Birtingur - 01.01.1961, Page 12

Pétur Pálsson:
LJÓÐ
Auga mitt er dapurt
og hönd mín er föl
í sólinni
af þakbrún horfir beygur
og hlær
orðin eru ryk vegarins
roðin blóði gamalla drauma
hans og hennar
sem eitt sinn gengu þennan stíg
og grunaði ekki að við yrðum til
við týnd spor þeirra . . .
Þá fyrst hættir auga mitt
að vera dapurt
og hönd mín föl í sólinni
er þakbrún hlær við deginum
og vindurinn sýngur orðum mínum
sem ryki vegarins
á vit drauma hans og hennar
sem munu koma þennan stíg
í vor
til að heilsa sólinni . . .
10 Birtingur