Vera - 01.10.1999, Blaðsíða 18

Að stökkva fremur eri lirökkva
Hvernig kom þetta til og
hvað ert þú búin að starfa
lengi fyrir þær systur?
„Ég er búin að vera í eitt og
hálft ár hjá þeim og ég fékk
þessa vinnu fyrst og fremst
vegna þeirrar reynslu sem ég
bjó að eftir að hafa starfað í
fjögur ár á þýskri umboðs-
skrifstofu fyrir tónlistarfólk.
Þar vann ég mjög sjálfstætt og
tók mikla ábyrgð, svo ég hafði
góðan grunn og mikil sam-
bönd í heimi klassískrar tón-
listar, sem skiptir miklu máli í
svona starfi."
Ingunn er fædd og uppal-
in á miklu tónlistarheimili á
Miðhúsum í Biskupstungum
og hefur starfað við hin fjöl-
breyttustu störf í gegnum tíð-
ina. Hún hefur m.a verið au-
pair í Frakklandi og lært að
syngja við Söngskólann (
Reykjavík. En upphafið að því
sem hún er að gera í dag rek-
ur hún sjö ár aftur í tímann
þegar hún, að loknu BA námi
í þýsku og bókmenntum,
ákvað að skella sér í skóla til
Luneburgar í Þýskalandi.
„Það var tvíþætt ástæða
fyrir því að ég tók ákvörðun
um að flytja út, ég vildi ná
betri tökum á þýskunni og ég
vildi kynnast æskustöðvum
móður minnar sem er fædd og uppalin á
Luneburgarheiðinni. Ég fór í nám í hagnýtri
menningarfræði og valdi tónlist, þýsku og fjöl-
miðlafræði sem aðalfög. Hugmyndin var að vera í
eitt ár og sjá svo til. En þegar ég hafði lokið einni
önn, rak ég augun í auglýsingu í skólanum þar
sem óskað var eftir fólki í starfsnám í þrjá mánuði
við Schleswig-Holstein Musik Festivalið. Þar sem
ég hef alltaf haft mikinn áhuga á tónlist fannst
mér þetta alveg tilvalið svo ég sló til, sótti um og
fékk starfið!"
Ingunn fékk það hlutverk að sjá um ákveðna
listamenn og vera tengiliður þeirra við Festivalið. I
því fólst mikil skipulagning, allur frágangur og
undirbúningur sem og að koma listamönnunum á
milli staða vegna æfinga, tónleika, viðtala o.s.frv.
Þetta var mjög stíft, nánast full vinna allan sólar-
hringinn í þrjá mánuði, en það var ekki aftur
snúið
„Mér fannst þetta svo skemmtilegt að ég
ákvað að ef ég fengi vinnu í Þýskalandi í þessum
geira þá ætlaði ég að hætta i skólanum og vera
lengur í landinu. Ég vissi að heima á Islandi væri
Það fer ekki alltaf hátt þegar ungar,
íslenskar konur gera það gott í út-
landinu. Ingunn Sighvatsdóttir er ein
af þeim, 35 ára gömul sveitastúlka
sem býr um þessar mundir í Flórens
á Italíu þar sem hún starfar sem
umboðs- og aðstoðarmaður hinna
frægu frönsku Labéque systra, sem
eru píanódúó og halda tónleika út um
allan heim. Labéque-dúóið er með sjö
umboðsskrifstofur í mismunandi lönd-
um og Ingunn er tengiliður systranna
við þessar skrifstofur en auk þess
vinnur hún beint með skipuleggjend-
um tónleikanna í Þýskalandi. Hún
heldur utan um dagatalið, úthlutar
hinum skrifstofunum ákveðnum tíma-
bilum, kemur upplýsingum og samn-
ingum um hverja tónleika tímanlega
til systranna og sér um alla aðra
skipulagningu.
Hafðir þú persónuleg kynni af
tónlistarfólkinu sjálfu?
„Jé, fyrir utan að vera [ miklu fax- og símasam-
bandi við það, þá þurfti ég stundum að taka að
mér að snatta með það á milli staða. Og þegar
tónleikar voru einhvers staðar í Þýskalandi, eða
nálægt okkur, fórum við þangað og hittum að
sjálfsögðu tónlistarfólkið í eigin persónu. Það eru
auðvitað mismiklar prímadonnur í þessum bransa
en yfirleitt er þetta ósköp venjulegt fólk. Sum
hafa reyndar verið að spila frá því þau voru smá-
börn, lifa og hrærast í ákveðnum heimi og eru þá
svolítið úr tengslum við „venjulegt líf".
Hvað varð til þess að þú fórst til Ítalíu að
starfa fyrir frönsku píanósysturnar?
„Þegar ég var búin að vera á umboðsskrifstofunni
[ rúm þrjú ár var mig farið að langa til að skipta
um vinnustað því mér fannst ég ekki lengur vera
að læra neitt nýtt. Það var líka þúið að vera að
gerjast í mér hvort ég vildi vera áfram í Þýskalandi,
fara heim til Islands eða fara að vinna f einhverju
enn öðru landi. En svo kom þessi vinna hjá
ekki um auðugan garð að
gresja á þessu sviði. Svo fékk
ég tvö atvinnutilboð í gegnum
Festivalið og endaði á um-
boðsskrifstofu fyrir tóniistar-
fólk í Munchen. Þetta féll vel
að mínu áhugasviði því skrif-
stofan var blönduð, hún var
með marga söngvara á sínum
snærum, hljómsveitarstjóra
og nokkra einleikara á hljóð-
færi."
í hverju fólst starf þitt á
umboðsskrifstofunni?
„Yfirmaður minn sá um að
koma listamönnum á fram-
færi og semja um verð, en um
leið og dagsetníng var komin
á tónleika sá ég um afgang-
inn, skrifaði samninginn og sá
um allan frágang og skipu-
lagningu tónleikanna. Ég er
mjög þakklát þessum yfir-
manni mínum því hann skipti
sér ekkert af þvf sem ég var að
gera heldur treysti mér alfarið
og lét mig vinna mjög sjálf-
stætt. Það veitti mér dýrmæta
reynslu og mikið sjálfstraust.
Þetta er ákveðið batterí út um
allan heim sem maður kemst
inn í og ég kynntist rosalega
mörgu fólki í gegnum þetta
starf."
4

1
18 • VERA