linaðist hann aptur eða rénaði. — Góði
skapari minn og Guð lofaður sértu fyrir þennan blessaða dag
hinn 1ta af mínu 64 aldurs ári, ef þú ætlar mér að útenda það
hér í heimi, lofaður vertu fyrir hann, þó mér hafi á honum
fundist einsog ég á honum og jafnvel aldrei mætti vegna ann-
ríkis míns gleðia mig líkt og aðrir menn með leifilegri gleði.
Drottinn minn góður stirktu mig, að bera þolinmoðlega mæðu
kross minn, á því byrjaða ári, stirktu mig í vinnunni í þínum
víngarði, í andlega stríðinu fyrir sálargagni míns sóknafólks í
einlægri og stöðugri viðleitni minni að efla náðar ríki frelsara
míns Jesú Xts fiær sem nær. Já vertu Guð faðir — faðir minn og
minna allra á því byrjaða árinu, og láttu það verða gleðilegt
okkur öllum, en ekki sorglegt, nema þú siáir mér eða oss það
því nauðsynlegra. Æ [?] heirðu bænheirðu þinn ángurværa og
auðmjúkt biðjanda þjón í sonar þíns Jesú nafni.85
Undir lok færslunnar má segja að Hálfdán auðmýki sig undir alsjá-
andi föðurvisku Guðs og viðurkenni að hið „sorglega“ geti verið
mönnum „nauðsynlegt“. Að þessu sinni virðist gæta meiri trúar-
þroska og þar með sáttar en 35 árum áður er Hálfdán kom inn á
sömu hugsun. Hinn 28. febrúar 1865 varð síðasti afmælisdagur
Hálfdánar. Bæn hans þennan dag má því með réttu kalla „kvöld-
bæn“ hans eins og hann gerði raunar sjálfur þótt í annarri merk-
A F M Æ L I S H A L D O G S J Á L F S V I T U N D 81
85 Lbs. Lbs. 2729 8vo. Minnisbók, 28.2.1864.
Saga 2004 - NOTA 1.12.2004 9:40 Page 81