Birtingur - 01.01.1961, Page 78

Ég gægðist gegnum skráargat
Já, gægðist, hvað var ég annars að segja, gægðist
Til að ganga úr skugga gægðist ég
Inn fyrir þykk gluggatjöld
Ég er einstaklingurinn.
Alltílagi með það.
Annars væri kannski réttast að ég hyrfi aftur í þennan
í þennan hamar sem ég hafði fyrir bústað
Og byrjaði aftur að rista á sama stað
Risti myndir heimsins aftur á bak.
Og þó. Lífið er tilgangslaust