Vera - 01.05.1983, Blaðsíða 20

Unglingar og æskulýðsmál eru þættir sem Kvennaframboðið lætur
sig miklu varða.
Breyttar þjóðfélagsaðstæður hafa meðal annars haft í för með
sér að báðir foreldrar þurfa oftast að vinna langan vinnudag utan
heimilis. Þessi staðreynd gerir það að verkum að heimilin geta ekki
veitt unglingum það aðhald og skjól sem þeir þurfa. Hér verða því
að koma til margbreytilegri tilboð hvað varðar tómstundir og fé-
lagsstörf fyrir börn og unglinga.
Það kann að virðast ótrúlegt en er þó satt að nú þegar á allstór
hópur reykvískra unglinga við veruleg félagsleg vandamál að
stríða. í kjölfar ístöðu- og aðstöðuleysis hafa æ fleiri unglingar
ánetjast vímugjöfum á liðnum árum. Þó margir virðist hafa til-
hneigingu til að draga úr vandanum með því að miða við enn
alvarlegra ástand í öðrum löndum, telja Kvennaframboðskonur
þessa þróun skelfilega og munu kappkosta að gripið verði til rót-
tækra fyrirbyggjandi aðgerða. Sem fyrsta skref í þá átt lögðum við
fram eftirfarandi greinargerð innan þeirra ráða og nefnda sem
fjalla um málefni barna og unglinga. Auk þess lagði Kvennafram-
boðið til að starfsmenn Félagsmálaráðs gerðu úttekt á málinu.
ER NEYSLA
VÍMUGJAFA
AÐ AUKAST MEÐAL
REYKVÍSKRA UNGLINGA?
Stutt greinargerð um ástand í vímuefnamálum meðal
unglinga í Reykjavík
Aukin misnotkun
Samkvæmt þeim upplýsingum sem fulltrúar Kvenna-
framboðsins hafa aflað sér hjá þeim aðilum er starfa
meðal unglinga í Reykjavík, er neysla vímuefna í örum
vexti hjá reykvískri æsku.
I dag mun vera nokkuð fastur kjarni u. þ. b. tuttugu
unglinga sem nær daglega misnota vímugjafa af einhverju
tagi. Þessir unglingar eru það langt leiddir að þeir neyta
allra bragða við að komast yfir vímuefni, stunda þjófnað,
fjársvik og jafnvel hefur vændi meðal unglingsstúlkna
heyrst nefnt í þessu sambandi. Þau efni sem þessir ungl-
ingar misnota eru auk áfengis öll þau efni sem gefa vímu
og eru aðgengileg hverju sinni. „Læknalyf“ auk kanna-
bis- og leysiefna (sniffefna) munu vera algengustu efnin
og að sögn eru brögð að því að unglingarnir mylji niöur
pillur og sniffi eða jafnvel sprauti þeim beint í æð.
Unglingar lagstir úit
Þeir unglingar sem þarna um ræðir eru flestir, ef ekki
allir, hættir skólanámi, oft langt um aldur fram, stunda
enga vinnu og eru jafnvel lagstir út. Þau eru 13 ára og
eldri og er hlutfall milli kynja nokkuð jafnt. Samastaöir
þessara unglinga er fyrst og fremst biðskýlið við Hlemm,
leiktækjasalir, heimahús og gatan. Starfsfólk sem vinnur á
vegum Rcykjavíkurborgar að unglingamálum stendur
ráðalaust gagnvart þessum vanda og veit ekki hvernig það
á að taka á honum.
Smithœttan
í tengslum við þennan sk. harða kjarna er fjöldi ungl-
inga sem nú þegar eru byrjaöir á sömu braut, þ. e. að
misnota vímuefni. Þessi hópur unglinga skiptir tugum og
er sk. áhættuhópur. Þessir unglingar fá m. a. upplýsingar
um hvernig útvega megi efni og hvernig best sé að nota
þau frá hinum reyndari misnotendum. Hætt er við að
hinn harði kjarni unglinga sem misnota vímuefni telji ekki
tuttugu unglinga eftir nokkra mánuöi ef þessi þróun fæst
ekki stöðvuð.
Engin aðstoð
í dag eru ekki neinar stofnanir eða aðilar sem taka
sérstaklega á vandamálinu og engin meðferðartilboð eru
fyrir hendi. Því standa allir þeir aðilar sem vinna að
málefnum unglinga, auk foreldra, kennara og annarra
sem tengjast unglingum með slík vandamál algjörlega
ráðþrota.
Tökutn höndum saman
Því skorar Kvennaframboöið á alla þá sem starfa að
æskulýðs- og félagsmálum að taka höndum saman í bar-
áttunni viö þennan vágest. íslenskir unglingar hafa ekki
fram á þennan dag orðið misnotkun þungra vímuefna að
bráð í sama mæli og unglingar í nágrannalöndunum og því
er mjög mikilvægt að öflug barátta verði hafin strax. Þó
við vitum ekki nema um einn eða tvo unglinga sem ánetj-
ast hafa „sprautunni" eða á annan hátt misnota vímu-
gjafa, veröum við að grípa strax í taumana, áður en verra
hlýst af og við ráðum ekki neitt við neitt.