Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Síða 32

30
(ófriðinn) með heillri röð af óþokkabrögð-
um, undirferli og klókindum11 o. s. frv.
Það er óttalega sorglegt að sjá og heyra
hvernig styrjöldin drepur þannig kœrleika
og rjettlæti hjá þeiro, sem eiga að flytja
málefni kristindómsins til mörg þúsund
lesenda. Skiljanlegt er það og mannlegt,
því miður, þegar þess er gætt hvað syndin
er sterk, en það er afar sorglegur vottur
um hvað andi kristindómsins er enn kom-
inn skamt hjá þeim, som þykjast þó vilja
greiða honum veg. —
*
* *
[Framanskrifuð grein er eftir sira Skage-
stað í Kristianíu og birtist (nokkuð orð-
íleiri) í blaðinu „Fattig og Rik“ 8. okt. f. á.
En skylt er mjor að bæta því við, að sjeð
hefi jeg ummæli þjskra og einkum enskra
krlstilogra blaða um ófriðinn hvergi nærri
svona einhliða].
D. Afturkippnr.
Þýska blaðið „Westf. Sunnudageblað“
segir fyrir jólin f. á.: „Nú er öðruvísi um-
horfs en var fyrir þrem mánuðum. Þá
var aðstreymi að kirkjunum. Þá var fólkið
gagntekið af guðhræðslu er bænafundir
voru haldnir vegna ófriðarins. Þá voru
menn vongóðir um hjálp frá Drottni og
fúsir (il að gefa honum dýrðina. Þá mátti
hvorvetna sjá áhrifamikla og opinbera við-
leitni á að sópa öllu brott, er ekki hæfði
alvörustundinni.-----En hefir öliu þessu
haldið áfram? — Hvcr dirfist að fullyrða